Menu
| Uitvoering | 960 3.0i 24 Valve Ambassador-Line |
|---|---|
| Versnellingen | 4, Automaat |
| Bouwjaar | 1996 |
| Jaar van aanschaf | 2009 |
| KM-stand bij aanschaf | 85.600 km |
| KM-stand laatst | 148.750 km |
Sinds juli 2009 ben ik in het bezit van een donkerblauwe Volvo 960 sedan (type 3.0i 24V, Oxford-line, bouwjaar dec. 1996). Ooit het topmodel van Volvo. Bij aanschaf stond de kilometerteller op 85.600 (km.). Met de aanschaf van de 960 hoopte ik 'een speld in een hooiberg' gevonden te hebben.
Reden voor de koop was dat ik uitgekeken raakte op mijn, trouwe, Volvo 850. Een groene. Niet direct mijn kleur.
Ik lees graag alle binnen- en buitenlandse autobladen. Op basis van reviews van andere bezitters ging mijn zoektocht en voorkeur uit naar een Volvo 960/S90, een Volvo S80 (van de eerste bouwjaren) of een Mercedes S (type W140).
De Mercedes viel af vanwege z'n (over)gewicht en de toch wat geringe hoeveelheid beenruimte achterin. Wel vind ik dat dit type fantastisch is afgewerkt en degelijk gebouwd is. De Volvo S80 viel af wegens z'n uiterlijk, maar meer nog vanwege de houding van enkele (Volvo-)dealers. De sedan versie van de Volvo 960/ S90 vind ik net wat mooier en chiquer.
De wagen die ik uiteindelijk kocht, komt uit de voorraad van een handelaar die doet in onderhoud en verkoop van exclusieve oudere Volvo's. De auto is door hem geïmporteerd uit Duitsland. Uit meegeleverde rekeningen kan ik opmaken dat de wagen twee eigenaars heeft gehad. De wagen miste z'n Fahrerkarte, waaruit kan worden opgemaakt wie de vorige eigenaars zijn geweest. De 960 werd door de handelaar aangeprezen en omschreven als 'in topstaat verkerend'. Daar was dan ook de prijs naar. Bij aanschaf kreeg ik 3 maanden (of 10.000 km.) garantie mee. Naast een onderhoudsbeurt is de auto bij aflevering, op mijn verzoek, nog voorzien van een nieuwe distributieriem en spanrol.
Na de aflevering bleek dat er geen extra (reserve-)sleutels waren meegeleverd. Na betaling van ruim € 150,- (via de Volvodealer) beschik ik over een extra setje. Enkele dagen later merkte ik dat tegenliggers mij lichtsignalen gaven en mij attendeerden op een scheef verlichtingsbeeld aan de voorzijde. Wat bleek: één van de koplampen stond hoger en verblindde daarmee andere weggebruikers. Na onderzoek zag ik een kabeltje uit een stekkertje liggen en bleek dat het motortje van de elektrische koplampverstelling kapot was. Omdat de levering van een nieuwe via de handelaar uitbleef heb ik dit, na betaling van ruim € 220,-, laten repareren door een garage bij ons om de hoek. Ook merkte ik dat de ruitensproeiers niet werkten. Bij het rijden over oneffenheden klonk er zo nu en dan ook wat gebonk en geklonk, voor mijn gevoel rechtsachter, in de wagen. Alsof er een schokdemper kapot was. Monteurs van Volvo konden echter niets vinden. De uitlaat, die aan de rechter onderzijde zit, zat echter goed vast. Na verloop van tijd kwamen hier ook nog eens kraak- en steungeluiden vanuit de voorwielophanging bij. De banden hadden nogal snel last van blokvorming. Tijdens het bijvullen met lucht bleek dat ze alle 4 nog wel wat lucht konden gebruiken. Kraakjes in het stuurhuis en ter hoogte van de pedalen verdwenen met WD40. Ook viel me op dat de pook van de automaat enkele millimeters heen en weer bewoog wat resoneerde tegen de tunnelconsole. Dit kan ik me bij een handgeschakelde bak wel voorstellen, maar niet van een auto die is voorzien van een automaat. Ook ontdekte ik wat kleine blauwe verfspatjes op het leer. Nader onderzoek wees verder uit dat de auto plaatselijk gespoten is. Kent de auto een schadeverleden? Dit zijn dan ook even de punten die me, zo kort na de aflevering, zijn opgevallen. Ik had tamelijk hoge verwachtingen van de verkopende partij.
