Renault Mégane 1.5 dCi Expression Luxe (2003)

We hebben de nieuwe Renault Mégane intussen vaak genoeg gezien om te weten dat we het nooit eens zullen worden of hij nu mooi of lelijk is. Dat aspect negeren we dus maar volledig. Voor deze test pakken we de kleinste diesel bij de kladden, de 1.5 dCi, met een moderne, 80-pk dieselmotor met directe common-railinspuiting en een turbo. De 'kleine' Mégane-dieselmotor heeft een koppel van 185 Nm en twee kleppen per cilinder. Onder het rijden kunnen we op de boordcomputer aflezen wat we aan dieselolie verbruiken en al snel is duidelijk dat we de door Renault beloofde 1 op 21,7 nooit gaan halen. De meter blijft steken zo tussen 6,3 en 6,6 liter per 100 km en dat betekent 1 op 15 of 16.
 

Sprinten
Vanuit stilstand sprinten met de Mégane is een bezigheid waar weinig lol aan te beleven is. De stopwatch blijft hangen op 14,8 seconden als we vol naar de honderd gaan. Meer indruk maakt de common-railmotor in de tussensprintjes van 50 naar 80 en van 80 naar 120, waar hij behoorlijk vooruit komt. Het grote voordeel van de motor is dat het koppel over een groot gebied beschikbaar is en dus hoef je niet zo vaak in de vijfbak te roeren.

Leren sturen
Op de rijeigenschappen valt niet veel af te dingen, die zijn gewoon goed voor elkaar. De Mégane volgt nauwgezet de opdrachten van de bestuurder, die overigens wel even moet wennen aan de stuurbekrachtiging. Dat is er namelijk een van het elektrische soort en dat is zeker in het begin een tikkie vreemd. Op hogere snelheden is hij rond het midden wat vaag en in een lange bocht is het soms wat moeilijk in te schatten of je nu meer of minder moet insturen. Maar na verloop van tijd wen je eraan en 'leer' je ermee te sturen. De onderstelafstemming is een mooie balans tussen comfortabel en sportief: niet te hard, niet te zacht. De Mégane is geschikt om serieus mee te hoeken – maar je komt daarvoor wat vermogen te kort. Van onderstuur is geen sprake en bij gas lossen in bochten gebeurt er eigenlijk niets vermeldenswaardigs. Alleen de brede banden laten wel eens van zich horen als je over een richteltje of onregelmatigheid rijdt. Het comfort voor de inzittenden is ook goed voor elkaar. Op het eerste gezicht lijkt het nogal krap op de achterbank, maar je voeten blijken toch gemakkelijk onder de voorstoelen te schuiven en dan heb je plek zat. Voorin zit je ook als een vorst. Renault is gelukkig afgestapt van die vlakliggende stuurwielen, zodat je jezelf een fijne zitpositie kunt aanmeten.

Alles d'r op
Tot slot kijken we nog even naar de financiën. Want net iets meer dan 23.000 euro is natuurlijk veel geld voor een middenklasser met zo'n bescheiden diesel. Maar hij is er ook in goedkopere uitvoeringen. Wij hadden een Luxe met alles aan boord dat je maar kunt bedenken: automatische airco, cd-speler, handsfree kaart om de auto te openen en sluiten, regensensor, acht airbags, cruise control, bandenspanningscontrole, boordcomputer, inklapbare buitenspiegels. Je krijgt zeker waar voor je geld. Met zo'n afgeladen Mégane ben je absoluut niet gestraft. De motor is stil, presteert behoorlijk maar is niet ultrazuinig. Dat nadeel weegt niet op tegen 'n grote hoeveelheid voordelen: de riante uitrusting, het fijne rijgedrag, de binnenruimte.