BMW 330d Touring High Executive (2006)

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	330d Touring High Executive
Versnellingen	6, Sequentiële Automaat
Bouwjaar	2006
Jaar van aanschaf	2010
KM-stand bij aanschaf	97.500 km
KM-stand laatst	0 km

Van benzine naar diesel

121.000 km
13 november 2010

Na twee jaar met heel veel plezier rondgereden te hebben in mijn 130i begonnen de rekeningen aan de pomp me toch behoorlijk de keel uit te hangen, dus moest er iets anders komen.

Natuurlijk moest het een BMW zijn, een 3 serie dit keer, een diesel, absoluut met 6 cilinder, een touring, met leer, sportstoelen, navigatie, automaat én, het belangrijkste, met schuifdak.

Nadat ik me er echt bij had neergelegd dat de 130i het veld moest ruimen, begon de grote zoektocht. Als eerste kwam ik bij BMW Amsterdam een fraaie donkerblauwe 325d touring tegen. Jammer alleen dat deze auto half leer had en geen navigatie. Hij reed echter wel erg fijn, dus een kleine onderhandelingssessie leek me op zijn plaats. Helaas ging dat niet helemaal zoals gehoopt. Mijn Amsterdamse vrienden vroegen de hoofdprijs voor deze auto én gaven ze beschamend weinig voor mijn oude auto terug. Daar ging ik echt geen zaken mee doen, wat ik erg jammer vond, gezien mijn eerdere zeer positieve ervaringen met deze dealer.

Gedesilussioneerd verliet ik daarop het pand aan de A10 en ging op het grote boze internet verder zoeken. Na nog gereden te hebben in een felblauwe 330d touring in Veenendaal kwam ik uiteindelijk bij BMW dealer Smudde in Groenlo mijn droomwagen tegen.

Het was een zwarte 330d touring, donkerbruin leer, M-onderstel, navigatie, automaat, schuifdak, xenon, 18" velgen, eigenlijk helemaal afgeladen met opties. Ze vroegen een redelijke prijs en gaven 5000 euro meer terug voor de 130i dan Amsterdam wou doen. Eigenlijk was de koop na 1 bezoekje aan de dealer gesloten.

De aflevering verliep echter niet geheel naar wens. Na de laatste trip in de slurpende 3.0 benzine werd deze keurig op naam van Smudde gezet. Jammer alleen dat mijn 'nieuwe' auto geen APK had gekregen en ik er dus niet mee weg kon. Sta je dan, 200 kilometer van huis en zonder auto. Al kreeg ik als goedmakertje een 1-serie cabrio mee voor het weekend, leuk is anders.

De maandag daarop werd mijn 330d gebracht. Dat er geen diesel meer in de tank zat toen ik hem kreeg, laten we voor het gemak maar even onbesproken. Vervelender was dat hij niet was gepoetst en dat de modder van de vorige eigenaar nog op de matten zat, maar nog veel vervelender was het feit dat de radio op de meest onhandige momenten spontaan stopte met spelen. Trouwens, niet alleen de radio, ook de navigatie én de parkeersensoren. Ook kon ik op die momenten mijn telefoon niet opladen. Had ik trouwens al gezegd dat de bluetooth het dan ineens ook niet meer deed, dat er een fikse ster in de voorruit zat, het afdekzeil in de bagageruimte kapot was en dat de auto trok als een malle?

Gelukkig had ik de auto wel als huisselectie gekocht, dus met 2 jaar garantie. Vrij snel kon de auto weer terug naar het oosten van het land, waar alle problemen snel en goed werden opgelost. Op het radioprobleem na, die bleef me ergeren door telkens uit te vallen en niet meer te reageren op welk commando dan ook.

Ik geloof dat de auto in totaal wel 3 keer is terug geweest, ook de monteurs daar werden er gek van, maar het probleem met de radio bleef. Pas na de laatste keer is het iets beter geworden en valt hij nog maar eens in de 2-3 weken heel kort uit. Ik heb besloten het er maar bij te laten, zo is het best te doen.

Ook al lijkt het alsof ik niet tevreden ben over de service van Smudde, dat is niet waar. De mannen daar hebben er alles aan gedaan om het ongemak op te lossen, zijn zeer vriendelijk en weten waar ze mee bezig zijn. Ook is de mislukte aflevering een ongelukkige samenloop van omstandigheden, zoals monteurs die halverwege de afleverbeurt met vakantie gingen en meer van dat soort dingen. In de zoektocht naar een volgende BMW zal ik Smudde dan ook zeker niet links laten liggen, sterker, ik zal er als eerste een kijkje nemen.

Het rijden:

Dat is dus wel een groot feest. Het is niet de zuinigste diesel op aarde, maar vergeleken bij zijn benzinebroer is het een feest van besparing. In de laatste maand met de 130 was ik 800 euro (zegge, achthonderd euro, geen tikfout dus) aan benzine kwijt. Natuurlijk heb ik toen veel gereden, maar nu ik dezelfde afstanden met de diesel afleg, kost het me ongeveer de helft. Scheelt een flinke bom duiten, dus.