Binnen de garantietermijn heb ik contact gezocht met de verkoper die me verzekerde dat alles in orde zou worden gemaakt. Na het maken van een afspraak is de 960 door hem voorzien van een 'nieuw' stabilisatorstangetje linksvoor. Het bonken bleek afkomstig van de steun onder de versnellingsbak. Door speling raakten enkele (as-)delen de onderzijde van de auto. Hoewel het stangetje vervangen is zijn de knars-, kraak- en steungeluiden uit de voorwielophanging nog wel, vooral bij koud weer, aanwezig.
De Volvo 960 biedt z'n eigenaar veel comfort en rust in het interieur. Het gemiddelde verbruik van de 3.0 liter 6 cylinder in lijn (204 pk.) valt me met 1 op 9/10 gemiddeld niet tegen. Wordt er echter in de stad gereden stijgt het verbruik al snel naar 1 op 7. In de tank verdwijnt 80 liter benzine. De 3.0l 24 kleppen motor is met hulp van Porsche ontwikkeld. De automatische versnellingsbak is van het Japanse Aisin Warner die Lexus ook voor zijn LS-serie heeft gebruikt. In tegenstelling tot de Volvo 940 bezit de 960 een moderne multilink achteras. Ondanks zijn formaat is de draaicirkel prettig kort en is de auto prima te manoeuvreren. Urenlang 150 rijden vindt 'ie geen punt. Bij 100 km. op de teller staat de toerenteller op 2500. Bij 150 is dit gestegen naar 3500. Door dit karakter, en mede dankzij het nodige onderhoud, moet de motor toch wel jaren meekunnen. De auto is gebouwd op weinig onderhoud.
Het gewicht van deze, Duitse, auto is volgens de (kentekenbewijs-)gegevens hoger (t.w. 1585 kg.) dan de waarde die in Nederland voor dezelfde auto wordt gebruikt. Mijns inziens hanteren ze in Duitsland voor de 960 de gegevens van z'n opvolger (de S90). De RDW heeft de Duitse gegevens gewoon overgenomen. Dit scheelt een klasse bij de bepaling van de wegenbelasting. Per maand verdwijnt er zo'n € 70,- in de staatskas.
Volgens het Duitse blad Autobild moesten eventuele liefhebbers zo snel mogelijk een goede 960/ S90 zien te bemachtigen, omdat ze dan zouden kunnen beschikken over een auto die voor de eeuwigheid lijkt te zijn gemaakt. Bezitters van een 960/S/V90 zullen, volgens Autobild, alleen maar zeuren over rimpelige deurpanelen. Inderdaad is dat bij mijn wagen ook het geval. Een beetje. Naar het schijnt wordt dit veroorzaakt door de inwerking van zonlicht.
De Volvo 960/S90 kan beslist niet tippen aan de afwerkingskwaliteit van een Mercedes. Hoewel 'ie goed met een W126 (S-klasse) kan worden vergeleken lijkt de 960 wel met houten hamers in elkaar gezet.
Het heeft even geduurd voordat ik een goede zitpositie achter het stuur kon vinden. De grijze (soft-)lederen bestuurdersstoel, met lichtere piping, is volledig elektrisch bedienbaar maar staat hierdoor ook wel wat hoger. Het zitcomfort van de voorstoelen is echter perfect. Het stuurwiel is in 3 standen in de hoogte te verstellen. Naar je toetrekken is er helaas niet bij. De interieurruimte is minder groot dan het uiterlijk doet vermoeden. De kleinere 850 is duidelijk ruimer. De 960 heeft een vrij smal interieur. Hieraan merk je duidelijk de leeftijd van het ontwerp. De achterbank is meer toegesneden op het gebruik door twee passagiers. In de armsteun bevindt zich een kinderzitje. De kofferbak vloer is niet vlak en kent een opstaande rand. Hierdoor moet je wat manoeuvreren met je koffers/ bagage. Gelukkig zit er een skiluikje.
