Mercury Grand Marquis (1977)
autoreview
Signalement
| Uitvoering | Grand Marquis |
|---|---|
| Versnellingen | 3, Automaat |
| Bouwjaar | 1977 |
| Jaar van aanschaf | 2010 |
| KM-stand bij aanschaf | 126.400 km |
| KM-stand laatst | 132.825 km |
Story so far
Allereerst wil ik duidelijk vermelden dat ik in 1e instantie absoluut niet van plan was deze auto aan te schaffen. Waarom? kom ik later in dit verhaal op terug.
Ik had de 1970 Riviera verkocht, na een intensieve en zeer kostbare restauratie en was op zoek naar iets typisch jaren zeventig, bij voorkeur begin jaren zeventig zonder alle emissie troep erop. Eisen waren front bench seat, column shift en liefst 4 deuren. En...... uiteraard zo groot mogelijk! En....een auto zonder echt werk eraan. Niets lassen, overspuiten of compleet maken.
Ik had via Marktplaats en ander auto zoekmachines een lijst samengesteld met auto's die ik wilde bekijken, tot een zeker budget. Dat lag ongeveer op 14.000 euro. De Mercury stond er toen nog niet op, want ik was niet zo gecharmeerd van de wagen, qua kleur (Dove Grey)en type.
Bij alle 30 auto's op mijn lijst kwam ik van de ene teleurstelling in de andere terecht. Auto's die er op de foto perfect uitzien, en volgens de eigenaar ook in superstaat verkerend met totaal geen werk eraan bleken bij bezichtiging slecht opgelapt of gewoonweg te duur voor de staat waarin zij verkeerden. Je kon soms al van ver de roest of imperfecties zien, en bij anderen kwam dit op de brug tevoorschijn of tijdens een proefrit, als de auto al wilde starten. Geen enkele wagen was goed genoeg en mijn budget waard. Slecht gespoten en voorbehandeld, onderdelen die kwijt waren, met name interieur (zie ze maar eens te vinden), ongewassen en vuile wagens, rare bobbels onder nwe lak bij wielkasten en raamranden etc. etc. Je zou bijna het budget nog een keer moeten uitgeven voor het oplossen van al deze zaken.
Jammer, want zo kan een leuke hobby een geheel verkeerde wending krijgen en je berooid met een wrak achterlaten.
Ik had deze Mercury dan toch maar als laatste op mijn lijstje staan, ondanks dat ik het bij het zien van de foto's niet een mooie auto vond, maar simpel om het feit dat de wagen er zogezegd perfect bij zou staan en het een onverprutste wagen was. De wagen was ingevoerd in 2008 voor een kennis en de auto kwam eigenlijk amper buiten. Hij had er teveel in zijn verzameling en moest ruimte maken ivm opheffen van zijn stallings locatie. De Mercury was de enige in superstaat en kon zo verkocht worden.
Toen ik aankwam bij het adres stond de wagen al buiten. Het uitzonderlijk grote formaat viel gelijk al op. Eenmaal de deuren geopend, de motorkap en kofferruimte, kwam ik er al gauw achter dat dit inderdaad een onverprutste wagen was die tot 2008 in bezit was van zijn 1e eigenaar in Canada, een 84-jarige man in Calgary. Verbluft door de uitzonderlijke staat van de wagen, zeker na het zien van al dat veel te dure spul(voor wat je er voor kreeg) op mijn reis door NL, besloot ik toch een proefrit te maken. En enkel en alleen door het feit dat de auto gewoon deed wat ie moest doen, heerlijk rijden, mij in comfort te laten baden en alle accessoires werkend te zien, besloot ik de knoop door te hakken. Dit word mijn nwe oldtimer voor de zonnige zomermaanden.
Geen werk eraan en gewoon rijden!
