Chevrolet Caprice Coupe 5.7 Edelbrock (1979)

autoreview

Chevrolet Caprice Coupe 5.7 Edelbrock (1979)

Signalement

UitvoeringCaprice Coupe 5.7 Edelbrock
Versnellingen3, Automaat
Bouwjaar1979
Jaar van aanschaf2015
KM-stand bij aanschaf55.000 km
KM-stand laatst58.000 km
Lezerswaardering: 75%
Disclaimer MyReview

De beschrijvingen en reacties in de rubriek Myreview Auto zijn gebaseerd op persoonlijke meningen en ervaringen van gebruikers. DPG Media probeert de authenticiteit van deze persoonlijke meningen en ervaringen zo goed mogelijk in te schatten, maar kan niet verantwoordelijk worden gehouden voor de inhoud of de gevolgen van deze meningen en ervaringen. In Myreview Auto zullen zowel goede als slechte ervaringen worden geplaatst. DPG Media betaalt geen vergoeding voor de ervaringen of laat deze op een andere manier beïnvloeden. De redactie kan uitingen die niet voldoen aan de gedragsregels of onrechtmatig zijn te allen tijde aanpassen of verwijderen.

Het is niet toegestaan zonder toestemming van DPG Media de informatie van Myreview Auto te gebruiken voor of te verspreiden via andere media.

Muscle Car?

  • 56.000 km

Met mijn Dodge W200 pick-up had ik eigenlijk al de auto die ik als kleine jongen altijd mooi vond, maar de dagelijkse auto ernaast was toch nog niet uitbundig genoeg.

Dus toen kwam de tweede zoektocht. Hij moest alles zijn wat de Dodge niet was, maar wel Amerikaans en vierkant. Dus wendbaar, snel, sportief, ruimte voor 6 personen en overdekte kofferruimte waren wel zo'n beetje de richtlijnen.

En oja, ik moest hem kunnen betalen. Dus de ook heel mooie Dodge Charger Coupe viel helaas af. Samen met alle andere snelle voertuigen uit de muscle car periode.

Dus wat blijft er dan over op de shortlist? Jaren 80 natuurlijk. Maar het vermogen dan? Dat was er standaard namelijk niet in die jaren. Gelukkig vonden diverse eigenaren hiervoor de oplossing, namelijk het nog steeds prima V8 blok voorzien van jaren 60 tuning. Van Edelbrock in dit geval.

Het resultaat is te bewonderen in dit review. Want hij rijd en klinkt Amerikaans sportief. Snel in een rechte lijn, gemakkelijk wielspin en als een vliegend tapijt op elke bochtige of hobbelige weg.

Verrassend genoeg doet hij wel redelijk wat je wil, ondanks dat het aanvoelt alsof je hem allang kwijt bent qua sturen. Het is gewoon durven en ervaring vergaren op veilige plekken hoe ver je echt kan gaan. Want voor je gevoel rijd je als je het gewone verkeer volgt soms al vlakbij de grens van wat veilig is. Maar schijn bedriegt gelukkig.

En nog een ander cliché, het verbruik. De meeste eigenaren van dergelijke auto's houden dat heel stil. En de brochures uit de jaren 80 jubelen vrolijk dat 1 op 10 haalbaar is.

Opzich, ja, 1 op 10 is haalbaar, met 90 km/u achter een vrachtwagen op cruise control. Maar daar heb je zo'n auto natuurlijk niet voor! Je wilt vlot meekomen, liefst onder het genot van de prima climate control. En dan kom je ongeveer rond de 1 op 7, met veel linkerbaan en 130, maar zonder kickdown op elk vrij stukje weg. Want als je echt vermogen gaat afroepen, dan rijd je niet heel sociaal en je verstookt natuurlijk net zo makkelijk 1 op 4.

En onderhoud? Van de techniek ligt alles bij de betere automaterialenzaak gewoon nog op voorraad, vaak zelfs met keus uit meerdere merken onderdelen. En niet eens duur. Dit dankzij de conservatieve bouwwijze van General Motors, waarbij goede onderdelen tientallen jaren ongewijzigd in vele modellen gebruikt werden.

Plaatwerk en chrome is een ander verhaal. Jawel, alles is nog te krijgen, maar vaak is het dan handgemaakt of moeizaam gerestaureerd, dus duur.

En roest hij? Jazeker. Gelukkig heeft de eerste eigenaar van mijn exemplaar geïnvesteerd in een soort tectyl behandeling, waardoor het alleen wat kleine plekjes waren die zich nog goed lieten wegwerken. Want origineel waren ze niet echt roestbestendig, ondanks de prima chemische verf die ze toen nog mochten gebruiken. Maar de voorbehandeling tegen roest bestond toen nog niet en wax in holle ruimten werd toen nog niet standaard toegepast.

Kort samengevat is deze Caprice aanmerkelijk beter dan ik verwachtte.
- Want hij ligt veel beter op de weg dan je zou vermoeden, alleen merk je daar achter het stuur niets van. Behalve dat hij toch steeds doet wat je wilt.
- En het verbruik is hoog, maar niet echt hoger dan veel Europese auto's uit die tijd. Bijvoorbeeld een Kever automaat verstookt rustig hetzelfde als je een beetje wilt meekomen. Net als een Volvo 164, die voor het gemak even de luxe Europese auto's vertegenwoordigd. En beide voorbeelden waren destijds redelijk standaard in hun segment.
- Terwijl de prestaties in deze klassiek getunede Caprice niet echt anders zijn dan die van vele muscle cars. Let wel, niet de topversies, die waren behoorlijk sneller, maar gewoon de meest verkochte versies ervan met de gemiddelde V8 erin.

