Subaru Impreza WRX STi (2003)

De toevoeging WRX STi AWD is een magisch begrip voor iedereen met bovengemiddelde interesse in auto's. Alleen al het typeplaatje dwingt respect en bewondering af. En door zijn extravagante verschijning is het onmogelijk om met de anabolenversie van de Impreza anoniem aan het verkeer deel te nemen. De enorme achterspoiler, de forse luchthapper op de motorkap en de gouden wielen maken z'n intenties duidelijk. Dit is een rallykanon voor de openbare weg. De Impreza kreeg met de laatste facelift een nieuw, minder controversieel front. Ook de achterlichten zijn gewijzigd en onderhuids werd er het nodige aangepast. Zo zit de Impreza nu wat ruimer in de veiligheidsvoorzieningen en werd de wielophanging stugger gemaakt. Daarbij werd het subframe verstevigd voor een grotere stijfheid van de voortrein. Rallymonsters als deze zijn vanzelfsprekend voorzien van vierwielaandrijving.
Subaru houdt het relatief eenvoudig met AWD ofwel permanente vierwielaandrijving met viscokoppeling, waarbij je verder niets aan de instelling kunt veranderen.

Herkenbare roffel
Traditiegetrouw heeft de Subaru een tweeliter boxermotor. Ten opzichte van de vorige Impreza veranderde er aan het blok niets, zodat we 265 pk tot onze beschikking hebben en een koppel van 343 newtonmeter. Het mooie van die boxer is behalve z'n lage zwaartepunt natuurlijk de uit duizenden herkenbare roffel. Maar het geluid is te beschaafd gedempt; bij een motor als deze mag er best iets meer geroffel binnen te horen zijn om de sensatie te vergroten. Want sensationeel zíjn de prestaties van de STi. In 5,5 seconden zou je volgens de fabriek op de 100 km/h moeten zitten en dat is gewoon ongehoord snel voor een sedan. De Subaru is gezegend met een behoorlijk turbogat en onder de 4.000 tpm gebeurt er eigenlijk weinig. Nu ja, in vergelijking tot wat er gebeurt als de turbo erin hakt. Dan is het echt zaak om je knuisten stevig om het stuurwiel te houden.
Met de close ratio zesbak van de Impreza ben je goed bediend; met korte slagen wissel je van verzet, stevig en trefzeker. En ook in 6 gaat ie er nog vlot vandoor. Met de Impreza kun je flink tekeergaan, maar de Subaru heeft een neiging tot onderstuur. Je moet wachten met volgas geven totdat de neus weer in de goede richting staat. Daarbij zit je vooral in de middenstand even 'in het niets' te sturen voor er iets gebeurt.

Tricky
We hebben de auto een week onder onze hoede gehad. Een week met voornamelijk regen, ijzel en veel sneeuw. En dan is het oppassen geblazen met zo veel vermogen onder je rechtervoet. En ook al heb je vierwielaandrijving, als er superplatte en - brede sportbanden onder zitten, is dat ook niet meer zaligmakend. Remmen is al helemaal tricky en je hoeft de rem maar te beroeren of het ABS begint al te ratelen.
Die remmen hebben we gelukkig ook nog even op het droge kunnen uitproberen en ondervonden dat die tot de topcategorie behoren. Enorme Brembo-klauwen vertragen de boel op zo'n indrukwekkende manier, dat je half misselijk uitstapt als je de remproef een paar keer herhaalt.
De vering en demping zijn zo hard als een plank. Toch roept de Impreza met z'n interieur met aluminiumkleurige accenten maar weinig rallygevoel op; het is veel meer een normale personenauto. Het zijn het dikke sportstuur, leren pookknop en dito handremhendel die je erop wijzen in iets speciaals te zitten. Met het zitmeubilair in de Impreza is weinig mis, maar de stoelen zitten niet echt als gegoten; het lukte ons niet om de optimale zitpositie te vinden.