En naast dat hij zuiniger is, spreekt het karakter van deze wagen me ook meer aan eigenlijk. Nog steeds sneller dan het gros van de medeweggebruikers, maar niet zo hitsig en nerveus. Een koppel om U tegen te zeggen, dus een tussenacceleratie die dezelfde aanspreekvorm verdient. En dat alles in relatieve rust en met veel comfort. En als de radio dan eens werkt, komt er ook nog eens een ge-wel-dig geluid uit, tot over de pijngrens is 'ie zuiver!

Bij aanschaf had de auto net geen ton op de teller. Nu, 5 maanden later, staat de teller al boven de 120.000. Ik heb er dus behoorlijk wat kilometers mee afgelegd en vrijwel altijd met een gevoel van blijheid. En trots, want ik vind het ook nog eens een schitterende wagen.
Daarbij is 'ie ook best snel. In Duitsland heb ik de teller boven de 260 gehad. Best netjes voor een oliestoker, dacht ik zo.

Problemen:

De meeste problemen heb ik al aangestipt, toch is er helaas nog meer te melden. Al is dat wel mijn eigen schuld. In september wilde ik met de auto naar zuid-Frankrijk rijden. Dat ging ook prima, tot vlak voor de grens tussen België en Luxemburg. Daar zat een enorm gat in de weg, dat ik niet heb gezien. Het was nacht, was al een tijdje onderweg en reed ook een ietsie pietsie klein beetje te hard.

Maar goed, dat gat dus. Daar reed ik dus een beetje doorheen. En god wat was ik blij met de runflats die om de 18" velgen zaten. Op een hele grote puist op zowel het rechter voor- en achterwiel na, leek er weinig aan de hand. Leek, zeg ik nu. De auto was niet meer normaal op de weg te houden en dat kwam, zo bleek later, door een vernaggelde ophanging, zowel voor als achter. Dus ben ik maar met 100 per uur terug gereden naar Nederland. Maar dat deed ik niet voordat ik in Luxemburg 700 euro mocht betalen voor twee nieuwe bandjes. Toen was ik weer wat minder blij met die runflats in een grote maat.

Tot overmaat van ramp reed ik mijn toen gammele bak twee dagen later heel rustig naar de garage, lette bij een stoplicht niet goed op en parkeerde hem vrij stevig achterin een Ford (heet zo'n busje nou Sharan, Galaxy of Alhambra? Maar goed, zo een dus). En wat bleek, die wagens zijn best sterk. Zeker met trekhaak. Die had zich namelijk dwars door de bumper, radiator en delen van de motorophanging geboord. Een geluk bij een ongeluk, hij moest toch al naar de garage.

Om een lang verhaal kort te maken, de auto doet het weer, beter dan ooit tevoren en ik ben er weer blij mee!

Als ik weer ergens tegenaan rijd, zal ik met een update komen, goed?

UPDATE 26 nov

Als eerste ERGERNISSEN:

Beter kan ik zeggen ergernis, want het is wel iets uit de categorie klein leed.
Mijn God, wat gaat de ruitenwisservloeistof snel op. Als je een emmer met 5 liter koopt en het reservoir tot de nok toe vult, is 'ie na een week leeg, zelfs zonder overmatig wissen door pekel enzo. Komt door de hogedruksproeier op de xenonpitten, maar goeie god, wat irritant. Iederekeer als je hem start geeft hij een pingel en een melding, omdat de vloeistof op is. Dat wordt nog wat als de wegen gepekeld zijn en ik wat vaker moet sproeien.

PROBLEMEN

De afgelopen weken begon de auto lastiger te starten. Als de knop werd ingedrukt, merkte ik dat de startmotor hoorbaar meer last kreeg met ronddraaien. Op zich geen probleem, want hij sloeg uiteindelijk wel aan, maar toch een teken aan de wand.

Op een avond was ik na een rit Den Haag-Amsterdam thuisgekomen terwijl ik een telefoongesprek voerde. Dat wilde ik nog even afmaken, dus met de motor uit bleef ik even praten, over de handsfree en met de stadslichten aan. Na maximaal drie minuten hield alles op en begon het accu-symbooltje te branden. Ik hing maar op en schonk er verder geen aandacht aan, totdat de motor de dag daarna maar nauwelijks aansloeg.

Een dag later was ik tijdens het werk even gaan tanken en bij het pompstation sloeg de auto helemaal niet maar aan. Ik de BMW-pechhulp gebeld en ja hoor, ook zonder hulp deed hij het. Auto met humor, zeg maar.

Maar goed, lang verhaal kort enzo, ik heb de dagen erna drie keer de pechhulp laten komen en op het eerst mogelijke moment naar de Direct Service van BMW Amsterdam gegaan.

Daar bleek als eerste dat de accu helemaal op was. Maar ook bleek dat een van de accupolen niet goed vastzat. Wat waarschijnlijk de oorzaak is geweest van alle problemen met de audio en navigatie, die hierboven beschreven zijn.