Mijn Volvo 960, type Oxford, is voorzien van Airbags rondom, ABS, SIPS (extra verstevigingen), een Volvo-bigfrontradio met CDspeler (type SC 805), rondom luidsprekers, elektrische ruiten, spiegels en antenne, een ECC (een automatische airco), koplampwissers, stoelverwarming, nephout en dik tapijt. Gelukkig heb ik een geheel lederen stuurwiel en geen gedeeld nep houten exemplaar. Ik mis een tripcomputertje. Zo kan ik nu niet meer het gemiddelde verbruik aflezen of word ik gewaarschuwd voor gladheid. De goedkopere 850 had dat toen al wel. De uitrustingsspecificaties kunnen verschillen per land. Zo zijn de modellen die in Nederland geleverd werden completer.
Het vele chroom accentueert mooi met de donkerblauwe lak. De auto is voorzien van de 20-spaaks Uranusvelgen: naar mijn mening de mooiste velgen onder een 960/S90.
Toen de auto op de brug stond bij de verkoper, in verband met het repareren van een paar punten, zag ik een blauwe druppel hangen aan de beschermplaat aan de onderzijde van de motor. Er ging nog geen alarmbelletje bij me rinkelen. Thuis gekomen zag ik wat grotere vlekken op de garagevloer. Ben direct doorgereden naar mijn eigen garage in Driebergen. Onderzoek daar wees uit dat er wat koelvloeistof lekte ter hoogte van de waterpomp. De garantietermijn was, volgens de verkoper, net verlopen. Hoewel 'ie me bij de aflevering nog had toevertrouwd ook te komen als de garantie net was afgelopen. Voor de reparatie heb ik de auto maar naar mijn garage gebracht. De 960 bezit nu (bij 97.000 km.) een nieuwe waterpomp, een nieuwe thermostaat, een nieuwe pakking en een nieuwe temperatuursensor (e.d.). Dit kostte me bijna €480,-.
In verband met scheuring door steenslag is de voorruit vervangen. Kostte me €75,- eigen risico.
Enkele parkeerbutsen heb ik laten verwijderen voor €40,-
Heb de voorbanden, bij 99.000 km., vervangen door nieuwe Bridgestone Turanza's E300. Dit type band scoort al jaren als beste in binnen- en buitenlandse bandentestverslagen. Hierdoor ben ik een trilling in het stuur in ieder geval kwijt. En €190,- armer.
De auto heeft z'n 100.000 km. beurt ondergaan. Hierbij zijn de remblokken vóór en de stabilisatorbussen vervangen. De airco is getest en afgevuld. De totaalkosten van de beurt bedroeg €480,-.
Het comfort is met de nieuwe rubbers weer net wat gestegen. De voorwielophanging lijkt wat minder bijgeluiden te maken, hoewel er nog steeds geknars, bij het passeren van drempels, waarneembaar is. Naar mijn gevoel moet dit ergens bovenin de wielkasten, bij de veerpoten?, vandaan komen.
De wagen is de laatste maanden gebruikt voor vakantieritten en stedentrips. De 960 sleurde ons met gemak en met hoge snelheid over de snelwegen in Italië en Frankrijk.
De kilometers vliegen comfortabel en geheel probleemloos voorbij. Door SuperPlus te tanken bedraagt het gemiddeld benzineverbruik 1 op 10/11. Let je een beetje op de snelheid is bijna 1 op 12 ook mogelijk. In Luxemburg en Zwitserland valt de benzineprijs gelukkig nog wel mee.
Om de 24 kleppen en de katalysator schoon te branden hebben we de wagen in Duitsland even op z'n staart getrapt en de 180 op de teller aangetikt. Veel verbaasde gezichten gezien. In Duitsland is deze Volvo nooit zo goed verkocht geweest en tamelijk exclusief gebleven. De meeste eigenaars van een 960, van wie de meesten hoogopgeleid en linksgeoriënteerd, reden bewust met zo'n karaktervolle Volvo en distantiëerden zich daarmee van de massa die vooral in een Mercedes, een Audi of in een BMW reed.
We hebben de 960 laten taxeren door een beëdigd taxateur. Mocht er wat met de auto gebeuren, weet de verzekering in ieder geval dat het een in top staat verkerende auto betrof. De waarde heeft ons werkelijk positief verrast. Desondanks zijn gebruikte 960's tegenwoordig voor een habbekrats te vinden.
Hoewel we heel zuinig en heel voorzichtig met de wagen omspringen, begint de wagen nu ook wat 'lidtekens' te krijgen: een schram op de bumper en een portier buts (weer Italië!).
