Menu
| Uitvoering | Corolla Wagon 1.6 16v VVT-i Linea Terra Comfort |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2003 |
| Jaar van aanschaf | 2003 |
| KM-stand laatst | 0 km |
Blij als een kind ben ik met mijn splinternieuwe volledig naar eigen wens samengestelde night-sky black corolla. Zeer bewust heb ik niet gekozen voor de meest complete `sol´ uitvoering, niet vanwege de meerprijs maar omdat ik sommige zaken niet praktisch, mooi of nuttig genoeg vond. Zo vind ik bijvoorbeeld meegespoten beschermstrips niet erg praktisch, een digitaal optitron display niet mooi en mistlampen niet heel erg nuttig. Verder maakt het extra opbergvakje de midden-armsteun net even te hoog om relaxed op te kunnen leunen en is de carbon-look midden-console net even iets te nadrukkelijk aanwezig in je indirecte gezichtsveld. Tot slot zit de audio-stuurbediening niet op een plaats waar je er zonder je hand te verzetten bijkunt en bovendien zijn de knopjes klein en niet echt makkelijk `blind´ te bedienen. Wel heel mooi vind ik de grill met chroom-accenten en wel heel nuttig de verwarmde buitenspiegels dus deze heb ik als optie alsnog laten monteren samen met mooie moura licht metalen velgen en net iets bredere 205/55 banden. En nu hoe de auto bevalt!
Eigenlijk in één woord `prima´, de bediening is licht, de ruimte, voorin, goed en de prestaties zondermeer uitstekend. Het dashboard is strak en ´s avonds bijzonder stijlvol verlicht. De handbediende airco werkt naar tevredenheid (automatische airco had ik ook wel willen hebben maar die zit echt alleen op de sol uitvoering) en de stoelen zitten O.K. Het comfort en de wegligging zijn voor een auto in deze klasse meer dan acceptabel en de afwerking is netjes. Het geluidsniveau is tot zo´n 100 km/uur laag daarboven neemt het wat toe maar wordt nooit storend hoog, veel verschil of je nu 140, 160 of 180 km/uur rijdt maakt het niet meer en de overigens uitstekende audio-apparatuur blijft een genot om naar te luisteren. Het gerucht dat de motor precies bij 120 km/uur wat last heeft van resonanties kan ik beamen, een probleem is dit echter zeker niet en voor wie zich hier toch aan stoort is de oplossing kinderlijk eenvoudig, gewoon iets sneller of iets langzamer gaan rijden. Eén dingetje aan deze auto vindt ik wel heel knullig en dat is dat de mat van de bestuurder is voorzien van een rubber beschermstuk, prima, waar je met je rechterhak precies `naast´ staat. Dat wordt dus toch weer het alom bekende `gat´, `béétje dom´ om met Maxima te spreken. Verder neemt het, overigens verrekte dure, bagagenet boven de achterbank dat ik heb laten monteren om mijn Dogo-argentino achterin te houden, door de brede bovenband vrij veel van het zicht weg.
Al met al is dit een dijk van een auto die ondanks alle lof helaas toch niet bestand blijkt tegen brutale rotjongetjes op kleine cross-fietsjes die menen wel tussen een starlet en een Corolla door te kunnen ookal staan deze maar 30 cm van elkaar en op mijn eigen oprit. Dan blijkt pijnlijk duidelijk dat zwart welliswaar mooi en sportief is maar ook verrekte krikkel en dat alle grondlak `wit´ is. Al polijst je tot je een ons weegt, onzichtbaar weg krijgen doe je een kras niet, en die mennekes helaas ook niet. Maar goed, één kras moet de eerste zijn en als hij er dan binnen twee weken op zit heb je het maar vast gehad. Diegene die er nummer twee op zet is desalniettemin nog niet klaar met mij!
Problemen? ...géén.
Er waren twee hele kleine dingetjes in het interieur, een klein klepje waarachter een bevestigingsschroef van de deurbekleding zit welke niet dicht beef zitten en een kiertje boven de radio maar deze zaken zijn perfect verholpen door een keurige monteur met zichtbaar plezier in zijn werk en veel `Toyota-gevoel´.
Na enkele weken openbaarde zich een mysterieuze `krak´ in de bestuurdersstoel. Soms 40 keer in een uur en soms een hele dag niet. Proefrijden met de monteur `not a sound´, koud een kwartier later weer alleen in de auto KRAK!!. Weer terug naar de garage, opnieuw rijden oortjes gespitst, helemaal niks, ik verontschuldigend ’bij mij doet hij het toch echt hoor’. Al met al hebben wij hier een paar maanden mee getobd en ik moet zeggen mijn garage gaf niet op en beet zich als de spreekwoordelijke terriër vast. Met resultaat, uiteindelijk bleek het euvel veroorzaakt door speling op de klinknagels waarmee de slede van de zitting bevestigd zit. Deze zijn vastgelast en het probleem was opgelost. Hulde voor mijn Toyota-dealer! Zij hebben zich alle moeite getroost terwijl zij zelf het geluid tot vlak voordat ze het vonden nog nooit hadden gehoord. Ik heb drie keer een leenauto meegehad en zelfs de benzine niet hoeven betalen, zo kweek je trouwe klanten!
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
Lezersreacties (0)
Reageren