Volvo V60 Cross Country - Eerste rijtest

Voor de eerste kennismaking met de Volvo V60 Cross Country reizen we af naar het afgelegen mijnstadje Luleå, in het noorden van Zweden dicht bij de grens met Finland, waar de schier eindeloze bossen overgaan in de ijzige Botnische Golf. Het land ligt hier een groot deel van het jaar onder een dik pak sneeuw en de meren, ja zelfs de zee zijn bevroren.

ALARMCODE

Je staat er in deze uithoek van Europa van te kijken met hoeveel gemak de lokale bevolking met de doodgewoonste voorwielaangedreven auto’s over het vastgereden sneeuw hun dagelijkse ritjes doet, onder omstandigheden waar in Nederland de alarmcodes ons om de oren vliegen. Toegegeven, winterbanden met spikes zijn hier de standaard, maar toch. Toch is een auto met vierwielaandrijving en wat extra bodem vrijheid hier beslist geen overbodige luxe. Dan kun je natuurlijk voor een XC60 gaan, maar er is ook een tussenoplossing.

Inmiddels traditiegetrouw heeft Volvo ook de nieuwe V60 weer in een Cross Country-trim gehesen, waarmee het gat tussen de V40 Cross Country en de V90 Cross Country mooi is gedicht. De V60 is op het eerste gezicht herkenbaar aan de zwarte kunststof omlijstingen van de wielkasten, afwijkende bumpers en kunststof beschermranden rond de onderkant van de carrosserie. Ook de grille van de Cross Country wijkt af, met een puntenstructuur in plaats van verticale lamellen. Een tweede blik verraadt zijn grotere bodemvrijheid. Die is bij de Cross Country een kleine 21 centimeter, zes meer dan bij de gewone V60.

Anders dan de gewone V60 is de Cross Country altijd vierwielaangedreven, ongeacht de motorisering. Om die optimaal te benutten is het Drive Mode-menu uitgebreid met een Offroad-rijmodus. Die optimaliseert de verdeling van aandrijfkrachten voor een slechte ondergrond, en voegt hulpsystemen als Corner Traction Control en Hill Descent Control toe.

OP ZEE

De locatiekeuze van Volvo voor de eerste rij-impressie getuigt in elk geval van een flinke dosis vertrouwen in de eigen systemen. En in het ijs: we hebben vaker op bevroren meren gereden, maar ditmaal staan we op zo’n 65 centimeter bevroren zeewater. De jachthaven waar we het vasteland verlaten, is ’s zomers de plek waar zeilboten het ruime sop van de Baltische Zee kiezen. De inham aan de zuidoostkant van Luleå is ’s winters een gure, uitgestrekte ijsvlakte en vandaag onze testbaan. En – eerlijk is eerlijk – onze speelplaats.

Op een uitgezet parcours moeten vooral de elektronische systemen bewijzen wat ze waard zijn. Onze auto’s staan op Michelins X-Ice North4, spijkerbanden van het serieuze soort, maar niettemin is het indrukwekkend hoe ver je kunt gaan voordat de middelpuntvliedende kracht het wint. Bij de klassieke elandproef krijgen we het advies maximaal 70 km/h te rijden, maar stiekem weten we die met 75 km/h te volbrengen. Opmerkelijk is dat het met het ESP op standje Sport wat beter lukt, omdat je dan beter voelt aankomen wat er gebeurt en daardoor vloeiender zelf kunt ingrijpen. Vooral op de slalom verderop is het een sport onze T5 Cross Country zo sierlijk mogelijk dwars door de bochten te laten glijden en dat lukt op een manier die ronduit imposant is voor een cross-over.

De Cross Country komt naar ons land in twee uitvoeringen. De eenvoudigweg Cross Country geheten versie is vergelijkbaar met het Momentum-uitvoeringsniveau en de Cross Country Pro staat op het niveau van de Inscription. Voor de marktlancering heeft Volvo een tijdelijke Intro Edition rond de T4 samengesteld, die rond deze tijd op de Nederlandse wegen verschijnt.

PLUG-IN

Naast de nieuwe V60 Cross Country rijden we bij deze gelegenheid ook een stuk met de V60 T8 Twin Engine, de plug-in hybride variant van de V60. De tweeliter viercilinder benzinemotor die we uit andere modellen kennen, is voor de T8 naast een turbo ook uitgerust met een supercharger, waarmee het benzinegedeelte 303 pk en 400 Nm opbrengt. De elektromotor op de achteras voegt daar 87 pk en 240 Nm aan toe en die krachtbron wordt gevoed door een 10,4 kWh 400V lithium-ionaccupakket. Laden neemt tussen de drie (16A) en acht uur (6A) in beslag.

Je kunt zelf kiezen hoe benzine en elektra samenwerken. In de stand Pure rijdt de auto volledig op elektriciteit. Dat kan, afhankelijk van rijstijl en weersomstandigheden, maximaal zo’n veertig kilometer voordat de accu leeg is. Wie niet al te ver van zijn werk woont, kan daarmee de benzinemotor voor het reguliere woon-werkverkeer buitenspel laten, mits hij niet boven de 125 km/h komt. Aan de andere kant van het spectrum zit de Power-stand. Dan werken benzine en elektra op volle kracht samen voor maximale prestaties. In de stand Hybrid kiest het systeem steeds de beste combinatie voor de omstandigheden van dat moment. In de AWD-stand wordt de combinatie en de verhouding daarvan geoptimaliseerd voor slecht terrein en dan is er nog de Individual-modus, waarin je je eigen voorkeuren kunt programmeren.

Ook de T8 nemen we mee het ijs op en daar merk je des te beter wat de elektromotor bijdraagt. Steevast zie je de achterwielen vanuit stilstand enkele seconden doorslippen, zoekend naar grip, alvorens de voorwielen de strijd beslechten. Het maakt van de T8 onder deze extreme omstandigheden ook een ontzettend speelse auto. Veel meer dan de Cross Country kun je hem bijna als een achterwielaandrijver in de bochten zetten. Even iets te enthousiast insturen, wachten tot de achterkant gaat schuiven, tegensturen en koppel op die achteras zetten: een mooie, lange powerslide is je deel.

SPIJKERBANDEN

Over hoe hij zich op normaal asfalt gedraagt, kunnen we helaas niet heel veel zeggen. Weliswaar hebben we rond Luleå de openbare weg opgezocht, maar wat daar in deze tijd van het jaar normaal is, zou bij ons alle alarmbellen doen afgaan. Zelfs de riksväg 94, de belangrijkste verkeersader naar Luleå, kun je alleen min of meer sneeuwen ijsvrij berijden als je enigszins in het midden blijft. Zelfs daar valt de rijbeleving niet te vergelijken met wat we in eigen land kennen, omdat de T8 Twin Engine net als de Cross Country op spijkerbanden staat.

De T8 Twin Engine onderscheidt zich niet alleen door zijn groenere aandrijflijn. Zo heeft hij standaard een elektrisch bedienbaar schuif-/kantel-panoramadak met eveneens elektrisch bedienbaar zonnescherm, een extra usb-aansluiting in de middenconsole, een met leer beklede middentunnel en hoogglans zwarte panelen, Orrefors-kristallen pookknop, standkachel en een subwoofer. Naast de T8 Twin Engine komen er een T8 Polestar Engineering met 405 pk, een T6 (340 pk) en een T5 (driecilinder, 262 pk).

Van de T8 begint de productie in week 24 (juni), de T5 en T6 in week 46 (medio november). De importeur verwacht dat in ons land straks tussen de 20 en 25 procent van de V60’s een Twin Engine zal zijn.