Binnenkort moet de wagen naar de garage voor een beurt (doen we om de 15.000 km.). Dan moeten ze ook maar eens iets doen aan de bijgeluiden, het gekraak en geknars, van de voorwielophanging. Misschien moeten er nu toch maar eens nieuwe rubbers geplaatst worden. Dit stoort me toch wel bij deze wagen. Wordt vervolgd.
Helaas heb ik de laatste maand wat extra (on-)kosten en problemen met de 960 gehad. Omdat de wagen in de wintermaanden niet op de weg komt, was ik nieuwsgierig of de wagen wilde starten. Dat lukte maar met moeite. Heb even gedacht aan een kapotte startmotor. Of was het toch de accu? Controle wees uit dat de accu toch wat zwakker werd. De nieuwe accu kostte me €100,-. Een week later wilde de motor helemaal niet meer starten. De wegenwacht dacht aan een versleten dynamo. Inderdaad was dit het geval en is die ook maar door een nieuwe vervangen. Samen met een grote beurt, incluis nieuwe multieriem, rekende ik een bedrag van €854,- hiervoor af.
Je begrijpt dat het de laatste maanden best duur rijden is geweest. Ik besef echter, dat een en ander onder normaal (en gelet op z'n leeftijd te verwachten) onderhoud valt.
Ik ben de bijgeluiden uit de voorwielophanging nu toch wel behoorlijk zat. Daarom heb ik de wagen naar de Volvodealer/-garage gebracht. Ik mag toch aannemen dat men daar verstand heeft van de eigen producten? De auto heeft een week in de werkplaats gestaan. Men heeft de schokdempers, de rubbers in de veerschotels en de stabilisatorstangetjes vervangen. Daarom moest 'ie ook nog worden uitgelijnd. De rekening van dit alles bedroeg €723,-. De auto stuurt merkbaar soepeler en rijdt wat strakker en meer gedempt.
We hebben de laatste tijd dus best flinke kosten aan de auto gehad, dat zullen we beslist niet ontkennen. Desondanks beschouwen we dit als normale, bij de leeftijd van de auto passende, onderhoudskosten. Bovendien beseffen we dat de auto nu alleen maar beter wordt en ons op deze wijze nog lang zal kunnen plezieren.
Voor het onderhoud van de wagen is het elke keer weer de vraag aan wie we de wagen nu zullen toevertrouwen; de officiële dealer of toch een bedrijf die is gespecialiseerd in het onderhoud van oudere Volvoos? Momenteel heb ik toch wel een lichte voorkeur voor de laatste. Helaas blijkt de laatste reparatie toch niet tot een stiller onderstel te hebben geleid; de bijgeluiden uit het onderstel zijn nog steeds waarneembaar. Na een paar weken, we zijn even in het buitenland geweest, heb ik de dealer hierop aangesproken.
De 960 heeft zich in de afgelopen weken weer kranig geweerd op de Autobahnen in Duitsland en Oostenrijk. Ondanks z'n 15 jaren is 'ie nog veel, jongere, auto's de baas.
De auto wordt nog maar weinig door ons gebruikt. Enerzijds omdat we er zuinig op zijn, anderzijds de sterk gestegen brandstofprijzen. Om eerlijk te zijn heb ik onlangs nog rondgekeken naar een nieuwe Daihatsu Cuore, een 'zakjapanner'. Eén van de beste kleinste auto's op de huidige markt. Maar om met deze auto naar het buitenland te gaan? Nou nee. Daarbij blijf ik het model 960/S90 gewoon prachtig vinden. Het valt me de laatste tijd op, dat je de sedanversie van de Volvo 700-900serie nog maar amper op de weg ziet. Wel zie je nog wel eens de stations, met name in onze steden, rondrijden.
In Duitsland is het merk Volvo in 2011 op de 1e plaats beland voor wat betreft tevreden rijders. Het imago van Volvo is daarmee ook weer net wat gestegen. Het merk werd vroeger door de Duitsers vergeleken met tractoren; onverwoestbaar en degelijk in het gebruik, weinig geraffineerd vervoer. Het kan aan mij liggen, maar de laatste tijd zie ik toch duidelijk meer Volvo's optreden in Duitse TVseries. Tot voor kort zag je daar vooral de eigen merken.
