Suzuki Liana 1.6 GLX (2003)

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	Liana 1.6 GLX
Versnellingen	4, Automaat
Bouwjaar	2003
Jaar van aanschaf	2003
KM-stand bij aanschaf	5 km
KM-stand laatst	160.000 km

ERVARINGEN

160.000 km
24 augustus 2003

De Suzuki Liana is een ruime auto, waarin iedereen goed kan zitten. Er is genoeg hoofd- en beenruimte. Op korte ritten zelfs wel voor vijf personen. De stoelen zijn en blijven behoorlijk goed, waarbij opvalt dat de hoofdsteunen erg ruim kunnen worden versteld en dat de armsteunen aan de portieren en midden in de achterleuning op de juiste hoogte zitten. Wel heb ik de zitting van links naar rechts verplaatst en vice versa. De bestuurderszitting werd aan de instapkant wat slap door veelvuldig in- en uitstappen. De zittingen zijn niet helemaal gelijk, maar wel uitwisselbaar.
De kofferruimte is onhandig gevormd en bovendien is de hoedenplank merkwaardig laag gemonteerd waardoor de hoogte ook nog eens beperkt is. Door deze afdekking te verwijderen kun je de bagageproblemen verminderen: je kunt grote koffers dan rechtop zetten.
In deze auto heeft de fabrikant een volwaardig reservewiel onder de koffervloer gelegd. Het is opvallend dat men de ruimte eromheen met piepschuim heeft opgevuld. Was een platter wiel niet beter geweest? Dan had de kofferbodem al gauw een centimeter of wat lager kunnen liggen.
Het veercomfort is redelijk, maar de stevige vering strijkt niet alle oneffenheden glad. De stabiliteit in rechte lijn en de bochtvastheid zijn goed.
De auto is heel gemakkelijk te berijden. De automaat en de stuurbekrachtiging verlenen daarbij goede diensten. De auto is matig te overzien, maar heeft wel een korte draaicirkel.
Het geluidsniveau zou lager kunnen. De motor is niet stil, vooral bij acceleratie, terwijl er ook nog wel wat banden- en windgeruis te horen is. In de hoogste versnelling van de automaat valt het motorlawaai echter mee omdat het toerental dan tamelijk laag ligt.
De uitrusting van de auto is voldoende te noemen. Zo zit er een goed werkende, handbediende airco in.
Het is leuk dat alle ramen elektrisch op en neer gaan, maar minder handig is dat dit alleen maar kan als het contact is ingeschakeld.
Het digitale dashboard is grappig, maar heeft wel eens nukken vertoond. Soms gaf de brandstofmeter na het voltanken niet direct aan dat de tank weer vol is. Maar ach, wij wisten beter en na een uurtje stond de meter waar die hoort te staan. De meter is verder erg nauwkeurig en is gestopt met nukken. Momenteel wordt het digitale deel aan de rechterkant minder goed verlicht. Het gaat nog, maar ik ben benieuwd wanneer ik niets meer kan lezen.
Het brandstofverbruik van deze Liana ligt rond de 1 op 14.0. De auto wordt voornamelijk in stadsverkeer gebruikt.
Al met al een heel gewone, maar goede wagen die tamelijk veel waar, vooral ruimte, voor de betrekkelijk lage prijs biedt.
Zo langzamerhand wordt de wagen toch oud. Omdat er toch wat onzekerheid is over de koelproblemen en de wagen ook wel enige gebruikssporen toont, is besloten hem in te ruilen voor een nieuwe Vitara met automaat.

