De palmares van Fernando Alonso

Met Toyota won Alonso twee maal de 24 uur van Le Mans, in 2018 en 2019, en het FIA World Endurance Championship in 2018-19. Hij won ook de 24 uur van Daytona met Wayne Taylor Racing in 2019.

Jongste wereldkampioen en meer

Fernando Alonso, geboren op 29 juli 1981 in Oviedo in de provincie Asturië, Spanje, in een arbeidersgezin. Hij begon op driejarige leeftijd met karten. Hij behaalde in die sport succes in lokale, nationale en wereldkampioenschappen. Hij maakte op 17-jarige leeftijd de overstap naar autoracen. Als eerste resultaat won hij de Euro Open van Nissan in 1999 en werd vierde in het internationale Formule 3000-kampioenschap van 2000. Hij debuteerde een jaar later in de Formule 1 met Minardi. Daarna werd hij bij Renault testrijder voor het seizoen 2002. Alonso werd in 2003 gepromoveerd naar een racezetel en veroverde vervolgens twee wereldkampioenschappen in 2005 en 2006. Destijds was hij de jongste pole-sitter, jongste racewinnaar, jongste wereldkampioen en jongste tweevoudig kampioen in de geschiedenis van de Formule 1.

Sabattical voor Fernando Alonso

In 2007 eindigde hij met McLaren slechts één punt achter de uiteindelijke wereldkampioen Kimi Räikkönen. Vervolgens keerde hij voor 2008 en 2009 terug naar Renault. In 2008 won hij twee races die hem de vijfde plaats in het algemeen klassement opleverden. Alonso reed van 2010 tot 2014 voor Scuderia Ferrari en eindigde als tweede achter Sebastian Vettel in 2010, 2012 en 2013 met de titelgevechten in 2010 en 2012 tot de laatste race van het seizoen. Een tweede stint bij McLaren van 2015 tot 2018 leverde geen nieuwe successen op. Na een sabbatical van twee jaar keerde Alonso in 2021 terug in de Formule 1 bij Alpine. Tijdens de Grand Prix van Qatar in 2021 scoorde Alonso met een derde plaats zijn eerste podiumfinish in zeven jaar.

Enige Spaanse wereldkampioen

Op het moment van zijn sabbatical had Alonso 32 Grands Prix, 22 polepositions en 1.899 punten veroverd in 311 starts. Hij is momenteel de enige Spaanse Formule 1-coureur die een Grand Prix of het wereldkampioenschap heeft gewonnen. Alonso won de 2001 Race of Champions Nations Cup met de rallyrijder Jesús Puras en de motorrijder Rubén Xaus voor Team Spanje. Daarnaast deed hij driemaal mee aan de Indianapolis 500 in 2017, 2019 en 2020. Hij heeft de Prince of Asturias Award for Sports, de Premios, gewonnen. Andere palmarès zijn de Nacionales del Deporte Sportsman of the Year Award en de gouden medaille van de Royal Order of Sports Merit en is tweemaal opgenomen in de FIA ​​Hall of Fame. Fernando Alonso runt een eSports- en junior raceteam en is een UNICEF Goodwill Ambassador.

Vanaf 2023 voor Aston Martin

Fernando Alonso rijdt vanaf 2023 voor een nieuw team. Hij heeft voor meerdere jaren getekend bij Aston Martin. Hij vervangt daarmee Sebastian Vettel die een punt zet achter zijn autosportcarrière. Alpine wilde slechts voor een jaar een contract geven terwijl Alonso juist een meerjarig contract wilde. Tijdens de eerste race van 2023 in Bahrain haalde hij gelijk het podium met een derde plaats achter de beide Red Bull-rijders.

14 als rode draad

Alonso heeft nummer 14 op zijn auto staan. Het is sinds 1996 zijn geluksgetal. Hij was 14, en hij won het wereldkampioenschap karten met nummer 14 op 14 juli. Dat nummer heeft dus een bijzondere betekenis. Daarom koos Fernando Alonso voor startnummer 14 op zijn race-auto.