Omdat de hoeken van de voorbumper beschadigd waren, heb ik de voorbumper laten spuiten (€275,-) en laten voorzien van een nieuwe chromen sierstrip (€38,-). Kunnen we weer netjes aansluiten op clubdagen. Wie mooi wil zijn moet pijn lijden. Dat is duidelijk.
Inmiddels zijn we weer zo'n 7500 km. verder. Wat hebben we aan de 960 gedaan? Op advies van de voorzitter van de 700vereniging heb ik 4 rubbers in de voorwielophanging laten vervangen. Monteurs van Volvo hadden dit eerder bij hem gedaan, wat geresulteerd heeft in een duidelijk stiller onderstel. En inderdaad; ik ken mijn 960 gewoon niet meer terug, ben bevrijd van het geknars en gekraak aan de voorzijde. De monteur gaf toe dat ze dit eerder verkeerd hadden ingeschat. Vanwege de leeftijd drogen de rubbers natuurlijk wel eens uit en geeft dit, kennelijk, minieme speling op bepaalde onderdelen. Afijn; na achterlating van €298,- heb ik nu eindelijk een 960 met de eigenschappen die ik eigenlijk van 'm verwacht.
Omdat de pook van de automaat toch weer wat bewoog, heb ik het rubber onder de bak vervangen door een compleet nieuwe. Dit kostte me zo'n €40,- bij de dealer. Het eronder schroeven was in een kleine 10 minuten gepiept. Hiermee is het aantal trillingen/ resonanties in het interieur opnieuw verminderd.
Omdat de auto aan de achterzijde verschillende, en oude uitgedroogde, banden bezat zijn die vervangen door, stillere en op advies, Bridgestone Turanza's. Dit kostte me zo'n €210,-. Hiermee rijdt de auto ook weer net wat lekkerder (en veiliger).
Omdat ik niet langer met een antennespriet wilde rijden die maar half uit de koets stak, is de spriet bij de laatste APK ook maar meteen vervangen. Tesamen met nieuwe koplampwissers, die bleken uitgedroogd, en verse stuurbekrachtigingsvloeistof rekende ik hiervoor €149,- bij de Volvodealer, eentje die inmiddels wel mijn goedkeuring geniet, af. De 960 kwam daar gelukkig glansrijk door de APKkeuring. Het is 'm natuurlijk geraden ook.
Alle aandacht heeft de 960 duidelijk goed gedaan. Ik rijd intussen met heel veel plezier in deze inmiddels 16 jaar oude Volvo.
De vorige update schreef ik 2 jaren geleden. Inmiddels zijn we zo'n 10.000 kilometers verder. De kilometerteller staat nu net over de 136.000. In 18 jaren tijd. De auto is nog steeds in ons bezit, nu 5 jaren, en wordt maar weinig door ons gebruikt. We zijn er zuinig op. Elke week een rit van zo'n 50 kilometer voor het opladen van de accu en een enkele keer door de wasstraat. Dat was het dan wel weer. Overigens is het dan wel echt genieten. Hij trekt als een lier en het blijft gewoon lekker rustig in het interieur. Nergens is er roest te bekennen. Aan de onderzijde toont de wagen vrijwel als nieuw.
Een paar maanden geleden is de versnellingsbakolie vervangen en ververst met nieuwe. Tijdens een clubdag. Kostte me € 205,-. Puur uit preventieve overwegingen, de automaat schakelt nog steeds prima. Gisteren heeft de wagen een beurtje en een APK ondergaan. Kwam 'ie natuurlijk weer glansrijk door heen. Kosten € 175,-.
Als we met de Volvo rijden, trekken we ook best veel belangstelling. Af en toe zien we zelfs een opgestoken duimpje. Meestal van mensen van middelbare of oudere leeftijd. Wat zouden ze dan tegen elkaar zeggen in hun auto's? In ieder geval kom je dit type Volvo nog amper meer tegen op de weg. Zo heel veel zijn ze, zeker de sedans, natuurlijk ook niet geleverd in Nederland. We vinden het uiterlijk van onze Volvo 960/ S90 in deze (kleur)samenstelling tamelijk chique en sportief. Eigenlijk een beetje a la Jaguar XJ uit de jaren '80-'90. En ook die behoren tot de mooiste auto's die er ooit zijn gemaakt. Nog steeds trouwens.
