Toyota Verso 1.8 16v VVT-i Luna (2008) - Test

De Toyota Verso kreeg dit voorjaar een klein cosmetisch opfrisbeurtje in de vorm van een iets andere neus. In 2004 maakten we voor het eerst kennis met deze midi-MPV van Toyota. Toen droeg hij nog de naam 'Corolla Verso', maar nadat de Avensis Verso en de Yaris Verso stilletjes van het toneel verdwenen, werd het voorvoegsel 'Corolla' geschrapt.
Voor de aandrijving staat in de Verso een 1,8-litermotor paraat. Die is naar wens -leverbaar met Toyota's Multi Mode Transmissie, zeg maar een gerobotiseerde
handbak. Voor alle andere motorversies is deze optie niet beschikbaar. Hij presteert er mee als de beste, mede dank zij het feit dat de auto licht is. Ook het brandstofverbruik is gunstig. De geluidsproductie van de motor blijft binnen de perken.
Tijdens zijn introductie leerden we de Verso al kennen als een goed sturende auto en die mening zijn we nog steeds toegedaan. De besturing is scherp en precies en de afstemming van vering en demping is ronduit stevig. Dat maakt de Toyota minder comfortabel, maar ook sportief. Het is maar net waar je prioriteiten
liggen. De zitpositie is goed en alle bedieningselementen laten zich goed vinden, net als de hoog geplaatste pook.

Stroomuitval
Wat bij het openen van een portier van de Verso meteen opvalt, is het blikkerige geluid waarmee dit gepaard gaat. Het maakt een goedkope indruk en met een beetje isolatiemateriaal was dit te voorkomen geweest. Zo houdt Toyota 'm dus licht! Op de afwerking van het interieur hebben we geen commentaar. Ziet er gewoon goed uit.Een meter voor de koelvloeistoftemperatuur ontbreekt. In plaats daarvan brandt tijdens de opwarmfase een klein blauw lampje. De startknop is trendy en best handig, behalve bij het uitschakelen van de motor. Wil je nog even in de auto blijven zitten om naar de radio te luisteren, dan is meteen alle stroom weg. Een extra druk op de knop (zonder ingetrapte koppeling) zet de zaak weer onder spanning.

Multifunctioneel
De Toyota heeft op de tweede zitrij drie los van elkaar verstelbare en neerklap-bare stoelen. Ze laten zich in één beweging platleggen, lekker simpel dus. Ook de twee zitplaatsen op de derde zitrij zijn zeer eenvoudig op te ruimen. De ruimte op die laatste zitrij is verre van riant, maar met een beetje inschikkelijkheid van de bewoners van de tweede zitrij is het er best uit te houden. Zolang de reis maar niet te ver gaat. De stoelen geven het lichaam veel steun, ook op lange ritten. De zittingen zijn aan de korte kant.

Van braaf tot stijlvol
Wat design betreft, is de Toyota geen spraakmakende auto. Het ziet er allemaal
keurig uit en zal hoogstwaarschijnlijk een heel breed publiek aanspreken, maar echt innovatief is hij niet. Het donkere glas achter krijg je op de koop toe bij de Luna. Of je dat nu mooi vindt of niet. De glimmende achterlichten doen denken aan de ornamenten waarmee jonge bestuurders hun auto's pimpen.
De Toyota Verso is aan de prijs, maar hij maakt hem wel waar met zijn rijke standaarduitrusting. Hij heeft lichtmetalen wielen, automatische airco, een regensensor, een automatisch dimmende binnenspiegel en privacy glass vanaf de B-stijl.