Renault Mégane 1.6 16V Expression Luxe (2003)

Waar je bij een eerste kennismaking met de Renault Mégane niet omheen kan, is z'n vormgeving. De Mégane is niet te verwarren is met enige andere compacte middenklasser, dat staat als een paal boven water. Het bijzondere van de Mégane zit hem vooral in de lijn van de zijruiten en de vorm van de achterkant. Die kont lijkt wel een beetje op die van een koets, met de onderkant van de achterklep
die een tikkie uitsteekt. En die kolossale achterlichten springen ook behoorlijk in
het oog. Je zou denken dat het opmerkelijke achterwerk van de Mégane liters bagageruimte kost, maar dat valt mee. Er kan nog altijd 330 liter mee.
De krachtbron van de Renault levert 115 pk. De Fransen hebben de 1.6 voorzien
van variabele timing van de inlaatnokkenas met als resultaat extra vermogen en volgens de fabriek een lager verbruik. Het maximum koppel ligt op 152 Nm, waarvan negentig procent beschikbaar is tussen de 2.000 en 5.750 tpm. De 1.6 voldoet best, maar heeft toeren nodig om tot z'n recht te komen. Dan is de motor ook vrij duidelijk te horen, maar op constante snelheid is de krachtbron aanmerkelijk stiller.

Besturing
De Mégane beschikt standaard over cruise control. Da's lekker comfortabel en buitengewoon prettig als je er eenmaal aan gewend bent. De Fransman rijdt buitengewoon goed, maar verlegt geen grenzen. Die zijn wat ons betreft bepaald door de Peugeot 307 en de Ford Focus. De Mégane haalt die norm, maar stelt geen nieuwe. Hij staat stevig op z'n wielen. In rap bochtenwerk geeft ie geen kik en blijft gehoorzaam de opdrachten van de bestuurder volgen. Van spectaculaire reacties bij gas los is geen sprake en pas als het echt hard gaat, beginnen de voorbanden te piepen. De banden zorgen wel voor het nodige lawaai. Op slecht wegdek wordt alles in de auto zelfs overstemd door het gedreun van het rubberschoeisel. Wel even wennen zijn de stevige vering en demping: nogal stevig, maar zeker niet oncomfortabel.
De besturing voelt in korte, snelle bochten goed aan, alleen in lange bochten verlies je wat van het gevoel. Je weet niet zo goed meer of je nu meer of minder
moet insturen. En als je de bocht uitkomt, is de centrerende neiging van de besturing iets sterker dan we gewend zijn.

Anti-duikairbag
Renault heeft in de Mégane grote verbeteringen doorgevoerd in de zitpositie. Het stuur staat lekker rechtop en dat helpt je bij het vinden van een prettige zitpositie.
De zitting is erg kort, maar de leuning steunt goed. De armleuning met opbergvak
in onze testauto zit in de weg bij het schakelen. De vijfbak van de Mégane schakelt overigens zonder noemenswaardige problemen.
Twee plofzakken en extra bescherming van opzij bieden de standaard zij-airbags voorin. Bijzonder is de anti-duikairbag van de driedeurs. In de zetel zijn twee dunne stalen platen gemonteerd met daartussen een gesloten volume. Bij een aanrijding zorgen deze door een ontsteking voor een bolling in de stoel, zodat de inzittenden niet onder de gordel doorschieten. Een snelle blik op de standaarduitrusting leert al dat de Mégane zeer riant uitgerust is. De Mégane lonkt behalve met de anti-duikairbag met nog meer zaken naar de shopper in de compacte middenklasse. Zo heeft de Expression Luxe standaard een automatische airco en een standaard regensensor.