Lexus GS 450h F Sport Line (2012)

De derde generatie van de GS staat al in de showroom, in Nederland alleen als hybride: de GS 450h om precies te zijn. De GS is weliswaar helemaal nieuw, maar komt toch enigszins vertrouwd over. Scherpe lijnen domineren. Het silhouet van de GS is ook weer veel meer een sedan dan de vorige editie. Dankzij de aangepaste daklijn hebben de achterpassagiers in de nieuwe GS een paar centimeter meer tussen kruin en hemelbekleding dan in het vorige model. Voorin zit je zelfs met een bovengemiddeld postuur riant, niet in de laatste plaats dankzij de prettige stoelen. Knoppen, toetsen en schakelaars zijn handig gegroepeerd. We zijn gecharmeerd van het head-updisplay en de geperfectioneerde bedieningsmuis van het multimediasysteem.

In de derde generatie van de GS vinden we de inmiddels vertrouwde hybridetechniek terug: een verbrandingsmotor gekoppeld aan een automatische versnellingsbak waarin twee elektromotoren geïntegreerd zijn. Door de elektromotoren slim aan te sturen, werkt deze transmissie traploos, als een CVT. Verder zijn de elektromotoren zo geschakeld dat ze niet alleen bij vertrek vanuit stilstand voor extra versnelling zorgen, maar zo nodig ook als je al op snelheid bent. Benzine en elektriciteit zorgen voor een gezamenlijk vermogen van 345 pk. Door het CVT-effect van de transmissie en de zijdezachte loop van de V6 werkt het in de GS 450h allemaal zonder horten of stoten.

Tegenvaller

Het brandstofverbruik valt wat tegen De Lexus komt tot 1 op 11,1. Keurig voor een auto die 1.800 kg weegt, maar niet indrukwekkend voor een hybride. Hoe dat kan? Een hybride komt het best tot z'n recht wanneer er vaak wordt afgeremd en opgetrokken, zoals in stadsverkeer. Auto's van dit kaliber worden juist veelvuldig ingezet voor langere afstanden met constante, hogere snelheden. Daar voegt het hybridesysteem niet of nauwelijks iets toe, terwijl er wel extra ballast in de vorm van een accupakket, vermogenselektronica en een elektromotor worden meegetorst.

Het onderstel van de Lexus bestaat uit schroefveren rondom, vóór dubbele driehoekige draagarmen en achter een systeem met meervoudige draagarmen. Lexus biedt je de mogelijkheid om met een draai aan de knop de instelling van de schokdempers aan te passen. En met effect. De onderstelafstemming kent een fijne balans tussen comfort en dynamiek, met iets meer nadruk op het eerste. Niet te week, maar ook net niet echt spannend. Dat wordt anders wanneer voor de sportieve modus wordt gekozen. De dempers staan nu een stuk strakker en worden actief gecontroleerd, waardoor ze er ook voor zorgen dat de auto minder overhelt wanneer we de hoek om gaan. Aardig aan de Lexus is dat hij voorzien is van Dynamic Rear Steering, oftewel sturende achterwielen. Bij lage snelheden sturen de achterwielen licht tegen, waardoor je al met een geringe stuurwielverdraaiing vrij scherp de bocht om gaat. Wanneer de snelheid toeneemt, sturen de achterwielen juist fractioneel dezelfde kant op als de voorwielen. Het effect is niet wereldschokkend, maar al met al maakt de Lexus een zeer stabiele indruk; van nervositeit is geen sprake.