Toyota Avensis Wagon 1.6-16V Linea Terra (1999)

Natuurlijk wordt een stationcar op grond van de praktische laadmogelijkheden gekozen. Maar voor velen telt ook dat aan zo'n model een dynamischer uitstraling wordt toegekend dan aan een sedan. Sportiever, in de zin dat het een autostijl is voor mensen die er nogal eens op uit trekken om te kamperen of buitensporten. Welk van deze elementen het zwaarst telde bij het ontwerp kun je vaak wel zien. Gaat het om ruimte, dan is de achtersteven hoger en forser dan wanneer het om stijl gaat.
Elegantie noch stoere forsheid vinden we in de Avensis Wagon. Toyota's poging tot minder anonieme vormgeving gaat - wat ons betreft - bij de Wagon nogal de mist in. De iets schuin afgekapte achtersteven doet denken aan Amerikaanse stationcars uit het begin van de jaren vijftig.

Stijl of ruimte
Of je dit soort auto nu vooral kiest op stijl of op ruimte, zeker is dat het laatste zwaar telt. Dus daar komt 'ie: hoe ruim zitten we? Als inzittende heb je heel weinig te klagen. Er is hoogte- en lendensteun-verstelling op de bestuurdersstoel, en een verstelmogelijkheid op het stuurwiel om je positie te kiezen. Evenzo kun je steeds met drie'n, elk in je eigen rolgordel achterin zitten. De beenruimte is voldoende, maar je hebt niet overdreven veel over. Hoofdruimte is er daarentegen genoeg.

Stouwen en passen
De Avensis heeft een hele forse laadbak, en aardig wat bergruimte voor kleine spullen bij de zitplaatsen. Alleen zorgt de vorm ervoor dat het wel gaatjes vullen is met kleinere tassen. Maar, mits verdeeld over kleinere tassen en koffers kun je er meer in kwijt dan we gezien zijn omvang hadden verwacht.
Storend is de flinke opstaande rand tussen laadvloer en achterbumper.
In afmeting en aanzien is dit geen bescheiden auto, je kunt je afvragen of een 1,6-litermotor wel genoeg is. Maar een moderne zestienkleps 1.6 is heel wat mans. Daarmee is het geen sprintmonster; dát soort sportiviteit zal ook lang niet ieders eis zijn bij een dergelijk voertuig. Over de souplesse valt meer positiefs te melden, je komt met deze motor prima mee in het verkeer. Ga je met volle bepakking op vakantie, dan houdt het niet over. Hoge reisgemiddelden kun je nog halen, daar de motor mooi rustig loopt op snelheid. Maar vlot optrekken is dan teveel gevraagd.
Kortom: de 1.6 is mooi soepel, best pittig, en loopt doorgaans fluisterstil dankzij een geluidsisolerende jas van topkwaliteit.

Middenklasse-doorsnee
Onze metingen ondersteunen de gevoelsmatige indruk van de motorcapaciteiten. De acceleratiecijfers mag je middenklasse-doorsnee noemen. De Toyota is niet alleen rap, maar ook opvallend zuinig. Zoals gezegd is de Avensis een toonbeeld van stilte, bij 120 km/h haalt hij nog geen 68 dB.
Raceliefhebbers moeten (en willen, waarschijnlijk) niet bij deze auto zijn. Rustig voortglijden is zijn stiel, al hoeft dat niet langzaam te gaan.
Comfort kenmerkt zijn rijgedrag. Hij heeft een lichte, wat overgevoelige besturing, een hobbeltje in de weg wordt doorgegeven als een rukje in het stuur. Het sturen gaat verder moeiteloos; hij luistert goed naar het baasje en brengt je niet in moeilijkheden als het wat erg hard gaat. Hij reageert als een stereotype voorwielaandrijver: met gas erop in snelle bochten over de voorwielen schuiven (onderstuur), en de staart wat uitzwaaien (overstuur) als je dan gas loslaat. Toch is hij verregaand neutraal in bochten, mede dankzij de stevige, maar toch heel harmonieus afgestemde vering. 't Is puur de eigen voorkeur die bepaalt of u de Avensis-vering lekker vindt, of dat u liever gaat voor een wat soepeler 'Franse' vering.
Bij deze riante reisgenoot strekt het comfort zich tevens uit tot een complete aankleding. Zo zijn twee airbags, ABS, centrale vergrendeling elektrische spiegels en ruiten voor standaard.
De Toyota Avensis is ook als Wagon een dijk van een auto. Maar een afstandelijk type, niet in staat warme gevoelens op te roepen. Bovendien krapper dan verwacht en zonder standaard airco, zoals veel concurrenten al hebben. Maar ondanks die aanmerking valt er prima mee te leven.