Lancia Ypsilon 1.4 16V Argento (2004)

Ypsilon oogt íets ingetogener dan zijn voorganger, maar de lijnen zijn nog altijd zeer uitgesproken. Typisch aan de Ypsilon – en kenmerkend voor Lancia – zijn de grote grille, de vouw in de zijkant, de bolle heupen en de over de achterspatborden gevormde achterlichten. Chromen accenten geven 'm iets gedistingeerds. De Yp is een hippe, olijke verschijning, met hier en daar wat retroelementen.

Binnen bekruipt je onmiddellijk een behaaglijk gevoel van luxe en comfort. Niet in de laatste plaats door het zachte velours op het dashboard en de portieren. Maar ook de rest van de materialen ziet er fraai uit. De met chroom omrande, crèmekleurige tellers zijn lekker retro. Alleen jammer dat de klokkenwinkel zich nog altijd in het midden bevindt. Dat bevordert de afleesbaarheid niet, je aandacht voor de weg wordt ronduit afgeleid als je even wilt kijken hoe hard je rijdt.
De Lancia heeft een zeer volwassen zitpositie. Met in hoogte verstelbare stoelen en een naar alle kanten te verstellen stuurwiel kan iedereen z'n draai wel
vinden. In de Ypsilon zit je lekker hoog.

Makkelijk bij het instappen en onderweg zorgt het voor een goed uitzicht op de weg. Erg mooi is het grote, glazen zonnedak, dat zo'n beetje driekwart van het
dakoppervlak beslaat. Dit 'venster naar de hemel', zoals het Skydome in de brochure genoemd wordt, is weliswaar een optie van € 775, maar het versterkt het luxe gevoel. Behalve de reeds genoemde zaken heeft de Ypsilon standaard onder meer centrale portiervergrendeling, elektrische ramen, vier airbags, ABS en cruise control.
Ook de airco in de Ypsilon is standaard. De buitenspiegels zijn wel van binnenuit, maar niet elektrisch verstelbaar. In de Lancia is het achterin behelpen voor de onderste ledematen. Aardig detail is dat de achterbank in lengte verstelbaar is
en dat de hoek van de leuning gevarieerd kan worden. Maar het is natuurlijk de vraag hoe vaak je dit soort auto met meer dan twee personen gebruikt.

Prettige metgezel
De motor ratelt een beetje als 'ie koud is, maar eenmaal op temperatuur is het een prettige metgezel. De zestienklepper in de Lancia monteert Fiat ook in de Punto, Idea en Stilo. Hij levert een vermogen van 95 pk en da's lekker voor een motor van dit formaat. Houd 'm een beetje op toeren, dan hangt hij lekker aan het gas.
Schakelen was niet altijd een onverdeeld genoegen in de vorige Y, maar in de nieuwe is dat voor een groot deel verdwenen.

Alleen de achteruit laat zich nog zelden kraakvrij bedienen. De Lancia Ypsilon staat op een gemodificeerd Punto-onderstel, dus veel verrassingen omtrent het rijgedrag hoeven we niet te verwachten. Vering en demping zijn zeer comfortabel; het geheel is stevig genoeg voor een betrouwbaar weggedrag. De Ypsilon is
veilig onderstuurd. Als je het gas loslaat, komt de achterkant hooguit een beetje om, meer niet. Wel pakt de hoge koets van de Yp op de snelweg af en toe een
windvlaag mee, maar die is met een minimale stuurcorrectie op te vangen. De elektrische bekrachtiging zou een tikkeltje meer gevoel mogen geven. Handig is de vederlichte citystand, waarmee inparkeren een fluitje van een cent is. Qua stuureigenschappen en onderstel zijn er geen uitgesproken plus- of minpunten.De Yp is een serieuze auto.