Intussen staat er net geen 140.000 kilometers op de teller. Auto staat meer stil dan dat we er mee rijden. Eens in de 2 weken een flink stuk. Om de accu op peil te houden. Dat dit niet voldoende is, werd ons in de afgelopen weken ook duidelijk: de auto wilde niet meer starten, dacht zelf aan de startmotor. ANWB er bij. Onderzoek wees toch echt uit dat de accu overleden was. Op weg geholpen en een nieuwe laten plaatsen en daarvoor € 105,- afgetikt. Kort hiervoor nog een Apk laten doen en de koelvloeistof laten verversen. Kostte me € 85,-. Vond het niet nodig om de auto weer een beurt te geven, omdat dit in 2014 nog gedaan is.
Afgelopen jaar is de thermostaat en een temperatuursensor vervangen. De naald van de temperatuurmeter bewoog af en toe vanuit het midden naar rechts, en uiteindelijk naar links. Schrok hiervan, heb de ruiten en de ventilatieroosters open gegooid en de verwarming voluit gezet. Volgens het forum zou dit ook veroorzaakt kunnen zijn door een elektriciteit probleem. Dan wordt het zoeken. Na het plaatsen van een nieuwe thermostaat en sensor heeft het probleem zich echter niet meer voorgedaan.
Per jaar wordt er amper 2000 kilometer met de auto gereden. Overweeg 'm daarom weg te doen. En toch: zag hem gisteren weer ergens staan, stapte in en ben dan toch weer erg in mijn sas met deze 960, want mooi is 'ie zeker. Bovendien hebben we de wagen al weer zo'n 6 jaren in ons bezit en hoort 'ie gewoon bij ons gezin.
Heb weinig nieuws te melden. De 960 is nog steeds in ons bezit. De wagen voldoet prima, hoewel we overwegen 'm weg te doen. We willen ballast afwerpen/ minderiseren. Om de accu op orde te houden, wordt de auto om de week voor een lange rit door ons gebruikt. Minimaal dus. Onlangs heeft de wagen weer een APK en een beurt gehad. Kwam er natuurlijk glansrijk doorheen. Bij het ontwerp van de auto is gelet op minimaal onderhoud. Totaalprijs van de operatie was € 250,-. Intussen staat de kilometerteller op 143.100 km. In 20 jaren tijd.
De wagen is nog steeds in ons bezit. Al weer bijna 10 jaren. De kilometerteller staat momenteel op 148.750 kilometers. Deze 960 is intussen al 22 jaren oud. Afgelopen jaar zijn - preventief - de distributieriem en de waterpomp vervangen. Bij de Volvodealer betaalde ik hiervoor € 580,- (incluis Apk). De auto wordt alleen voor lange ritten gebruikt. Dan ook valt op dat hij nog steeds prima kan meekomen met het overige verkeer en veel jongere auto's. De voorstoelen zitten perfect, het interieurgeluid is niet nadrukkelijk aanwezig, het comfort is goed, de automaat schakelt zonder vervelende schokken en de onderhoudskosten (en problemen) blijven binnen de perken. We missen eigenlijk geen modernere features. Om de 2 jaren krijgt de auto een onderhoudsbeurt. Binnenkort een grote gecombineerd met een Apk-keuring. Dit model is gebouwd op weinig onderhoud. Een Miele op wielen is het eigenlijk. Solide, degelijk en betrouwbaar. Zo rijdt het ook. Twee jaren geleden is de auto beoordeeld en voorzien van een taxatierapport. De waarde van de wagen heeft ons opnieuw positief verrast. Hij verkeert dan ook in een bijna nieuwstaat. Hier en daar een litteken of een rimpel. In de auto is nooit gerookt, de originele grijze vloermatten zijn brandschoon en worden beschermd door blauwe matten van een vergelijkbaar ontwerp. Ben blij dat de auto niet voorzien is van een trekhaak, automatische niveauregeling of een gastank. Kan allemaal achteraf ingebouwd worden natuurlijk. Zou zeker een (ring)gastank overwegen, als de auto wat vaker zou worden ingezet. Van anderen hebben we begrepen dat dit ook heel goed past. Maar we houden 'm graag in de oorspronkelijke en originele staat. Zoals Volvo het ooit bedoeld heeft.
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
