Volvo V40 T4 (1998)

autoreview

27 oktober 2018 om 01:00

Uitvoering	V40 T4
Versnellingen	4, Automaat
Bouwjaar	1998
Jaar van aanschaf	2018
KM-stand bij aanschaf	300.000 km
KM-stand laatst	325.000 km

€ 0,75 per PK (Loop of Sloop)

300.000 km
27 oktober 2018

De Volvo V40, Nederlandser wordt het niet. Een naar mijn mening pretentieloze auto die eigenlijk nergens in uitblinkt maar een sterke allrounder is voor dagelijks gebruik. Een V40 classic valt niet op totdat je erop gaat letten en dan kom je erachter dat half Nederland nog in zo'n ding rondrijdt. Toch niet slecht voor een NEP-Volvo

De eerste Volvo v40 wordt in 1995 geproduceerd in Born en staat op hetzelfde platform als de Mitsubishi Carisma. Er waren alleen maar 4 cilinders beschikbaar en ook mede-door de Japanse familiebanden wordt de V40 door veel volvoliefhebbers niet geaccepteerd als echte Volvo hoewel het een groot commercieel succes was. In 2000 is het ding gefacelift en hierbij is de voorwielophanging flink verbeterd. Dus mijn advies is ga voor een wat latere V40 met een turbomotor. De prijzen zijn echt schandalig laag en als je zelf handig bent is het een relatief goedkope auto om te rijden. Ook zien de dik uitgevoerde uitloopmodellen er naar mijn mening relatief modern en tijdloos uit.

Mijn exemplaar wat liefkozend Betsy werd genoemd werd door de laatste eigenaar is nog een Pre-facelift model. Tijdens mijn aankoop had Betsy net de 300k aangetikt en geen APK meer. Vandaar dat ik voor €150 euro eigenaar was van deze machine. Betsy is een T4 Automaat, dat was het meest luxe / duurste model dat er in 1998 beschikbaar was en mede hierdoor vond ik de auto wel interessant. De V40 had de laatste 50k kilometer volgens mij niet heel veel onderhoud meer gehad. Dit getuige geen druppel olie meer aan de peilstok, een verwaarloosd interieur en een zwaar vibrerende motor. De auto was afgekeurd op niet werkende ruitenwissers, overmatige olielekkage, scheef staande lampen en een klein gaatje in de uitlaat. Toen ik de ruitenwissersmechanisme had vervangen (V40 kwaaltje), mijn dakhemel had vastgeniet (ook een V40 phase 1 kwaaltje) en de andere kleine dingen had opgelost konden we naar de APK bij mijn eigen garage.

Mijn eigen garage maakte de lijst alleen maar langer. De draagarmrubbers van de achteras waren gaar en het uitlaatspruitstuk had ergens lekkage. Daarnaast liepen mijn banden ook nog aan doordat een vorige eigenaar te hoge banden had gemonteerd. Toen begon de ellende dus. Ik had tegen die tijd besloten dat ik dan maar alles tegelijk moest aanpakken. Om de rubbers te vervangen moeten de complete draagarmen onder de auto uit zodat er een nieuwe rubber ingeperst kan worden. Beide kanten vervangen heeft mij zo'n anderhalf dag gekost. Het spruitstuk tussen motor en turbo uitkrijgen(het werkplaatsboek raad aan de turbo eerst te verwijderen) is een flinke klus. Mijn uitlaatspruitstuk lekte dus omdat er een compleet draadeind/moer miste in de cilinderkop. Dit heb ik vervangen door een stuk M8 draad. Tijdens het prutsen met de turbo had ik nog een lekkage veroorzaakt bij de olieretourleiding en de pakkingen hiervan zijn ook nog vervangen. Het voordeel is bij een €150 euro auto je best wat kan rotzooien omdat het voertuig toch niks meer waard is. Voor mijn tweede APK poging is het volgende vervangen.
- Rubbers achteras
- Stabilisatorstang kogels achteras
- Uitlaatspruitstukpakkingen en pakking turbo.
- Olieretourleiding pakkingen turbo.
- Ruitenwissermechanisme.
- De distributieriem met waterpomp (we waren toch bezig).
- Bougies.
- Brandstof en Luchtfilter.
- Nieuwe Koelvloeistof en thermostaat.
- Verse plas 5W40 olie erin met een nieuw oliefilter
- Tweedehands set Callisto velgen met nieuwe Uniroyal Rainsport banden.
- Lampstelmechanisme in mekaar gedrukt en de uitlaat dichtgeplakt.