Het feit dat het motorblok de 460 cubic inches Ford V8 is, het meest dorstigste en inefficiente blok ooit door ford gemaakt was, hield me gelukkig niet tegen. Na de introductie in 1970 werd dit blok zover afgeknepen in 1977 vanwege emissie eisen, dat het aantal pk's eigenlijk lachwekkend is. Van een oorspronkelijke 360 pk's in 1970 naar een 208 pk in totaal voor 1977. Maar wel met een koppel van 480 Nm. En dat in verhouding tot de 7.5 liter motorinhoud, is nog weinig. Maar ze zijn dan ook gemaakt om te cruisen, niet te dragracen uiteindelijk. Tunen is eenvoudig met dit soort blokken en leidt al snel tot grote vermogenswinsten met minimale aanpassingen, maar waarom zou je? De drietraps automaat doet lekker op zijn gemak zijn werk en bak en motor zijn perfect op elkaar afgestemd.
De auto zelf:
De Grand Marquis was de meest luxe uitvoering van de Mercury Marquis en heeft climate control, cruise control op het stuur, electrische ramen, electrische antenne, 6-weg verstelbare gedeelde voorbank, columns shift, half leder/half stof en hoogpolig tapijt. Aangezien dit een Canadese auto is, kwam hij met een blockheater, welke je zo in een Amerikaans stopcontact kan doen en zo het blok kon voorwarmen in barre winterse omstandigheden. Tevens heeft de auto een Class III trailer package welke het mogelijk maakt om conform de RDW goedkeuring, tot 3500 KG te trekken. Mede door het feit dat de trekhaak constructie deels aan het chassis is vastgelast, maakt het een stevig geheel. Gelukkig is het deel waar de bal zit demontabel. Rondrijden met zo'n lelijke pukkel op je kont is ook niet alles.
De auto zoals ik hem kocht, compleet met een nwe 2 jaarlijkse APK, was gewoon rijklaar.
Echter, ik had nog wat geld over van mijn budget en besloot om de volgende dingen te vervangen:
- Nwe voorruit (oude had veel steenslag)
- Nwe bougies
- Nw K&N luchtfilter
- Richten linkervoorspatbord en achterklep.
- Vanaf tussendempers dubbele uitlaat naar achteren vervangen.
Ik ben vorig jaar niet echt naar een meeting geweest met deze auto, omdat ik hem pas in Juli/Augustus kocht (eind van het cruise seizoen) en ik eerst de auto beter wilde leren kennen alvorens er stukken mee te gaan cruisen. Ik heb toen nog wel 1 rondrit georganiseerd rondom de Loosdrechtse Plassen waar ik zelf mee reed. Nog een bekeuring gehad voor het overschrijden van de maximum snelheid. Je mocht er 60 en dat reed ik ook volgens mijn teller, echter mijn teller blijkt dus te weinig aan te geven en reed ik iets meer dan 70.....
Voordat ik de auto eind vorig jaar onder de autopyama zette onder de car port, heb ik wel nog even een doe-het-zelf brug gehuurd en de onderkant van de auto vliegroestvrij gemaakt en geheel ingespoten met bodyschutz van ML. Het geheel ziet er weer netjes uit en past goed met het verder smetteloze uiterlijk.
Ook heb ik nog even de auto laten taxeren en blij verrast kon ik concluderen dat ik een goede investering had gedaan. De auto was mij al goedkoop verkocht, aangezien de eigenaar ten 1e snel van de auto af moest, en het model niet zo populair is als een bijvoorbeeld een Dodge Charger of ander gelijksoortig bekend icoon.
Ook was datgeen waarom ik een Amerikaanse V8 rijd niet aanwezig, de V8 grom. De auto liep te beschaafd en bij accelaratie kon je niet echt iets horen. Tevens waren de achterste uitlaatstukken niet echt helemaal tip top en moesten toch tzt vervangen worden. Vanaf de dempers naar achteren zitten er nu een 3" RVS pijpen onder. De auto heeft iets meer grom, zonder asociaal te worden.
