MG Rover alleen als youngtimer op de weg

Wat haal je je op de hals als je een auto koopt van een Engels merk als MG Rover dat al jaren niet meer bestaat? Dat blijkt helemaal niet zo moeilijk als het klinkt. Het meest tragische van het MG Rover-verhaal blijkt dat het merk de laatste jaren kwalitatief prima auto’s maakte. 

Laatste MG Rover modellen zonder kinderziekten

Kwalitatief goede auto’s - dat mocht ook wel een keer. Decennialang hebben MG en Rover de tijd genomen om alle mogelijke fouten te maken die er bestaan in de autobouw. Als we de klassiekercatalogus erop naslaan, kunnen we gemakkelijk enkele modellen aanwijzen die je zeker niet moet hebben. Tegen de tijd dat de laatste MG Rovers werden gebouwd, was het modelgamma zwaar verouderd. Voordeel daarvan is dat de kinderziekten toen wel zo’n beetje uit die auto’s waren verdwenen. Bovendien hebben de Engelsen sinds de jaren ‘80 de mensen van Honda over de vloer gehad, gevolgd door een invasie van BMW. Van die bedrijven kun je wel wat opsteken als het gaat om kwaliteit en betrouwbaarheid en het blijkt dat de Britten die kans hebben aangepakt. 

Enthousiastelingen maar geen cultuur

Waar je bij Saab, dat andere verdwenen merk, nooit lang hoeft te zoeken om nog enthousiastelingen te vinden, is de vlam voor MG Rover in Nederland zo’n beetje uitgedoofd. Natuurlijk zijn er nog wel een paar liefhebbers en ex-dealers te vinden die zich over het erfgoed ontfermen, maar op een levendige cultuur hoef je niet te rekenen. Gelukkig is Groot-Brittannië door social media nooit ver weg. Daar zijn nog genoeg bezitters met kennis te vinden. Bovendien: een MG of Rover van de laatste bouwjaren zit niet moeilijk in elkaar, dus heel veel specialistische kennis is er niet voor nodig. Voordeel van zo veel vergane glorie is dat een Rover of MG vandaag de dag voor weinig geld te koop is. We nemen de modellen waarmee MG Rover ten onder ging stuk voor stuk kort onder de loep. Als je bedenkt dat deze auto’s dus allemaal minimaal 15 jaar oud zijn, kunnen we in het algemeen zeggen dat er niet veel meer of minder mis mee gaat dan modellen van dezelfde leeftijd van welk ander merk dan ook. Bovendien: om de moeizame verkopen op te krikken en de hoge prijzen te rechtvaardigen, werden de auto’s helemaal volgestopt met accessoires. Altijd lekker aangekleed dus!

Rover 25, Streetwise/MG ZR 

Dit model vindt zijn oorsprong in de Rover 200 uit 1995. In 1999, met de komst van de 75, werd hij omgenummerd naar Rover 25. Het uiterlijk wijzigde iets en de veiligheidsvoorzieningen werden verbeterd. De auto werd gebouwd op een ingekort platform van de Honda Civic, maar daar houdt de Japanse inmenging ook mee op. Dit model is geheel in Engeland ontwikkeld en valt tussen het B- en C-segment. Rijbeleving doet denken aan een Ford Fiesta. Verkrijgbaar met 1,4-, 1,6- of 1,8-liter motoren. Die laatste (115 pk) is altijd gekoppeld aan een CVT-automaat, behalve bij de MG ZR, waarin de 1.8-motor 160 pk levert. Daarnaast was er nog de IDT-diesel. De Streetwise kwam in 2003 en is een opgeruigde versie, die wat hoger op zijn wielen staat. 

Met de kennis van nu zou je een Streetwise een crossover kunnen noemen. Met deze auto rijd je er voor Rover-begrippen dus het modernst bij. De 25/ZR/Streetwise is er als drie- en vijfdeurs. 

Rover 45/ MG ZS

Gefacelifte versie van de 400, die stamt uit 1995. Eveneens vanaf 1999 de naam 45 gekregen en te koop als sedan en hatchback. De technische basis is van de Honda Civic, maar de Rover 45 en MG ZS zijn alleen te koop met K-series Rover-motoren. De 2,0-liter viercilinder motor uit de Rover 400 is vervangen door de 2,0-liter V6 van Rover. Voor de MG ZS kwam de 2.5 V6. Daarnaast is het model te koop met de 1,6-, 1,8-liter en een dieselmotor. Verder verschilt de 45 van de 400 door stoelen uit de 75 en een verbeterd rijgedrag en besturing. Net als de 25 en de 75 wordt de 45 in 2004 nog voor een laatste keer gefacelift, waarbij de voor- en achterzijde sterk worden gewijzigd. Als je je beter verdiept in die laatste wijzigingen, lijkt het meer op een bezuinigingsslag. Een pre-facelift heeft dus de voorkeur. De MG ZS staat bekend als de best geslaagde transformatie tot MG van de drie Rovers.