Na flink wat leermomenten (Het is tenslotte iets moeilijker dan mijn andere auto de Peugeot 205) en een paar dagen sleutelen kwam de V40 door de Apk en kon ik eindelijk gaan rijden. Maar daarover komende week meer(met recentere foto's)...

Beter laat, dan nooit

325.000 km
1 december 2019

Ruim anderhalf jaar nadat ik mijn review had beloof up te daten heb ik weer de tijd gevonden. Dus we gaan gewoon verder waar we gebleven waren.
De Volvo kon met Verse Apk weer de weg op. En wat is het dan het eerste wat je gaat doen?

Door de Duitse Eifel over de Nordschleife richting het mooie Zuid-Frankrijk. Dit was een mooie beproeving voor de Volvo met 3 ton aan ervaring. Het is de perfecte autobahnstormer. Een V40 is op snelheid vergeleken met nieuwere auto’s nog steeds comfortabel en ook relatief stil. Door de 300 nm koppel van de T4 is versnellen op de tussensprint een eitje. Ik wilde met de T4 niet over de Nürburgring aangezien deze daar totaal ongeschikt voor is. Maar toen ik daar eenmaal stond begon het toch te jeuken. Dus even later besloten om de T4 volgeladen met 5 man in te zetten als Ringtaxi. Het resultaat was het langzaamste rondje Nordschleife ooit, door sponzige remmen en een automaat die willekeurig terugschakelde wanneer het hem uitkwam, duurde het rond de 14 minuten, maar een ervaring om nooit te vergeten.

Een dag later werd de T4 volgepakt weer de autobaan opgedraaid om door het Schwarzwald en Zwitserland richting Frankrijk te stormen. Het voordeel van de combinatie en turbo en automaat was uitstekend in de bergen, aangezien elke bergweg moeiteloos werd beklommen. Tijdens deze vakantie is er iets meer dan 2000 km gereden en kon ik wel concluderen dat de T4 een goede betrouwbare auto was.

De reden dat ik de Volvo had gekocht was omdat ik ging afstuderen bij een Duitse autofabrikant in midden Duitsland en ik veel autobaankilometers ging rijden. Met mijn Peugeotje 205 koektrommel tussen de vrachtwagens en SUVs leek mij toch niet zo handig. De T4 heeft zich in dit halve jaar goed gedragen. Ik heb tussendoor nog een paar versleten motorsteunen vervangen, want het bleek dat het blok gewoon een cm te laag hing aan de linkerkant en dat veroorzaakte nogal wat trillingen in het interieur. Daarnaast heb ik de achterste schokdempers nog vervangen aangezien deze fietspompen met 3 ton ervaring weinig vertrouwen gaven toen ik met 150 of harder op de autobahn over dwarsrichels heen reed.

De T4 heeft een 1.9 liter grootte 4 pitter met blaasinstrument en is het kleine broertje van de onverwoestbare 2.3 T5 5 pitter uit de 850/V70. Dit blok is net zo taai, maar klinkt helaas een heel stuk minder. Stationair is het net een diesel en eenmaal op toeren bromt het blok vooral. Wel is de golf aan koppel waarop je getrakteerd wordt vanaf 3000 toeren verslavend. In Duitsland heb ik het blok uitsluitend met Euro 98 brandstof gevoerd aangezien het daar ‘goedkoper’ is en het officieel volgens Volvo wordt voorgeschreven. Ik merkte zelf dat de Volvo iets soepeler draait op 98 en op hoge snelheden (130 plus) beter trok. Op de autobahn reed ik waar mogelijk vaak 150/160. Dit is een mooie comfortabele snelheid die je lang kan vasthouden zonder dat het vermoeiend is. Daarnaast reed ik nog veel in de stad doordeweeks. Deze twee uitersten in een Volvo met de ouderwetse motor/automaatbak combinatie resulteerde in het dramatische gemiddelde verbruik van 1 op 9,8.
Ik heb het een keer aangedurfd om de oude dame s ’avonds naar de onmenselijke snelheid van 235 km/u op de teller te duwen. Maar ze gaf geen krimp. Heb het daarna altijd onder de 200 gehouden om het oude beestje te sparen aangezien ik toen die tijd geen lid was van de wegenwacht ;).