Toen was het tijd voor de winterslaap.
Dit jaar in Maart de auto voor het eerst weer gestart en hij liep prima. Echter, en dat was al bij aankoop, hoorde ik af en toe een onregelmatig plofje uit de uitlaat komen wat duidde op een vervuilde carburateur. De sproeiers zijn nu gereinigd en de motor loopt als een zonnetje mooi rond.
Enige modificatie ten aanzien van de originele uitrusting zijn Series 40 Flowmaster dempers die er binnenkort onder worden gezet. De huidige uitlaten voldoen nog steeds niet aan mijn V8 geluidseisen. Flowmasters staan erom bekend dat ze bij acceleratie duidelijk aanwezig zijn en bij constante snelheid ver weg op de achtergrond.
De beleving tot nu toe:
Wat rijdt deze auto toch fantastich!
Je zou absoluut niet denken in een oude Amerikaan te rijden. Doordat de wagen altijd in Canada heeft gereden, hebben de rubbers in, op, onder en rondom de auto niets te lijden gehad en zijn ze niet uitgedroogd. Dit integenstelling tot veel Californische en Arizona import. Been there done that! Die auto's hoor je op elk plekje kraken en knarsen.
De auto stuurt licht, maar nog wel met enig gevoel. Schakelen gaat erg soepel en merkt je totaal niet. De zetels zitten erg zacht en bij een beetje flinke verkeersdrempel raak je met je billen de grond, wellciht iets te zacht. Het geluidsniveau in de auto is erg acceptabel en bijna conform huidige normen. Doordat de stoel alle kanten op te verstellen is, vindt je altijd wel je ideale rijpostie. Meekomen in het dagelijks verkeer is een koud kunstje en als je eenmaal aan het formaat auto bent gewend met zijn 2.02 breedte en 5.83m lengte, dan kun je prima manouvreren.
De kofferbak is gigantisch, net als bij zijn 20 jaar jongere beroertje, welke ik ook in mijn bezit heb. Full size reserve wiel is ook erg handig en eigenlijk een vereiste bij dit soort kolossale auto's. Het slot om de kofferbak te openen is bedekt met en prachtig embleem welke je aan de kant schijft om de sleutel er in te steken. De standaard ford am/fm radio doet het prima. De 8-track werkt ook nog goed en speelt de tapes nog prima af. Met een simple druk op de knop, of automatisch begint de speler aan de andere kant van het bandje. alhoewel, bandje, het formaat is ongeveer dat van een paperback donald duck boekje.
De klap koplampen die door middel van vacuum pompjes geopend en gesloten worden, doen het ook echt super! Veel zie je bij dit soort modellen en ook de Lincoln en Ford broeders en zusters dat deze kapot zijn en moeilijk te vervangen dan wel te repareren. Die auto's worden ook altijd gefotografeerd met opgengeklapte lampen. Een safety feature van Ford zodat je ten alle tijden met de lampen aan kunt rijden, ook als de pompjes het niet doen.
Cruise control op het stuur functioneert ook goed en is erg handig. Ik moest wel even wennen dat wanneer je remt bij crusie control aan, hij daarna automatisch het gas er weer op gooit. op de OFF knop drukken is de enige manier om het uit te zetten. Wel iets om te onthouden. Gelukkig heeft Mercury dat bij het '97 model anders geregeld en moet je op RESUME drukken.
Het mooie van deze auto vindt ik dat hij qua snufjes al erg voorop liep, maar toch nog steeds verpakt was in een oubollig vioerkant uiterlijk. een uiterlijk waar ik in 1e instantie totaal niet voor viel, maar die me qua techniek en beleving totaal overstag haalde.
Zo kwam ik er kortgeleden achter dat in het handschoenenkastje een knop zit om de kofferbak electronisch te openen. Dit was toendertijd ook een optie.
