Toyota Corolla 1.8 16v VVTL-i T Sport Compressor (2005)

Het resultaat is vooral voelbaar op een sprintje. Als de naald langs de schaal van de toerenteller klimt, verandert de Corolla van een beschaafde middenklasser in een brullend beest. Bij toerentallen waarbij de cilinderkoppende van de meeste andere auto's aan splinters gaan, is de Corolla net lekker los. Maar wie met normale toerentallen rondrijdt en schakelt wanneer hij dat altijd zou doen, zou niet eens weten in wat voor aparts hij rijdt. Ach, hij klinkt wat doorleefd, maar je kunt er bij wijze van spreken de buurvrouw mee wegsturen om boodschappen te doen.

'De Compressor'

Met de montage van 'De Compressor' hebben de mannen van Toyota Motorsport de prestaties van de 1,8-litermotor aanzienlijk verbeterd: het vermogen stijgt van 192 naar 225 pk en het koppel van 180 naar 230 Nm. Het gevolg is dat de topsnelheid naar 235 km/h stijgt en vooral dat het sprintje naar de 100 km/h is ingekort tot 7,4 seconden.

Het bleef niet bij het monteren van een compressor. Veel vermogen is één stap, maar je moet het ook kwijt kunnen. Dus is er een dikke veerpootbrug gemonteerd, staat de Corolla op grotere velgen en werd het uitlaatsysteem van een extra uiteinde voorzien. Daarvan betwijfelen we de esthetiek, want achter de rechterpijp hangt een dikke pot, achter de linker zie je niets; beetje knullig. Je kunt een bij de achterbumper passende voorbumper bestellen, die agressiever oogt dan de standaard T Sport-bumper. 'Onze' auto had 'm, en wat ons betreft zorgt 'ie voor nét wat extra dreiging in de binnenspiegels van je voorganger.

Je kunt genieten van dat geweldige acceleratievermogen, maar helaas niet van een zuigend compressorgeluid. In de Corolla hoor je veel - maar dát niet. De compressor speelt een rol in de achtergrond, want je merkt er weinig van. Geen opvallende of irritante pieken in het vermogen, hij werkt gewoon over het hele toerengebied. Zo rond de 6.500 tpm merk je dat er nog wat extra's in huis is. Als je wilt presteren moet je de toerenteller rond de 7.000 tpm houden. Een goed hulpmiddel daarbij is de versnellingsbak, want de versnellingen zitten heerlijk kort op elkaar. De remmen zijn niet extra sportief afgesteld. Ze missen een beetje scherpte doordat de slag van het rempedaal aan de lange kant is, en het pedaalgevoel wat sponzig. Het is een gevoelskwestie, want de Corolla remt prima.

Ver@!#&e> armsteun

De kwaliteiten van het onderstel blijken als de weg bochtiger wordt. De bredere banden houden goed contact met het asfalt. Je voelt aandrijfreacties in het stuur, maar je kunt de Corolla elke bocht omjagen zonder onverwachte reacties. Jammer genoeg doet de indirecte besturing sterk denken aan die van een standaard-Corolla. Het stuur is een hebbedingetje: perfect gevormd en lekker dik.

Toyota heeft het interieur ongemoeid gelaten. Behalve een andere pookknop en handremhendel is het gewoon het standaard T Sport-interieur. We verlangden wel naar een paar kuipstoelen, want deze stoelen geven niet genoeg steun. En die ver@!#&e armsteun mag er ook uit! In een sportieve auto hoort zoiets echt niet thuis. De T Sport-bezitter heeft verder weinig te klagen, want het is een lekker complete auto met automatische airco, een audio-installatie en aërodynamische stukjes plastic vanbuiten. De Corolla T Sport kan goed meekomen met de nieuwe GTI-klas.