PROBLEMEN

160.000 km
24 augustus 2003

Zo nu en dan kan er ook aan een Suzuki wat mankeren. De accu en de ruitenwissers zijn een paar keer vervangen. Verder vertoonde de brandstofmeter een tijdlang eventjes na het tanken kuren, maar na verloop van tijd ging het weer goed: een vorm van zelfherstel! Er is in het begin zo nu en dan wat licht gekraak te horen geweest in de achterwielophanging. Na een paar jaar is dat geluid verdwenen.
Bij 50.000 km liep de wagen niet meer stationair. Lastig, maar door de stelschroef bij de gaskabel aan te draaien kon er nog gereden worden. De zgn. luchtschuif in het inlaatsysteem bleek niet meer te bewegen. Een schoonmaakbeurt door de garage was voldoende. Men kende het probleem blijkbaar.
Dit probleem deed zich bij 150.000 km weer voor. Toen nam ik de vrijheid de motor enigszins te mishandelen door onder het rijden een paar keer flink het gas in te trappen en jawel, het probleem was over. Wellicht is het goed bij de volgende beurt de luchtschuif weer te laten schoonmaken.
De voorbanden zijn bij 67.000 km vervangen. Nog niet eerder heb ik zo lang met banden op de aangedreven wielen gedaan. Deze Bridgestones hebben zich goed gehouden.
Bij 85.000 km lag er een klein plasje bij het linkerachterwiel. Ik dacht nog aan remolie, maar dat stond op peil. Het bleek om een lekkende schokbreker te gaan. En dan moet ook de rechterdemper worden vervangen. Een prijzige bedoening, want de Liana is uitgerust met fraaie, McPherson-achtige veerpoten aan de achterzijde. Tegelijk viel op dat de aandrijfassen rammelden. De rubbers bleken gescheurd. Vervanging van de assen bij beide wielen was noodzakelijk. Al met al een 800 euro op stap, maar de auto rijdt nu wel veel beter. Ook de niet lekkende demper bleek erg slap.
Vanaf 98.000 km moet ik soms enige koelvloeistof bijvullen. De oorzaak was zo niet te vinden. Vervolgens ging de motor stationair zich wat schokkerig gedragen, alsof er soms een slag werd overgeslagen. Bij 105.000 km keek men bij de garage hiernaar nog eens. Het schokkerige gedrag bleek aan de ontsteking te liggen, zowel aan de bougiekabels als aan de bobines. Verder bleek de kleppendekselpakking niet meer dicht te zijn. Met andere woorden, er moest gerepareerd worden. Inmiddels rijdt de auto weer goed, maar blijft ie een beetje koelvloeistof verliezen. Bij 148.000 km begon de wagen snel meer koelvloeistof te verliezen. Het was niet gelijk duidelijk waar dat bleef, maar toen bleek toch de radiateur de boosdoener. Deze zit vrij goed verstopt en omdat de lekkage voor zat, was dit niet zichtbaar omdat de radiateur van de airco in de weg zit. Pas toen de lekkage ernstig werd, kon je merken waar de vloeistof bleef. Het begint er op te lijken dat er nu geen koelvloeistof meer verdwijnt. Zou dit dan al die tijd door een lekje in de radiateur zijn verdwenen?
Kennelijk is het koelsysteem niet op orde, want helaas liep de wagen laatst warm en lekte de radiator al weer. Dit is eerst wel opgelost. Gelet op de leeftijd van de auto is nu besloten de wagen in te ruilen.
De schokbrekers aan de voorzijde zijn bij 115.000 km vervangen. Je merkte dat ze aan vervanging toe waren en de wagen rijdt nu weer veel beter. Net als bij de achterzijde is het een kostbare reparatie.
De voorbanden zijn bij 127.000 km opnieuw vervangen. Ze hadden nog iets langer meegekund, maar omdat er eentje lek was, zijn ze beiden gelijk vervangen.
Kortom, helemaal zonder problemen is zo'n Liana nou ook weer niet. Voor het verhaal al te somber wordt: er zijn ook onderdelen die opvallend lang meegaan. Zo is er aan de uitlaat nog nooit iets vervangen, heeft de airco tot op heden perfect gefunctioneerd, werken de elektrisch aangedreven ruiten nog steeds goed en vertoont de centrale vergrendeling nooit kuren. Ook heb ik nog maar een keer een lampje, achter, hoeven te vervangen!
Wanneer ik de reparatiehistorie van deze auto vergelijk met die van de beide voorgangers pakt dat iets minder uit voor de Suzuki. Ik heb 7 jaar in een Citroen GSA gereden die een keer een lekke motorolieleiding had. Bij de opvolgende BX 19 TZI, waar ik jarenlang in reed, is een keer de koppelingplaat en -drukgroep vervangen. Verder geen bijzonderheden en dat terwijl met deze auto's niet minder kilometers zijn gereden dan met deze Suzuki tot nu toe.

4,0