Het enige project wat ik eind dit cruise seizoen wil doen is de voorbumper opnieuw laten verchromen en het monteren van cornering lights, het enige luxe item wat niet op mijn Mercury zat. Ik heb een stel gebruikte op de kop getikt en aangezien deze van Zamac zijn, moeten ook deze opnieuw verchroomd worden. de voorbumper is niet verroest of beschadigd, maar enkel gepit door de steenslag. Dit komt de glans niet ten goede en daarom wil ik dit laten herstellen.
Oh ja, verbruik komt uit op gecombineerd snelweg/stad op 1 op 4,3 km. Maar het plezier en bekijks dat je met deze 2.400 kilo zware auto hebt compenseert dat in ruime mate.
Zodra er weer iets in Mercury-ville gebeurt, zal ik dit hier posten.
Verwacht binnen nu en twee maanden zeker een update!
In de AutoWeek Klassieker Special met 7 pagina's !
Vandaag ligt ie in de winkel voor 5 euro. De AutoWeek Klassieker Special uitgave #1 met daarin 7 pagina's Mercury!
Nwe dempers
Deze vrijdag de auto weggebracht voor nwe Trush gelaste dempers (voorzover dat iets betekent)
link naar kort filmpje voor het geluid:
[url]http://youtu.be/UsliqqHjw5y[/url] of zoek op titel: New mufflers on my 1977 Mercury Grand Marquis 460cu V8
R.I.P. accu
Wou even een lekker uurtje door de droge kou in het winterzonnetje cruisen, temperatuur was lekker, dus had er zin in!
Starten en lopen...maaar niet voor lang.....
sloeg af om nooit weer te starten, ging wel rond, maar had niet genoeg kracht om te starten. Totdat de accu echt leeg was.
Accu laten meten en die was echt aan het eind van zijn latijn. Laden ging wel, maar de conditie was gewoonweg slecht. Hij was trouwens van februari 2007, en heeft eigenlijk al die jaren meestal stilgestaan en weinig gereden. De oude accu had geen Ah vermelding, enkel cold crank en warm crank waardes van 800A en meer. Nu maar een 62Ah erin gedaan, en die doet het prima. 120,- eurootjes.
Die nieuwe erin en gelijk starten en lopen.
Liep in het begin wat rauw, maar toen de motor warm was, liep hij weer netjes.
Ik was van plan om de accu eruit te halen voro de vrieskou en die er in het voorjaar weer erin te zetten. Dit doe ik al jaren, bij al mijn oldtimers die ik tot dusver heb gehad. Maar ik ga dat dit jaar toch niet meer doen. Regelmatig even een stukje warmrijden, als het weer en de omstandigheden op de weg (geen pekel of natte troep) het toestaan. En anders in ieder geval even een tijdje laten pruttelen onder de car port.
Kan niet wachten om over een jaar of twee, de car port af te breken en er een garage neer te zetten. Maar ff flink sparen. Wellicht nog een klein car poortje er naast dan voor een leuke europese klassieker, een Renaultje 4 ofzo. Of een Dyane of 2CV of Mehari.
Uit de winterslaap
Auto weer voorzien van een volle accu en tot leven gewekt. Na veel rook en pruttelen (was iets te enthousiast met op het gas trappen om te choken) liep ze weer als een zonnetje en heb er weer de 1e lange rit in gemaakt naar Muiden, de King Cruise afgelopen zondag. Aircootje aan, cruise control aan en rijden maar.
Gelijk maar even gewassen en in de was gezet.
Wil wel met de aankomende tweejaarlijkse APK nog wat laten doen aan de afstelling van de motor. Kan nog mooier lopen vind ik persoonlijk.
Ook bevalt de nwe dubbele uitlaat niet helemaal. Geluid is mooi, maar bij bepaald aantal toeren geeft hij een erg irritante resonantie in de wagen. Ook op de snelweg bij compleet gas los, knalt hij er lustig op los.
