Opel Agila 1.2-16V Elegance (2002)

Veel kleiner kan een ruimtewagen niet zijn; ruimteconcept Agila van Opel. Natuurlijk is het geen vergelijking met bijvoorbeeld een full-size MPV uit het land van de Sint, de Seat Alhambra. D'r gaan zo'n beetje twee hele Agila's in de giga-
laadruimte van de Alhambra! Helemaal waar. Maar is de Seat dan ook twee keer duurder? Mooi niet; liefst drie keer plus een beetje! En daar wordt zoals gezegd de boekhoud-afdeling van Sinterklaas BV nu weer niet vrolijk van. Dus; de Agila voor de Goedheiligman.
De Opel Agila is inmiddels bekend; dwars voorin de 1,2-litermotor die het typerende vierkante doosje voortbeweegt. Neus en kont onderscheiden de Opel-benjamin van zijn Japanse tweelingbroer Wagon R+ van Suzuki, want zoals u weet, een co-productie deze mini-MPV. Met zo'n € 12.000 schoon aan de haak is hij relatief scherp geprijsd. Groot is hij niet, maar... maakt hij z'n MPV-belofte waar?

Hoezo, multi-purpose?
Ruimte-auto's zijn hot, dus noemen autofabrikanten hun producten al snel MPV. Terwijl het Multi-aspect soms ver te zoeken is. Neem de Agila. Hij heeft absoluut trekjes van een MPV. De instap van de kleinste Opel is zonder meer prettig hoog te noemen. Je laat je er niet in zakken, je stapt erin. Zowel voor als achter. Het
ruimte-aanbod dat je dan aantreft is, zeker ook gezien zijn prijs, goed te noemen. Maar multi..? De achterbankrugleuning kan in twee afzonderlijke delen plat en dat levert een vlakke laadvloer op. Da's lekker. Maar dat heeft elke hatchback-,
stationcar en zelfs sedan die in Nederland rondrijdt inmiddels. Een opberglade onder de voorstoelen en een dubbel dashboardkastje zijn ook geen zaken waarvan we achterover slaan. Nogmaals, zeker voor zijn bescheiden lengte van 3,5 meter is de Agila 'n praktisch autootje (altijd vier portieren en een prettig grote, en toch lichte achterklep) maar een ruimteconcept kunnen we het niet
noemen. Of het moet hem zitten in het feit dat het ook met de hoofdruimte goed is gesteld voor zo'n ukkie. Waar, maar de mijter van Klaas redt het toch niet. Of toch wel..?

Geef 'm de sporen!
Betere prestaties met minder uitstoot dan z'n stoomboot en meer comfort dan z'n schimmel; da's toch wel het minste wat Sinterklaas mag verwachten van de Agila. Nou, wie van dynamisch sturen houdt, komt niet echt aan zijn trekken bij deze prijspakker. Want op de Agila hebben we commentaar. De Opel is een machtige kruip-door-sluip-door-stadsauto, kinderen-naar-paardrijden-brengen-auto, weekendboodschappen-auto, maar snelweg-kruiser en bochten-ridder is 'ie gewoon minder. Het onderstel, hoewel heus goed verzorgd, maakt de Agila even te springerig, het gevoel in de besturing is wat afstandelijk (is dat weer die elektrische stuurhulp?) en het vrolijke en verzorgde interieur kan toch niet helemaal
verbloemen dat we met een compact doosje onderweg zijn. In stad en op de provinciale weg kunnen we goed met de Agila op pad, maar een sterke allrounder vinden we het niet. Blijft u wel op zijn prijs letten?

Uitrusting
Laten we nog even naar zijn uitrusting kijken. Voor ABS hoeft Sint niet aan te komen bij de Agila, maar airbags voor hem en de hoofdpiet zijn er wel. Als inwoner van Spanje zal Sint hier in december waarschijnlijk geen extra koeling nodig hebben, maar stel dat de Opel Agila op de stoomboot mee naar huis gaat, dan is airco misschien wel handig; kost ruim 800 euro extra. Bekerhouders vóór zijn standaard, evenals elektrisch verstelbare spiegels, maar centrale vergrendeling is weer afwezig. De hoofdsteunen voor en achterin zijn er ook en de gedeeld neerklapbare achterbank noemden we al. O ja, het ultieme sportdetail mag natuurlijk niet ontbreken; een toerenteller! Wilt u er in gezien worden..? Tja, wat zou u daar invullen? We hebben wel een vermoeden.
De Opel Agila heeft een flink dames- (doei-doei) en krasse bejaarden-stempel (Sinterklaas!). Hij is lekker compact, da's makkelijk bij parkeren en toch vier portieren. Verder is de instap fijn hoog, maar niet te hoog, da's prettig bij een
versleten rug. Voelt u 'm. De Agila is 'n autootje met bestaans-recht, maar een warm gevoel van binnen levert 'ie niet op.