Qua onderhoud doe ik met deze Caprice wat ik met elke andere auto doe die ik koop, ik pak belangrijke details aan om hem netter te maken, werk eventueel achterstallig onderhoud weg en ik pak eventueel roest gelijk aan, in elk geval zodat het niet verder kan gaan.

In dit geval was dat chrome poetsen, de matzwarte lak opwrijven, de bodem behandelen en de ingebouwde regengootjes grondig nalopen en waterdicht maken. Gelukkig had de vorige eigenaar hem altijd binnen staan, want anders had vocht uit die regengootjes het interieur beslist aangetast. Terwijl dat nu nog prachtig origineel is. Tot en met de (hoogpolige) vloermatten met logo aan toe.

Natuurlijk rijd je zo'n leuke auto niet voor een discountprijs, dus de kosten van het bijwerken en het verbruik vind ik aangemeten, maar meer dan 3 sterren zou ook weer niet eerlijk zijn.

Mijn andere waarderingen spreken voor zich, hij doet het altijd, presteert prima en is behoorlijk comfortabel.
Want op de snelweg ligt hij net zo strak als elke andere auto, maar bijvoorbeeld op bakstenen straten voel je dat hij zweeft in plaats van veert. Dat is niet ieders smaak, zeker niet bij een sportieve coupe. Daarom slechts 4 sterren bij comfort.

Specificaties:
5,7 liter V8, circa 250 pk
Automaat met 3 versnellingen aan het stuur
Topsnelheid: 230 km/u
Acceleratie 0-100: 8 seconden
Droog gewicht: 1700 kg (rijklaar met bestuurder ruim 1800 kg)
Achterwielaandrijving
Tankinhoud: 74 liter + 5 liter reserve
Verbruik: 1 op 7 (fabrieksopgave was 1 op 10)
LxBxH: 5m39 x 1m93 x 1m41 (wielbasis 2m95)

Standaard uitrusting:
- Automaat
- Ruitenwisser met interval
- Dubbele koplampen
- Chrome bumpers
- Zeer uitgebreide interieurverlichting

Optielijst:
- Comfortron Climate control
- Cruise control
- AM Radio met 2 speakers
- Achterruit verwarming
- 6 zitplaatsen (met voorste armsteunen opgeklapt)
- Velours bekleding in zandkleur (gecapitonneerd)
- Bijpassend hoogpolig tapijt met logo's
- Dashboard met houtinleg (geen echt hout)
- Trekhaak voor 2000 kg

Toegevoegd door de vorige eigenaar:
- Diverse Edelbrock performance parts (nokkenas, carb)
- Poorten geflowd
- Banden met witte letters
- Matzwarte lak (opnieuw gespoten)
- Edelbrock kleppendeksels en luchtfilterhouder

Verwijderd door de vorige eigenaar:
- US spec emissiesysteem
- Diverse chrome delen

Op vakantie naar Frankrijk

  • 58.000 km

Zo'n coupe is natuurlijk een ideale reiswagen voor 2. Want je zit op een ruime zachte bank, met in het midden 2 armleuningen. En de kofferruimte is makkelijk groot genoeg voor 2 luxe koffers, het boordgereedschap en nog divers klein spul. Dus koers gezet naar Frankrijk. Climate control aan en op weg.

Natuurlijk zweeft hij comfortabel over de snelweg, met de vertrouwenwekkende V8 roffel op de achtergrond.

Leuk is ook hoe iedereen kijkt, zwaait, duimen opsteekt en hem alle ruimte geeft.

Verder gewoon op snelheid gereden, dus waar het mag 130. Dat gaat qua prestaties natuurlijk heel eenvoudig en qua wegligging is het op de snelweg ook goed te doen. Verder heeft hij nagenoeg geen last van windgeruis.

En in principe de kortste weg genomen, dus autoroute, maar bij Parijs zei TomTom dat er file stond op de ringweg en vroeg of we door het centrum wilden gaan. Dat was zelfs wel een leuk idee. Die Fransen zien overduidelijk nooit dit soort auto's, want waar je in Nederland al opvalt, in Frankrijk worden er gelijk foto's gemaakt, wordt er gewezen vanaf de trottoirs en wordt je aangemoedigd om even gas te geven.

In het dorp waar we heengingen was het net zo, je moet echt niet verlegen zijn om in Frankrijk Amerikaans te rijden. Ook prettig is dat hij voldoende grondspeling heeft om de kleine Franse weggetjes netjes te nemen, ook als die bestaan uit 2 sporen steentjes met gras in het midden.

Trouwens heeft de Chevrolet zich prima gehouden. Er was geen enkel oponthoud. En zelfs het tanken viel mee, hij haalt circa 400 km op een volle tank, zonder dat de tankmeter onder een kwart komt. En langer achter elkaar doorrijden zonder tussenstop zou ik normaal toch niet doen.

Wel moest de climate control vol opgeschroeft worden om bij buitentemperaturen van tegen de 40 graden, het binnen nog een beetje aangenaam te houden. Het zou zomaar kunnen dat de koelcapaciteit niet meer optimaal is. Echter, het was binnen nog steeds veel beter uit te houden dan buiten.

4,3
  • Betrouwbaarheid
    5
  • Prestaties
    5
  • Comfort
    4
  • Kosten
    3
  • Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja

Lezersreacties (13)

Reageren

Maak melding van misbruik

Let op! Deze functie is niet bedoeld om zelf een commentaar toe te voegen. Optioneel kun je er een opmerking bij plaatsen.

Er is iets mis gegaan. Probeer het later nog eens of e-mail ons.

Reactie verwijderen

Weet je het zeker dat je dit bericht wilt verwijderen?

Er is iets mis gegaan. Probeer het later nog eens