Ik heb gelukkig een adres waar men dit prima kan verhelpen door er vermoedelijk een klein tussendempertje ertussen te zetten. Ze hebben erg veel verstand van zaken en bouwen ook zelf hun eigen dempers e.d.
Bijna APK
Ik heb inmiddels de zeer oude bougiekabels vervangen, wat het starten weer wat makkelijker maakt. Door de backfire eerder is vermoedelijk een pakking van een van de twee spruitstukken lek. Deze is inmiddels besteld. Daarna komen de nwe uitlaten eronder.
En pas daarna zal de wagen weer voor tweejaarlijkse APK moeten.
Ondertussen zijn vanuit de USA een nwe voor bumper en achter bumper onderweg. Ook de zeldzame optie "cornering lights" komt mee. Als dit allemaal erop zit, dan is ze helemaal zoals ik wil.
Nwe uitlaat systeem een feit
Deze week de auto weggebracht en opgehaald om hem te laten voorzien van een andere type demper en vervangen van de huidige leidingen door RVS. Resultaat is super, alles is vanaf het spruitstuk tot aan de achterkant RVS, de dempers zijn handgemaakt en geven een heerlijk donker V8 geluid. De dreun die ik had in de auto tijdens het rijden is verdwenen. Ook geen backfire meer bij gas los op de snelweg. Alles trak weggewerkt en strak tegen de bodem aan. Vakmanschap! Kosten 550 Euro.
Volgende week is de spruitstuk pakking aan de beurt die vervangen moet worden.
Spruitstukken
Gisteren de auto opgehaald van de garage. Spruitstuk pakkingen aan beide kanten waren wel op en zijn gelijk vervangen, simpelweg ouderdomskwaaltje. Klinkt veel beter nu, geen bijkomende geluiden meer. Tevens hebben ze de ontsteking afgesteld en de wagen loopt stationair erg mooi en ook met optrekken merk je een duidelijke soepelere loop.
Bij het demonteren van de spruitstukken braken wel een aantal bouten af en het heeft zeer veel tijd gekost om deze eruit te krijgen. Dit kon ik ook aan de rekening merken, autch.
Ik reed de wagen gisteren vanaf de garage naar huis met alle raampjes lekker open en wat is het toch een genot om te cruisen in deze wagen. Maakt de rekening ruimschoots weer goed. (490,- euro)
Nwe APK voor twee jaar
Was een duur maandje na mijn spruitstuk pakkingen te hebben laten vervangen, nu ook een grote beurt en APK. Dit is de 1e APK die ik heb met de wagen, wat betekent dat ik hem nu echt al weer 2 jaar in mijn bezit heb.
- Nwe APK met verversen van motorolie en filter en bakolie en filter. Tevens moest een fuseekogel gesmeerd worden en was de nippel verstopt. (450,- euro lichter, er gaat een hoop olie in zo'n bak.....oef))
Mooie was dat er een steekproef kwam en de auto nogmaals gekeurd werd. Wederom alles goed. Enige opmerking was dat het chassis nummer, door de roestbescherming, moeilijk te lezen was. Hij heeft er met een mesje wat afgepulkt om het te identificeren. Leuk klusje voor de herfst om dit voor een voglende APK goed leesbaar, doch beschermd te preserveren.
Tsja, in die twee jaar dat ik hem heb en de bepertke aantal kilometers die ik gemaakt heb, zijn de totale kosten wel aanzienlijk, maar ik wil nu eenmaal alles perfect hebben en de auto precies zo hebben als dat ik wil, zonder al te veel de authenticiteit aan te tasten.
Heb nog een leuk project aan de auto op stapel staan, maar meer hierover in een volgende update.
Andere bumper erop
Zo, de bumper van de reeds geimporteerde sloop Mercury zit nu op mijn wagen. Heerlijk werken aan oude wagens, slechts 6 bouten waren er nodig om de oude bumper eraf te schroeven en wederom 6 bouten waren er nodig om de andere bumper erop te schroeven. Afstellen niet nodig. De originele bumper bewaar ik voor wanneer ik geld te veel heb (nooit dus)en de boel opnieuw laat verchromen. De bumper die er nu op zit is in zeer goede staat en glimt je vanaf ver al tegemoet.