Een Rover 45 in oorlogstooi en dikwijls met een felle kleur. Dan heb je te maken met een MG ZS. Dit is de sterkste, met de 180 pk 2,5-liter V6. Door een speling van het lot staat er tegenwoordig opnieuw een MG ZS in de showrooms, maar dat is een elektrische SUV. 

Rover 75, MG ZT 

De Rover 75 Ontwikkeld onder BMW-regie en op de markt in 1999. Losjes gebaseerd op BMW-techniek, maar wel met voorwielaandrijving. De 1,8-liter viercilinder, 2,0- en 2,5-liter V6 zijn alle Rovermotoren. De diesel is afkomstig van BMW. In 2002 wordt de 2.0 V6 vervangen door een 1.8 turbo; misschien wel de prettigste motor voor de 75. In 2001 komt de Rover 75 Tourer erbij, een stationwagen. De MG ZT en de ZT-T, zoals de stationwagen heet, volgen kort daarna. De Rover 75 is een zeer comfortabele limousine, de ZT een matig geslaagde sportsedan. In 2002 volgt nog een nauwelijks verkochte variant met lange wielbasis. Bijzonder zijn de MG ZT 260 en de Rover 75 V8, met een 4,6-liter van Ford. Die varianten hebben achterwielaandrijving. Van de ZT 260 en 75 V8 zijn samen minder dan 900 exemplaren geproduceerd. 

Hyper zeldzaam: een Rover 75 V8. Op het moment van schrijven vinden we er eentje te koop in Nederland voor vijf mille, al is het niet ’s werelds mooiste. Zie je wel: MG Rover rijden hoeft écht niet duur te zijn.

MG TF 

Doorontwikkeling van de MGF uit 1995. De MG TF is uiterlijk en technisch flink anders. Grootste verandering is het verdwijnen van de hydragas-vering van de MGF, waardoor voor een TF minder specialistische kennis nodig is. Heerlijk rijdende roadster met middenmotor, die de Mazda MX-5 als grootste concurrent heeft. De plaatsing van de motor maakt het onderhoud weliswaar wat ingewikkelder, maar een goede specialist heeft er geen moeite mee. Het risico op oververhitting door de plaatsing van de motor is bij de TF zo goed als opgelost. De TF 120 heeft een 1,8-liter gekoppeld aan een CVT-automaat en is samen met de 115 pk 1.6 niet de aantrekkelijkste variant. De TF’s met de 135 of 160 pk sterke 1.8 lijken er al een stuk meer op!  

Middenmotor, achterwielaandrijving en zónder de technische nukken van de MGF. Een MG TF is dikke pret en kost je de kop niet. Maar dan het liefst wel met een motor die aardig wat vermogen heeft. 

MG Rover-praat

Meepraten met de laatst overgebleven MG Rover-jongens? Zorg dan dat je deze termen en hun betekenis kent. Dan kom je al gauw goed beslagen ten ijs. 

Pektron

Elektronica in Engelse auto’s is berucht. In de laatste jaren gebruikte MG Rover voor de aansturing daarvan de Pektron Unit. Die gaat geen autoleven lang mee, al kun je natuurlijk altijd mazzel hebben. Laat je MG of Rover rare elektronische problemen zien, zoals een spontaan afgaand alarm, één raam dat niet werkt of één stand van de ruitenwissers die het niet doet? Dan is de Pektron Unit achter het dashboard de hoofdverdachte. Gelukkig zijn ze goed te reviseren en een nieuwe is niet heel veel duurder dan dat. Je bent er echter wel een paar honderd euro mee in z’n achteruit. 

K-Series 

De aanduiding van de Rover-motor. Velen denken dat de laatste Rovers Honda- of BMW-motoren hebben, maar dat is een misvatting. Alleen de 75/ZT diesel heeft een BMW-krachtbron en de 75/ZT V8 een motor van Ford. De K-series motor stamt uit 1988 en heeft over de jaren cilinderinhouden van 1,1- tot 1,8-liter. Naast Rovers en MG’s wordt de K-series ook toegepast in modellen van Lotus en Caterham, van waaruit veel mogelijkheden tot tuning zijn ontstaan. Omdat dit wel liefhebbersauto’s zijn, zal het nog lang lucratief zijn om onderdelen voor de K-series te blijven leveren en dat komt dus ook de MG- en Rover-rijders ten goede. Hebben de Rover-jongens het over de KV6, dan gaat het om de V6-variant die je vindt in de 45/ZS en 75/ZT. 

