Designreview Ferrari 296 GTB: 'Nieuwe weg na de chaos'

De LaFerrari was de eerste volledig in eigen huis getekende Ferrari in het moderne tijdperk: de nieuwe Don. Met deze hypercar als opperhoofd zette Ferrari Centro Stile de nieuwe koers in. Een serie aan wild getekende auto’s en speciale uitvoeringen, waarvan onduidelijk was waar exact ze binnen het geslacht waren gepositioneerd, volgenden elkaar - in een alsmaar complexer wordende line-up - in rap tempo op. Alsof ze in een bloederige interne machtsstrijd voor de Capo-positie streden.

Vanzelfsprekend is het prestatiepotentieel van iedere moderne Ferrari indrukwekkend, maar relevante spirituele opvolgers voor de stijlvolle vorige generatie design-iconen waren de nieuwe ideeën allerminst.  De voorheen door Pininfarina zo gecontroleerde proporties en surfacing waren nu vervangen door brute verhoudingen omtrokken met een wilde huid voorzien van nietsbetekenende inkepingen. Deze insecties dienden louter een twijfelachtige optische functie, maar waren aerodynamisch volkomen nutteloos. De chaos was compleet, het laatste greintje Ferrari-klasse bruut doodgewurgd.

De consigliere heeft echter huisgehouden en familiezaken in het gareel gekregen. Want opnieuw vindt er een paradigmaverschuiving plaats bij Ferrari. De 296 GTB heeft een geheel ander karakter en past weer naadloos in het zo elegante familieportret. Het ontwerp herdefinieert de identiteit van de Ferrari berlinetta. De proporties van de 296 GTB zijn, met de korte wielbasis, compleet anders - om de wendbaarheid van de auto te onderstrepen. Hierdoor kon de Ferrari-designstudio de auto een extreem lichte, slanke en compacte architectuur geven, resulterend in een moderne en ranke uitstraling die het sportieve karakter onderstreept en visualiseert.

In een hechte familie is waarneembaarheid van bloedverwantschap ontegenzeggelijk essentieel. Verschillende modellen uit het verleden hebben Ferrari Centro Stile dan ook geïnspireerd voor het ontwerp van de 296 GTB. De pure vormen en in elkaar grijpende volumes verwijzen sterk naar Ferrari's uit de jaren ‘60. De geraffineerde auto’s uit die dynastie maakten van eenvoud hun kenmerk. Zo zijn duidelijk hints van de 250 LM uit 1963 te vinden, zoals de weelderig gesculptureerde carrosserie. Ook het ontwerp van de B-stijl, de ongebruikelijke compositie van de achterste spatborden waarin de excentrieke luchtinlaten zijn geplaatst en de fijn geproportioneerde Kamm-tail achterkant laten een moderne 250 LM-interpretatie zien. Met de 296 GTB maakt het Italiaanse huis tevens een scherpe breuk met het verleden met betrekking tot aerodynamica-keuzes: het ontbreken van wilde spoilers, lucht in- en uitstroomopeningen en vleugels maakt de auto rondom clean en vrij van visuele ruis.

De grafische elementen van de koplampen zijn kalm, met intelligente focus, en visueel gekoppeld aan de luchtinlaten voor de remmen. De lampen zijn een moderne interpretatie van de ovale units uit het verleden. Achterop zien we opnieuw een link met heritage: het typische familie-DNA van vier ronde achterlichten is sterk gemoderniseerd in een even vernieuwend als herkenbaar concept.

De voorruitvorm in vizierstijl die zich om de zijruiten wikkelt werd eerder toegepast op verschillende limited-edition Ferrari's, waaronder de J50 en diverse one-offs. Dit designthema aan de voorkant sluit organisch aan op de boogvorm die over het dak loopt en samenwerkt met een rijk geboetseerde transparante motorkap die de nieuwe motor laat zien.

De 296 GTB is een onvergetelijke, nieuwe culturele toetssteen. De jongste telg blijkt over alle kracht te beschikken om de roemruchte Italiaanse autofamilie hun machtspositie terug te doen laten winnen en ze hun topstatus te retourneren: an offer we can't refuse.