Tevens de luchtfilter snorkel vervangen. De oude was broos geworden en was kapot. Dat was het enige onder de motorkap wat niet netjes was. Het nwe exemplaar komt van dezelfde sloop auto af en is in perfecte conditie. We naderen het einde van het cruise seizoen maar we hebben nog een paar mooie ritten in het verschiet deze maand.
Soms he.....
Geweldig! Aangezien de 1977 niet bij slecht weer en zeker niet in de winter buiten komt, kies ik er wel voor om elke week de motor even een tijdje te laten draaien, interieur warm te stoken en zo alles weer een beetje soepel te laten worden. Niet het vermelden waard zou je zeggen, maar:
Sinds aanschaf van deze auto ruim twee jaar geleden, had ik altijd een beetje moeite met de koude start van deze wagen. Nooit kreeg ik hem in 1 keer lopend, altijd waren er ca. 3 pogingen nodig. Nu is dat niet vreemd bij een wat oudere auto die niet vele gebruikt word, maar ik werd er niet vrolijk van.
Op een gegeven moment heb ik een instruction sleeve op Ebay gekocht (repro) welke over de zonneklep kon worden geschoven en bij elke nieuw geleverde auto standaard eromheen zat. Als een soort verkorte intro voor luie nwe eigenaren die het instructieboekje weigeren te lezen alvorens met de wagen te gaan rijden.
Ik dacht deze ook goed te hebben bestudeerd, maar nog had ik af en toe een poging die niet in 1 keer lukte.
Totdat...ik besefte dat het hier om een 4 barrel carburateur gaat die nou niet bepaald 1 van de kleinste is. Om deze ook goed gevuld te krijgen met brandstof voordat ik start, moet je even geduld hebben. Nu trap ik langzaam, met contact aan, het gaspedaal helemaal in, houd hem ingedrukt voor een halve minuut en laat hem dan langzaam weer omhoog komen. Dan starten en na enige ronddraaien slaat de motor prima aan.
Weer wat geleerd, en dat tijdens de winterstop.
Op weg naar de Queen Cruise in Rotterdam
Ik kan het niet vaak genoeg herhalen...
Na een veel te lange winter, de auto voorzien van zijn oorspronkelijke accu,
fabrieksaf start procedure gevolgd voor koude start en gelijk lopen. 90 km heen en 90 km terug over de A15 richting Pietersen in Rotterdam voor de Queen Cruise. Cruise control op 130 en een geheel open snelweg voor me. Vanaf het moment dat ik op de A15 draaide, tot de afslag waar de meeting vlakbij was, niet 1 keer van de cc af hoeven halen. Man, wat rijd dat toch geweldig. De enorme V8 geeft geen kick en doet zijn werk in een extreem laag toerental. Het weer was dermate aangenaam dat de airco niet aan hoefde, maar de verwarming wel een tandje hoger. Dat is in deze auto slechts een paar mm naar rechts met het regelschuifje, anders bak je weg. De kachel neemt zijn werk erg serieus.
Op de achterbank vertoefd mijn vriendin tesamen met mijn dochter, de gigantische bank geheel voor hen zelf. Ondanks de custom dubbele uitlaat van RVS met een diameter van 3,5 inch, kunnen we zonder onze stem te hoeven verheffen, een normaal verstaanbaar gesprek voeren met ook nog eens de authentieke Ford radio op de achtergrond zachtjes zijn ding doende...
Dat ik straks op de meeting een FOR SALE bordje achter de voorruit doe, brengt me weer gigantisch aan het twijfelen....dit zal ik nooit of te nimmer meer meemaken,. zo betrouwbaar, zo comfortabel, zo ongerept......maar ja...er zijn nog zoveel mooie wagens waar ik van wil genieten...met of zonder die verdomde MRB erop...