HGF

‘Head Gasket Failure’, ofwel: kapotte koppakking. De K-series motor is er berucht om. Meestal is dit al gauw aan de hand; na 60.000 kilometer is geen uitzondering. Pas daarmee dus op als je je oog hebt laten vallen op een auto met een lage kilometerstand. Soms ploft de pakking in één keer en word je getrakteerd op een spectaculaire witte wolk. Soms gaat het geleidelijk en verliest de auto telkens een beetje meer vermogen en moet er koelvloeistof worden bijgevuld.  Reparatie kost een paar honderd euro – niet een bedrag waarop je een mooi exemplaar afschrijft. Bij die reparatie zijn er twee opties: je laat de boel terugzetten volgens fabrieksvoorschrift, dan heb je na enkele tienduizenden kilometers weer hetzelfde probleem, of je laat de pakking repareren met een extra versteviging daartussen; de specialist weet hoe dat moet. Daarmee komt het ongerief nooit meer terug en is de K-motor zeer betrouwbaar. Wel jammer dat je vanaf de buitenkant niet kunt zien hoe de koppakking is gerepareerd. Dat blijft dus gokken bij aankoop van een occasion. 

Longbridge

De plaats bij Birmingham waar de MG Rover-fabriek stond. Vanaf 1906 zijn daar Austins gebouwd. In de oorlogen is er wapentuig gemaakt en in de jaren daar tussenin en erna is het de geboorteplek voor een bonte stoet aan Engelse auto’s van diverse merken. Vanaf 1988 is ‘Longbridge’ het eigendom van de Rover Group. De zwaar verouderde fabriek komt in het jaar 2000 mee in het pakketje dat BMW voor tien pond verkocht aan het Phoenix Consortium. Tot 2016 zijn er onder Chinese regie nog auto’s gebouwd. Vandaag de dag resteert nog een kleine onderzoeksafdeling en is op het fabrieksterrein een woonwijk gebouwd. 

X-Part

De steun en toeverlaat van de hedendaagse MG Rover rijder. Dit bedrijf is verantwoordelijk voor de onderdelenvoorziening. Zo’n beetje alles is er nog te koop en de prijzen zijn zeer schappelijk. De onderdelen worden vanuit Groot-Brittannië verkocht. De meest voor de hand liggende onderdelen zijn vlug leverbaar. Wordt het wat moeilijker, dan is er een overzichtelijke wachttijd, al is die sinds Brexit niet korter geworden. Moeilijke onderdelen, zoals bijvoorbeeld rubbers voor schuifdaken, zijn niet meer te krijgen. Daarvoor ben je aangewezen op het hobbycircuit.

Een verloren zaak

In 2005 komt na 101 jaar een einde aan het merk Rover. Hoe heeft dat zo ver kunnen komen? In 1994, als BMW Rover overneemt, is het eigenlijk al een verloren zaak. In een wereld waar schaalvergroting de norm wordt, is een merk dat in relatief kleine aantallen auto’s in de middenklasse produceert ten dode opgeschreven. Rover verkoopt alleen auto’s in Europa. Voor de merken die kunnen overleven is de hele wereld het jachtveld. BMW zoekt naar schaalvergroting en ziet brood in het merk. Met Rover erbij, kan het moedermerk in de hogere klasse blijven opereren en moet het Britse merk het lagere segment blijven bedienen. De 25 en 45 moesten worden bijvoorbeeld worden opgevolgd door een auto die direct concurreerde in de klasse van de VW Golf. Kwade tongen beweren dat de toenmalige BMW CEO Bernd Pischetsrieder alleen maar uit is op de rechten voor Mini omdat hij een verre nazaat is van Alec Issigonis, de man die de klassieke Mini bedacht. Bovendien behoorde Land Rover destijds ook tot de Rover Group. Met de SUV-trend in opkomst ziet BMW daarbij mogelijkheden en bovendien halen de Duitsers kennis in huis om hun eigen 4x4’s te gaan bouwen. Het ontwikkelteam van de eerste X5 maakt er dankbaar gebruik van. Mede door de hoge stand van de Britse pond en het verouderde modelgamma lukt het maar niet om Rovers aan de man te brengen. De 75, die onder BMW-regie is ontwikkeld, slaat maar matig aan. Menig BMW-kopstuk is gestruikeld over Rover en in 2000 wordt het bedrijf opgesplitst en verkocht. Land Rover gaat naar Ford en BMW houdt zelf de merkrechten op Mini én de fabriek in Cowley, waar de New Mini wordt gebouwd. Voor 10 pond wordt het restant van Rover verkocht aan de ‘Phoenix Four’, vier zakenmensen die vast ooit het beste met het merk voor hebben gehad, maar uiteindelijk de historie zijn ingegaan als creatieve boekhouders die vooral hun eigen pensioen veiligstellen en een spoor van onbetaalde rekeningen achterlaten. Hun grootste wapenfeit is het uitbreiden van het merk MG. Tot dan was er alleen de TF roadster, maar in 2001 volgen ook de ZR, ZS en ZT op basis van de 25, 45 en 75. Die auto’s zijn niet veel meer dan wat sportiever afgestemde Rovers in oorlogstooi en leverbaar met felle kleuren. Uiteindelijk komt de failliete boedel, inclusief merkrechten, terecht in China, bij SAIC. Vandaar dat het mogelijk is dat er ook vandaag de dag bij ons weer MG’s aan de man worden gebracht, zij het dit keer in de vorm van elektrische of hybride SUV’s.