Heel keurig is de accu onder garantie vervangen, evenals een relais dat ervoor zorgt dat de ruitenwissers stoppen waar ze moeten stoppen en niet meet halverwege mijn raam. Ook is zonder rekening het ruitenwisservloeistofreservoir gevuld.

Maar goed, hij doet het weer. Goed ook. Dat ik opieuw een runflat kapot heb gereden op een stoep op een viaduct boven de A10 laat ik maar even buiten beschouwing. Ook het feit dat een setje winterbanden op 17" bij BMW 1700 euro kost laat ik keurig onbesproken. Wel zo netjes...

Update 7 december 2011

167.000 km
7 december 2011

De auto is nu bijna anderhalf jaar in mijn bezit en jazeker, hij bevalt goed. Nog altijd meer dan snel genoeg, zuinig voor het type auto en mijn rijstijl en nog altijd een auto waarin ik trots kom voorrijden.

Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan, luidt het gezegde. Zo is het ook bij mij. De auto voldoet op alle fronten, maar ik wil beter of sneller of groter of mooier of luxer, of al deze eigenschappen bij elkaar.

Heb eerst proefgereden in een 335d. Geweldige wagen, sneller ook, alleen vond ik het snellere gevoel ontbreken. Je zag alleen aan de teller dat ie harder wegspuit dan de 330d. Eigenlijk de meerprijs niet waard.

Daarna was de Range Rover Sport 2.7 TDV6 aan de beurt. Groter, luxer, (in mijn ogen) mooier, maar niet sneller, veel langzamer, een dure zuiplap en niet zo heel handig voor in het centrum van Amsterdam, waar ik woon. Daarnaast verboden door mijn vriendin, dus ook dat werd hem niet.

Voorlopig rij ik dus nog altijd in deze wagen. Gewoon naar tevredenheid, op 1 kleine ergernis na.

De automaat schokt in zijn zes bij ongeveer 1800 toeren. Dat is zo rond de 100-110 kilometer per uur, een snelheid die je toch vaak rijdt hier in Nederland. De dealer weet niet wat het is, dus ik ben maar aan het proberen drastische maatregelen te nemen; gezien het feit de auto nog altijd in zijn Huisselectiegarantie zit, wil ik een nieuwe bak. Kijken of het dan is opgelost. We zijn er nog over in conclaaf, ben benieuwd naar de uitkomst.

Als er nieuws is, meld ik me weer!

Het oordeel

21 december 2011

Het is slechts twee en een halve week geleden sinds ik mijn laatste update schreef. Maar mijn god, wat is er veel veranderd in die tijd.

Als eerste (en dat wordt ook meteen de laatste update over de 330d, maar daarover later meer...) ik heb gemerkt dat de auto echt, maar dan ook écht merkbaar beter rijdt op V-Power Diesel van Shell. De automaat schokt niet, hij pakt eerder op, kortom, de auto voelt echt een klasse beter. Sneller en zuiniger is ie volgens mij niet, maar gezien de eerder genoemde voordelen maakt me dat niks uit. Een volle tank is 6 euro duurder dan normaal, geen geld voor een betere belevenis.

Maar goed, het belangrijkste van deze update.

Hij gaat weg. Mijn mooie, snelle, brute, heerlijke 6-cilinder dieselbeul wordt ingeruild. En qua motorisering ga ik er op achteruit. Ik moet me gaan 'behelpen' met een 2.0 liter 4-cilinder diesel...

Ok, de motor is wel verpakt in de naar mijn mening mooiste stationcar die nu te krijgen is, dus ik klaag niet.

Ik ben over ongeveer twee weken de trotse eigenaar van een BMW 520d touring van het laatste model. Zwart, zwart leder, automaat, panoramadak, slechts 24.000 op de teller en zónder typeaanduiding... (je komt toch van een semi-top model, niet ;-) )

Ik heb lang zitten denken, wacht ik even tot de 6-cilinder diesels tweedehands betaalbaar worden, of ga ik eens naar het verstand luisteren. Uiteindelijk heeft het verstand (en mijn vriendin) gewonnen van het hart. Het zit zo, ik heb in anderhalf jaar met de 330d precies 2 keer de topsnelheid gereden. Beide keren ben ik daarvoor speciaal naar Duitsland gegaan. Met andere woorden, het ging er alleen maar om dat ik wist hoe hard hij kon, ik reed het toch nooit.

De 520d haalt 225 per uur en zit rond de 8 seconden op de 100. Is echt niet langzaam. Ik moet alleen de 6-cilinderbrul missen, maar de dieselgrom was toch al een stuk minder dan mijn vorige wagen, de 130i.

Ik ga deze review dus afsluiten. Als de nieuwe binnen is volgt er snel een nieuwe, mét foto's en mét gebruikerservaringen.

Dag lieve 330d, je hebt me iedere dag blij en trots gemaakt, maar onze wegen gaan scheiden...

7,5