Saab 900 Coupé 2.0 (1996)

Ondanks zijn geringe grootte als autofabrikant heeft Saab met zijn individualistische modellen altijd tot de verbeelding gesproken. Dat exclusieve imago heeft Saab voornamelijk te danken aan zijn luchtvaarttraditie, die zeker bij de vroege modellen zichtbaar afstraalde op de laag-bij-de grondse vierwielers.
Bij het latere, forse 99-model uit de jaren '70 waren die uiterlijke karaktertrekken veel minder sprekend, al was de stroomlijn nog steeds een belangrijk aandachtspunt. Wat bleef was echter het interieur-ontwerp als voorbeeld van goed nadenken over het samenspel tussen mens en machine. De huidige generatie Saabs borduurt daar nog steeds op voort: verbonden met een onmiskenbare elegantie ligt de nadruk op degelijkheid, comfort en veiligheid, waarbij zinvolle technische innovatie hoog in het vaandel staat.

General Motors
De laatste fase in de Saab-historie staat ten slotte in het teken van het samengaan met General Motors, waardoor het kleine Zweedse merk binnentreedt in de wereld van hoog-geautomatiseerde massaproduktie.
Het 900-model is een goed voorbeeld van de nieuwe Saab-filosofie: zijn bodemgroep is ontleend aan die van de Opel Vectra, maar de Zweedse technici werd genoeg vrijheid gegund om de wielophanging naar eigen inzicht te wijzigen. Ook de carrosserie is, afgezien van de basismaten en -elementen, helemaal een Zweedse onderneming geworden; als gevolg daarvan weegt een 2-liter Saab 900 dan ook zo'n 150 kilo meer dan een overeenkomstige Opel Vectra...
Een ander, misschien nog wel belangrijker verschil zit 'm in de prijs: Omdat Saab binnen de GM-dynastie duidelijk als zogenoemd 'premium'- of luxemerk is gepositioneerd, moest het Zweedse produkt ook een dikke tien mille meer kosten dan zijn volkse Opel-broeder. Dit betekende dat de eenvoudigste Saab 900 flink boven de 50.000 uitsteeg en dat veroorzaakte onder meer een matige belangstelling in het zaken- en lease-segment. Daarom heeft Saab de basis-900 nu weer net onder de magische grens van een halve ton geplaatst.
In de prijzenslag sneuvelden de achterruitewisser en Saabs exclusieve 'Black Panel Display', zijnde de mogelijkheid om 's nachts alle niet-essentiële dashboardinformatie te doven. Electronic Brake force Distribution is standaard. De basis-900 (let wel: de driedeurs hatchbackuitvoering die Saab wat drammerig als 'Coupé' aanduidt) is kennelijk niet bedoeld voor rokende automobilisten. Wie onderweg van een geurig sigaartje wil genieten moet de asbak-plus-aansteker apart bijbestellen of een S-versie kopen.

Geen gemis
De materiële opoffering is best te dragen. De dashboardverduistering was toch al niet meer dan een leuke gimmick en de wisser achterop mis je ook niet ernstig omdat de ruit dankzij de goede a‰rodynamica al behoorlijk schoon blijft.
Blijft dus over een fijne, behoorlijk uitgeruste reiswagen, die een hoog comfort biedt, weinig aandacht voor besturing en de overige bediening vraagt en voor zijn bescheiden cilinderinhoud prima presteert. Wat dat laatste betreft hadden we het deze keer trouwens extra goed getroffen, want op alle fronten overtroffen de metingen de door de fabriek opgegeven waarden. Nu heeft Saab die cijfers ten opzichte van 1994 zelf al iets in positieve richting bijgesteld, maar dan nog scoorde de testauto beter dan de folder aangeeft. Bovendien is de motor nu voorzien van een paar balansassen, waardoor hij nog rustiger is dan voorheen.

Waardering
De waardering is dan ook nauwelijks veranderd, zij het dat de ontwikkeling inmiddels niet heeft stilgestaan, waardoor de opdringende concurrentie toch iets meer aan de positie van de Saab 900 is gaan knagen. Daar is Saab met zijn prijs verstandig op ingesprongen, want de mededingers van het basismodel zijn nu overwegend auto's in een wat lager gelegen marktsegment waar men tot voor kort geen rekening hoefde te houden met het prestige dat Saab nu eenmaal inbrengt.