Mercedes-Benz A 170 Elegance (2008)

Voor niet-autospotters is de gefacelifte A nauwelijks te onderscheiden van de vorige versie. Het grootste uiterlijke verschil maken de iets aangepaste koplampen en de grille met een nog prominenter aanwezige ster. Ook de achterlichten zijn aangepast. Het ongelukkige elandenimago heeft Mercedes' kleinste allang van zich afgeworpen en ook wat afwerking en materiaalgebruik binnenin betreft, herinnert de huidige generatie in niets meer aan de eerste 'Baby-Benz'. Oké, één uitzondering: de tunnelconsole is ook nu nog van hard en goedkoop aandoend plastic, maar verder zijn alle kunststoffen van echt Mercedes-niveau.
Het blijft een beetje onduidelijk wie Mercedes-Benz precies op de korrel heeft met de A-klasse, maar naar onze mening kan dat zeker niet de liefhebber van sportief en actief sturen zijn. Zeker met CVT doet de A 170 namelijk nogal denken aan een botsautootje. Nu zijn veel kleine en grote jongens dol op die kermisattractie, maar niet omdat een botsautootje zo lekker stuurt. Nee, 'leuk' rijdt de A 170 met traploze automaat niet. De besturing is erg licht en ongevoelig en bovendien vrij indirect. Voeg daarbij de synthetisch aanvoelende acceleratie en je weet dat de compacte Benz niet direct de Lewis Hamilton in je wakker maakt. Zelf schakelen kan ook, maar vreemd genoeg doe je dat niet door de keuzehendel naar voren of achteren te bewegen, maar naar rechts (op) of links (terug). Even wennen, maar het werkt prima en in stadsverkeer is handmatig schakelen misschien zelfs te prefereren, omdat de bak uit zichzelf al heel vroeg een hoge overbrenging opzoekt. Hierdoor maakt de motor bij 50 km/h maar 1.500 tpm en vertoont de auto een ietwat schokkerig gedrag. Niet lekker.

Adequate prestaties
Het zal de gemiddelde A-klasserijder waarschijnlijk worst zijn, want die kan het efficiënte ruimtegebruik, de bovengemiddeld goede afwerking en het prima geluidscomfort waarschijnlijk des te meer waarderen. En hoewel de A 170 dus bepaald geen scheurijzer is, zijn de prestaties zeker adequaat te noemen. In 11 seconden accelereer je vanuit stilstand naar 100 km/h en de tussensprint van 80 naar 120 km/h is in 8,3 tellen achter de rug. Zijn bochtvastheid is uitstekend, alleen helt de auto ondanks z'n vrij stevige vering behoorlijk over.
De stoelen bieden een goede zijdelingse steun. Strikt genomen leent de A 170 zich echter veel beter voor snelwegritten, waarbij de stoelen ook op de lange duur hun goede kwaliteit bewijzen. Geniet van de geruisloosheid, de prima werkende Bluetooth-carkit met spraaksturing en de uitstekende stereo. Handig is de bediening van de cruisecontrol via de aparte stengel aan de stuurkolom, maar de zwaar overladen hendel voor richtingaanwijzers, grootlicht en ruitenwissers blijft wennen.
We refereerden er al even aan: de interieurruimte is goed voor elkaar; ook achterin zul je niet gauw met hoofd of ledematen in de knel komen. De bagageruimte heeft behoorlijke afmetingen en de weekboodschappen raak je er ruimschoots in kwijt, zonder dat je de achterbank hoeft neer te klappen. Prettig is de via een geleidegleuf rollende bagageruimteafdekking die je met één hand kunt bedienen.