Opel Astra 1.8i-16V CDX (1999)

Geen kinderachtige, sullige, papa-gaat-naar-kantoor auto, deze Astra sedan. Want we hebben een serieuze krachtbron dwars voorin, een 1.8 met 115 pk. Verder zit het met de uitrusting ook wel snor: een CDX-verpakking.
Die CDX slaat alles: wat is die auto compleet zeg! Dat lichtmetaal rondom standaard is, is niet zo uitzonderlijk, maar een heuse radio-cd-speler standaard is iets dat we niet vaak meemaken. Ook niet alledaags: traction control hoort bij de standaarduitvoering van de Astra sedan CDX 1.8. Een bijzonder goede zet van Opel, want heus, een boel riant gemotoriseerde auto"s zouden dat ook goed kunnen gebruiken.

Ruime uitrusting

Wat verder nog: twee airbags en side-bags, ABS en airco. Alle ramen zijn elektrisch te bedienen, de buitenspiegels ook en alle deuren gaan tegelijk van het slot middels een druk op een knopje. We rijden er dus zeer riant bij.
Dat we niet aan het sukkelen zijn, maakt een blik op de techniek duidelijk. De Opel doet het met een viercilinder multiklepper van 1,8 liter en 115 pk. Opvallende kenmerken? Wat sterk motorgeluid bij optrekken, goede souplesse, en keurig brandstofverbruik.
Je moet van goeden huize komen om een Opel in sedan-vorm te verslaan als het gaat over binnenruimte. Om te beginnen is de instap om op de achterbank te komen in de Opel ruim, ten tweede is de ruimte op de Astra-achterbank riant en tot slot scoort de Opel ook op het onderdeel kofferruimte hoog. We kunnen er heel kort en duidelijk over zijn: als ruimte achterin de drijfveer is voor de aanschaf van een sedan, moet u de Astra serieus overwegen.
Best veelzijdig, deze brave borst. Het is bij uitstek een auto waarmee je representatief (en toch bescheiden) kunt komen voorrijden. Maar je kunt ook je gezin riant mee op sleeptouw nemen of alleen een fijn stukje sportief gaan sturen.
Een vlekkeloze, lichte en precieze bediening is belangrijk voor het autorijden en noodzaak voor sportief rijden. Ronduit irritant (en goedkoop) is het bijgeluid dat de bekrachtiging in de Opel produceert bij het slingeren aan het dikke Astra-rad. Ook irritant: de pedalen, vooral die van de rem, steken behoorlijk ver naar binnen. Een goed overzicht is veilig als je onderweg bent. Dan merk je de nadelen van die dikke (stevige) Opel-stijlen en die drie hoofdsteunen achterin.
Bij meer dan 100 pk is het vermogen op de weg krijgen soms een probleem. Bij nat weer zeker. De TC (traction control) van de TC (technische commissie) van Opel doet hier zijn werk. Hij mag van ons nog wel iets preventiever en eerder assisteren maar is er uiteindelijk wel als je hem nodig hebt. Voor de speelvogels onder u: de TC is uitschakelbaar.

Goede stoppers

Nog belangrijker dan pk"s: het remsysteem. Geen gemier dachten ze bij Opel: op deze 200 km/h-auto horen schijven rondom, voor geventileerd, met ABS. Een goed stel stoppers.
Op het onderdeel wegligging maakt de Astra eveneens indruk. Nerveus bochtgedrag is hem vreemd; niet op hoge snelheid en niet bij gas loslaten. Alleen een korte oneffenheid in een bocht, doet de Astra wel eens verschrikt een stapje opzij zetten. Komt door het straffe onderstel dat ons af en toe te stug is op slecht wegdek. De stoelen zitten lekker en het geluidscomfort is goed voor elkaar.

Conclusie

Alles bij elkaar opgeteld, is de Opel niet de goedkoopste sedan in deze klasse. Dat mag ook, want hij is een van de beste. Hij biedt praktische ruimte als sedan, is zuinig, snel, maar bovenal is er nog iets waarmee de Astra zich onderscheidt: hij voelt aan als beduidend veel auto. Dat voel je en dat hoor je. Sla de kofferbak dicht, sluit een portier en leg je oor te luisteren onder het rijden. Dat zegt genoeg. Daar doet de altijd wat behoudende sedanvorm niets aan af. Gelukkig is de Astra er ook als hatchback en wagon.