Nwe snaren
Omdat de auto natuurlijk heel vaak stil staat en ik geen onderhouds historie heb mbt de snaren op het blok, heb ik een set nwe snaren besteld. Na een lange rit meende ik ook een van de snaren iets te horen, wat ik niet prettig vind. 4 in totaal zijn er nodig. Kosten 110 euro.
Nwe snaren deel II
Hoorde een klein piepje bij een warme motor, zoals ik eerder aangaf, was dus de snaar van de dynamo.
Ventilator gedemonteerd, beschermkap eraf en alle 4 de snaren eraf gehaald en vervangen door nwe Gates belts. Erg goed en gerenommeerd merk. Leuk klusje wat in totaal 2 uur in beslag nam, en dat voor iemand die niet echt technisch is.
Airco, dynamo, luchtpomp en stuurbekrachtigingspopmp snorren weer tevreden.
Op naar de volgende 40 jaar!
Geluidsniveau in de auto tijdens het rijden
Zoals hierboven al aangegeven.....normaliter kwamen deze wagens vanaf de fabriek met en net, ietwat afgeknpen dubbel uitlaat systeem wat een milde zachte brom liet horen bij belasting van de motor en op cruise snelheid bijna niet van zich liet horen.
Echter, ik wil weten waar al die benzine blijft en heb deze auto juist voor de dikke V8 in het vooronder.
Nu heb ik een custom made RVS systeem vanaf het spruitstuk dat toch meer aanwezig is dan het origineel.
Ik heb nu via een app voor mijn mobieltje het geluidsniveau gemeten tijdens acceleratie en cruise snelheid.
Acceleratie : 70 Db.
Cruise snelheid : 68 Db.
Acceptabele waardes lijkt mij voor een auto uit 1977 met dikke dubbele uitlaten en een 7.5 liter V8.
Climate control
Afgelopen zondag op de terugweg van de King Cruise, dacht ik bij het instappen, lekker de climate control aan en rustig naar huis cruisen......helaas had ik het fout....er kwam enkel warme lucht uit de roosters....
Nu is het rijden met de ramen open naar geen straf hoor, het geluid van de V8 is beter te horen met alles open. En de deuren zijn dermate dik, dat er niet direct wind naar binnen word geduwd. Ik zit ver genoeg van het raam af.
Toch maar vandaag even naar de garage gegaan voor een check.
Bleek dat de airco echt helemaal leeg was en na enig speurwerk bleek en de boosdoener was een lek ventieltje.
Nieuw ventieltje erin, opnieuw afvullen en met de thermometer in de roosters geplaatst gaf deze als snel weer een ijskoude 10 graden aan.
Tijdens de check zag ik wel dat de nieuw gemonteerde snaar van de airco compressor wel even wat strakker gezet mag worden. Deze is nu gezet en kan goed gespannend worden. Leuk weekend klusje.
Kortom, weer heerlijk koel rond cruisen!
Ik ben eigenlijk ook gek ook dat ik haar wil verruilen voor iets wat wellicht simpeler, maar ook minder comfortabel is en onbetrouwbaarder. Wat is deze wagen fijn om te rijden....
Op de terugweg weer wat duimpjes omhoog gekregen.
The End
Aan elk sprookje komt een eind, zo ook deze. De nwe Duitse eigenaar is een echte liefhebber die de Merc gaat koesteren.
Gemengde gevoelens toen ze de straat uit pruttelde, zachtjes wiegend met haar brede heupen over de klinkerstenen.
Blij met de verkoop en de kans op een andere hobbywagen, bedroefd omdat ik zo'n fijne auto nooit meer zal tegen komen.
Afijn...
Ik ben sinds gisterenmiddag begonnen aan een nieuw avontuur....een Renault 4 uit 1968 die geheel body off gerstaureerd is.
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
