Volkwagen Polo 1.9 SDI - 1998 - 509.795 km - Klokje Rond

Ja, je leest het goed, een SDI. Het is de Duitse afkorting voor Saugdiesel mit Direkt­einspritzung, letterlijk vertaald als: zuigdiesel met directe inspuiting. Het is eigenlijk een TDI zonder turbo, die destijds naast de reguliere 1.9 diesel bestond. Zowel de 1.9 D als de 1.9 SDI had 64 pk en 124 Nm, maar de direct ingespoten versie komt op een liter 3,4 kilometer verder. Nog wat trivia over deze generatie Polo: hij was er ook als stationwagon en als vierdeurs sedan. “Eerlijk gezegd ben ik helemaal geen Volkswagenliefhebber, want ik zou liever een Franse auto rijden. Aan de andere kant: het is allemaal lekker basic en dan kan er ook weinig stuk.”

ERAAN GEHECHT

Dat er af en toe alsnog flinke kosten zijn, heeft volgens Harald vooral met de leeftijd en de kilometerstand te maken. “Nuchter beschouwd had ik er allang afscheid van moeten nemen, maar door de jaren heen raak je gehecht aan een auto.

Het gekke is, een collega rijdt hetzelfde model Polo, een jaar ouder en met bijna geen roest.” Bij die van Harald is het subframe al vervangen en aan de dorpels is ook al flink wat gelast. Elke keer weer bij zo’n grote reparatie denkt hij dat het de laatste keer is, omdat het economisch gezien eigenlijk niet slim is om er steeds geld in te pompen. “De andere zijde is dat ik er nog altijd met veel plezier in rijd. Bovendien: als je een auto van een ton hebt gaat dat ook snel wennen, dus waarom zou ik een andere kopen?” Feit is wel dat Harald al dik veertien jaar zijn leven deelt met de bijna 25 jaar oude Polo.

Hij reed in al die jaren iets meer dan 270.000 kilometer. Er is al aardig wat aan verspijkerd, maar de motor en de versnellingsbak weten van geen opgeven. “Het is vrij simpele techniek en er komt geen hoog vermogen ut. Daar komt bij dat ik een rustige rijder ben, dat zie je aan het verbruik. Op lange afstanden in de zomer haal ik 1 op 26.” In 2009 werd het spannend. Toen werd de Volkswagen afgekeurd op een te hoge roetuitstoot. Harald heeft daarna de motor goed warm gereden en een paar keer met volgas opgetrokken. Bij de tweede meting was vervolgens alles in orde. “Op advies van mijn monteur is de EGR verwijderd en sindsdien loopt de motor veel beter en de keuring gaat nog steeds goed. De laatste keer viel op dat de motor nogal wat olie lekte, maar het was niet goed te zien waar precies. Ik had speciale ontvetter, sterk spul uit Rusland. Na de behandeling was de motorruimte echt brandschoon, ik kreeg zelfs een compliment van de garage. Sindsdien is er niets gerepareerd en ik zie nooit olie onder de auto liggen en hij verbruikt ook bijna niets.”

ROEST, ROEST, ROEST

Toch ontdekt Klokje Rondkeurmeester Joep Schuurman op meerdere plekken oliesporen aan de motor en ook de zoetige, weeïge geur van koelvloeistof wekt zijn nieuwsgierigheid. De oorzaak is snel gevonden: de waterpomp en een temperatuur­sensor houden het niet meer droog. De paar druppels olie en koel­vloeistof staan in schril contrast tot de vele gaten en het rottende plaatwerk in het chassis, de wiel­kasten en de dorpels. Op diverse plekken prikt Joep er met weinig inspanning doorheen. En dat terwijl de carrosserie er zo op het eerste gezicht niet eens zo slecht uitziet. De voorspatborden zijn vervangen en tegelijkertijd is een schade hersteld. De rubber strips in het dak heeft Harald eruit gehaald, omdat ze begonnen op te krullen en nieuwe zijn niet te vinden. Minstens zo opmerkelijk zijn de twee stabilisatorstang­rubbers aan de voorkant. Die zijn echt veel te groot, de stang klappert erin heen en weer.

De bijna splinternieuwe trekhaak roept vraagtekens op, gezien de staat van de Polo. “Ja, vrienden verklaarden mij al voor gek dat ik die er nog onder liet zetten. We hebben stad en land afgezocht om die trekhaak te vinden. Het was de laatste in Nederland, begreep ik. Dan komen we tot een ander probleem: onderdelen zijn steeds slechter verkrijgbaar.”

Wat Joep betreft hoeft Harald niet meer op zoek naar onder­delen en is de schroothandelaar het eindstation van de blauwe Volkswagen. Harald: “Hij is er slechter aan toe dan ik dacht, ik schrik hier wel een beetje van. Het is nog een halfjaar tot de volgende keuring, ik moet mij langzamerhand bezinnen op iets anders. Ik had hoe dan ook nooit verwacht er zo lang mee te kunnen rijden, dus erg teleur­gesteld ben ik zeker niet.”

DE MENING VAN CARREC TECHNOCENTER

“Voor de Polo moeten helaas twee duimen omlaag. Een auto met zoveel roestgaten en gevaarlijk versleten voorbanden hebben we hier liever niet op de weg.”