Mazda 626 1.8i GLX (1999)

De Japanse tekenaars lijken hun vaste hand "n beetje kwijt, bij het samenstellen van de standaarduitrusting eindigen ze altijd net iets "in de min" en in Japan krijgt het veiligheidsvraagstuk nog altijd niet het gewicht dat in Europa steeds gangbaarder is. Mazda koos juist voor een neutralere, tijdloze en minder speelse verschijningsvorm met deze 626. Dat is op zich goed gelukt. De auto is een ronduit kloeke, serieuze verschijning. Kreeg de vorige 626 (vooral een witte sedan) nog wel eens het predikaat "net een speelgoedauto" opgeplakt. Van de huidige Mazda zal niemand dat kunnen zeggen. Je kunt er prima mee voor de dag komen.
Weet u nog van vroeger? Uit dezelfde motorinhoud peurden de Japanners altijd meer paardenkrachten. En wat denkt u? Die snorrende toerenmotoren bleven nog heel ook! Europa kreeg altijd klop op het gebied van prestaties en ook vaak wat betreft motorraffinement. Dat is over.
Van de Japanse fabrikanten was Mazda overigens altijd een gematigde pk-tovenaar. Meestal kozen ze voor iets minder maximum vermogen bij gelijke motorinhoud dan landgenoot-constructeurs. Zodoende moeten we het in deze middenklasser van bijna 1200 kilo doen met een schamele 90 pk. Vroeger waren we daar verguld mee, nu is het tobben geblazen. Zou je zeggen. Want de Mazda doet "t in de praktijk van alledag behoorlijk goed. Je komt niet veel tekort, tenzij je wilt versnellen in de gangen vier en vijf. Dan heb je een probleem. Vooral de vijf laat het helemaal afweten. Maar in die eerste drie, vier trappen is er wel te leven met de motor.
Meer auto dan een compact en een stapje lager dan de topklasse. Deze middenklasser opereert in een behoorlijk druk bezet gebied en moet overal aan voldoen. Hij moet eigenlijk iedereen kunnen plezieren. Op elk onderdeel worden steeds zwaardere eisen gesteld. Economisch verantwoord, voldoende ruim, toch ook leuk om te rijden, ze moeten er goed uitzien maar niet te veel opvallen: ga er maar aan staan! De verrassing is: hij komt hierin heel ver. Hoewel, verrassing? De 626 heeft zijn sporen in de zakenautowereld natuurlijk inmiddels wel verdiend en rij je hem als privé-auto, dan rij je er ronduit "knap" bij. Want de GLX-versie is aardig compleet, al kan bijvoorbeeld de airco beter. Verder is "t bijna niet meer van deze tijd dat de airbag rechts niet standaard is en alleen in combinatie met zij-airbags geleverd kan worden. Uniek van de uitrusting is de passagiersstoel voor, die tot tafeltje omgeklapt kan worden. Verder is de achterbankzitting ook in z"n geheel omklapbaar. Voor verhuisklusjes, zeg maar. N-g een prettig Japans trekje uit het verleden: een variabele interval voor de ruitenwissers voor. En letten we nog even op de prijs? Deze 626 kost nog geen 44 mille.

Lekker voelen

Qua veer- en zitcomfort weet de Mazda zeker te overtuigen. De auto heeft volwaardige, comfortabele stoelen en ze zijn niet meer zo idioot hard als vroeger. Ook onderweg verwerkt het Mazda-onderstel oneffenheden prettig. Maar niet als het gaat over geluid. Dan is het Mazda-onderstel juist weer lawaaiig.
Het remsysteem is voorzien van ABS en doet zijn werk gretig.
Een heel belangrijk punt bij de aanschaf van een andere auto is: voel ik me lekker in deze auto? Om je lekker te voelen, moet je lekker zitten en de bediening van de auto moet je aanspreken. Een "vanzelfsprekende" bediening is een goede bediening. Laten Japanners daar nu meesters in zijn. De Mazda scoort hier heel hoog, ondanks dat de overzichtelijkheid van de vijfdeurs-carrosserie beter kan.
Dat koffertje, die appel en dat pakje brood kun je in je Tigra of je MX-5 ook makkelijk kwijt. Maar wat als je met wat zakenvrinden uit lunchen gaat of met het gezin op stap moet? De Mazda is hier sterk. Dat blijkt zo als we de meetlat aflezen; hij oogt en voelt als een grotere middenklasser en is dat ook. Een kofferbak als deze mogen we graag zien. Voor minder dan 500 liter doen we het niet.
De 626 is een behoorlijk uitgebalanceerde, ruime en comfortabele middenklasser. Op het gebied van betrouwbaarheid en duurzaamheid is "ie zelfs superieur aan veel merken, zo wijst het verleden uit.