Het interieur van een V40 is simpel maar doeltreffend. Ideaal zijn de lampen die altijd aan staan als de auto draait, dit hebben weinig auto’s uit die tijd. Ik vind de digitale boordcomputer geniaal, deze is gebaseerd op de boordcomputer uit de Volvo 440/480 en is helaas uit de V40 gehaald na de Facelift. De verwarmde leren stoelen zijn redelijk goed verstelbaar en ideaal voor lange ritten. Zelfs de airco op mijn 150 euro Volvo heeft altijd goed gedaan.

Wel begon de machine steeds meer olie te lekken tijdens mijn afstudeerperiode. Op het laatst ging er een liter bij elke 1000 km. De olie lekte ergens bij de turbotoevoer eruit en waaide onder de hele auto door. Soort van automatische corrosie bescherming tijdens de winter ;)
Bij Volgas accelereren op de autobaan verbrande de olie die op de uitlaat onder de auto en resulteerde in een beetje asociaal maar zeer spectaculaire blauwe rookgordijnen.

Ik dacht zelf dat het grootste probleem de carterventilatie (Volvo kwaaltje) was, en deze heb ik toen er weer tijd was na het afstuderen vervangen. Bij het demonteren van het inlaatspruitstuk was goed te zien dat door mijn autobaanavonturen het blok aan de binnenkant brandschoon was. Helaas was na deze reparatie de olielekkage nog niet opgelost. Ik verdacht zelf de olietoevoer van de turbo aangezien zo ongeveer alles er om heen al vervangen was. Aangezien ik met de V40 25.000 km in een half jaar had gereden (dit met een verbruik van 1 op 9,8, reken maar uit) werd dit een beetje dure hobby en heb ik besloten de V40 te verkopen. Hiervoor is de beginnende roest aan de achterspatborden aangepakt. Daarnaast heb ik de hangende hemel vervangen voor een net exemplaar.

Als opvolger voor de V40 stond er weer een V40 klaar, maar dan een diesel van het laatste bouwjaar (hierover volgt nog een review). Een V40 is een van de goedkoopste meest comfortabele auto’s die je kan kopen en dit merkte ik ook met de verkoop van de mijne. Aangezien ik de opvolger al had klaar staan en het verkopen mij te lang duurde, heb ik na een tijdje de prijs verlaagd naar €500 op marktplaats, waarna mijn inbox ontplofte. De T4 heeft een nieuwe eigenaar gekregen die de olielekkage wilde aanpakken. Dit zou wel gebeurd zijn aangezien de auto een half jaar in december 2019 nog steeds rondrijd volgens de RDW.

Mij leverde dit ongeveer €1000 euro verlies op, maar er is wel een t4 (Nederlands cultureel erfgoed) van de sloop gered is. Daarnaast heb ik er ongeveer driekwart jaar plezier/avontuur mee gehad en heb ik vooral veel sleutelervaring op gedaan.

Kan ik de V40 aanbevelen als goedkope snelle comfortabele reisauto?!
Jazeker, zolang je maar zelf kan sleutelen is het zeer goed te doen. De auto’s zijn relatief modern en dus veilig, maar het is nog geen rijdende computer waardoor zelf sleutelen onmogelijk wordt.
Wel heeft de V40 een aantal kwaaltjes die je vroeg of later tegenkomt.
Ze staan met bosjes op de sloop dus reserveonderdelen en upgrades zijn er genoeg te krijgen,
Ik wil het Facelift model aanbevelen aangezien deze een verbeterd onderstel hebben en niet zo roestgevoelig zijn als het pre-facelift model.