Toyota Corolla 1.4-D4 (2004) - Test

Je zou haast denken dat Toyota niet tevreden was met het design van de huidige Corolla. Maar da's niet het geval. De Japanners willen gewoon dat de modellen in de showroom sterk op elkaar lijken. Het zijn de gebruikelijke wijzigingen waardoor er sprake is van een facelift: de koplampen, grille en bumpers moesten eraan geloven. En net als bij de Yaris drupt er bij de Corolla nu een traantje uit de koplampen. De grille met een grove lamel lijkt zo van de Corolla Verso te komen en de bumper oogt een stuk robuuster. Overigens zijn de veranderingen vooral zichtbaar bij de hatchback, aan de sedan en stationwagon zien we nauwelijks iets anders. Deze twee versies van de Corolla hebben zoals gebruikelijk een ander gezicht.

Die cosmetische wijzigingen zijn uiteraard niet de belangrijkste reden dat we afreisden naar Barcelona voor een rij-impressie. We zijn vooral benieuwd hoe de nieuwe 1.4 D-4D turbodiesel rijdt. Deze krachtbron komt in de plaats van de 2.0 D-4D met 90 pk, de 2.0 D-4D met 116 pk blijft in het programma. Als een 1,4-litermotor een krachtbron met een inhoud van 2,0 liter moet vervangen, houd je je hart vast. Maar met 90 pk doet'ie qua vermogen niks onder voor de lichte versie van de 2.0 D-4D, en voor een koppel van 190 Nm hoeft een 1.4 turbodiesel zich al helemaal niet te schamen. Voor zo'n kleine diesel loopt de 1.4 bijzonder rustig. Alleen aan de lichte trillingen in het koppelingspedaal merk je dat er een zelfontbrander in het vooronder ligt. En hij blijft op de achtergrond, ook bij vol accelereren. En dat terwijl de 1.4 D-4D qua prestaties wél van zich doet spreken, want eigenlijk verlangden we geen moment naar meer vermogen. Tussen de 2.000 en 4.000 tpm is de diesel gewoon lekker vlot. Als we na de rit de complete cijferlijst van de auto erbij nemen, zien we dat de 1.4 D-4D zelfs in staat is tot een top van 180 km/h. En de sprint van 0 naar 100 km/h duurt maar 13,3 seconden.

72 kilo lichter
We zijn aangenaam verrast door Toyota's nieuwe dieseldreumes. En de Japanners hebben hem zelf ontwikkeld, er werd niet geshopt bij andere merken. De technici hebben het blok van de Yaris genomen, leefden zich er op uit, met als resultaat een winst van 15 pk en 20 Nm. Het zijn vooral de andere injectoren en de turbo met variabele geometrie die voor die hogere cijfers verantwoordelijk zijn. De 1.4 D-4D heeft bovendien een groot voordeel ten opzichte van de oude 2.0 D-4D 90 pk, hij is namelijk 72 kilo lichter. Hierdoor heeft de 1.4 geen last van een zware neus, een eigenschap die diesels maar al te vaak hebben. Een lichter front komt de handelbaarheid ten goede, doordat er minder snel onderstuur optreedt. En in tijden dat brandstofprijzen de pan uitrijzen, is het prettig dat de kleinere krachtbron zuiniger met brandstof omspringt. Toyota claimt een gemiddeld verbruik van 1 op 20,4 tegen 1 op 17,5 voor de 2.0 D-4D. De Japanners verwachten veel van de nieuwe M-MA-transmissie, die voor de 1.4 D-4D leverbaar is. Deze Multi-Mode Automaat kun je ook sequentieel bedienen. Tijdens de introductieperiode rekent de dealer niets extra's voor deze versnellingsbak.

Stuur axiaal verstelbaar
Een van de minpunten van de Corolla vonden we altijd de beperkte verstelling van het stuur. En wat blijkt: kritiek leveren helpt, want in de vernieuwde versie valt het stuur ook axiaal te verstellen. Zeker voor lange personen is het prettig dat het dichter bij te halen is. Aan de hoge zitpositie werd niets veranderd. Wie de afgelopen jaren onze tests met de compacte middenklasser heeft gelezen, weet dat we niet gecharmeerd zijn van de hakerige bak. In de 1.4 D-4D schakelt de transmissie prima, maar de snelle T Sport wisselt nog steeds hakerig van verzet. Wil je voor een bocht nog even snel van drie naar twee, dan vraagt dat net te veel tijd.

Honingraat
Als er een versie van Toyota's vernieuwingsdrang profiteert, dan is het wel de T Sport. Aan de opzwepende 1.8 met 192 pk kwam geen sleutel te pas. Dat was ook niet nodig, maar de T Sport onderscheidt zich nadrukkelijker qua uiterlijk. En terecht, want een auto met zo'n hitsige motor mag daar best voor uitkomen. Door de grote grille met honingraatprofiel pik je hem er zo uit. Skirts aan de zijkant, lichtmetalen wielen die helaas te ver naar binnen staan en een groter uitlaateindstuk behoren tot de standaarduitrusting. Onder de motorkap zien we een strutbar, of in goed Nederlands, een veerpootbrug. En daardoor is de Corolla dus een stuk stijver. Een prettig idee. Dat de T Sport uitnodigt tot scheurpartijen wisten we al. Ook nu weer halen we de 1.8 keer op keer tot ruim 8.000 toeren door. Een ram tegen de pook en de motor begint weer vanaf 6.200 toeren te krijsen. Daarmee blijft hij in het toerengebied waarbij de nokkenas zorgt voor een sportiever profiel van de nokken. Tot 8.200 tpm kraait de motor het uit van plezier.
Toch missen we de scherpte die hete hatchbacks als de Honda Civic Type R en de Seat Leon Cupra R wél bieden. Zo mag de besturing nog een stuk directer, hoewel Toyota het aantal omwentelingen van uiterst links naar uiterst rechts terugbracht van 3,5 tot 3,2. De demping van het onderstel is behoorlijk stevig, maar voor de echte diehards zou het allemaal nog veel straffer mogen, voor meer feeling met het wegdek. Als hete hatchback komt de T Sport nog steeds niet helemaal uit de verf, hoe enthousiast we ook over de motor zijn.

Naar een hoger plan
We hebben de kennismaking met de vernieuwde Corolla vooral toegespitst op de 1.4 D-4D en de T Sport, maar de hele reeks gaat er op vooruit. Zo heeft elke Corolla nu acht airbags aan boord, en wie de 116 pk sterke diesel wil, kan deze nu ook bestellen in combinatie met de sedan- of stationwagoncarrosserie. Het stabiliteitsysteem VSC zorgt ervoor dat T Sport-chauffeurs in gevaarlijke situaties hun gezicht kunnen redden, op een 1.6 VVT-i en de 2.0 D-4D Linea Sol kun je de elektronische hulp als extra bestellen. Wie zijn Corolla naar een nog hoger plan wil tillen, kan het Full Map-navigatiesysteem bestellen, met een groot, in het dashboard geïntegreerd aanraakscherm.