Mazda Demio 1.3 GLX (1999)

Na de grote ruimtewagens zijn nu de kleintjes in opmars. Daar doet Mazda ook aan mee met de Demio. Met dit model is iets merkwaardigs aan de hand. We kenden hem al van foto's, maar toen de auto in het echt voor onze neus stond, hadden we het gevoel met een andere auto van doen te hebben. De Demio oogt met name groter dan we dachten. Echt klein is 'ie ook niet, want tussen voor- en achterbumper passen 381 centimeters. Daarmee is de Demio duidelijk langer dan Suzuki's Wagon R+ (3,41 meter) en een stukkie korter dan de Daihatsu Gran Move (4,06 m).
Die afmetingen zijn ook in een ander opzicht interessant. De technische basis van de Demio is afkomstig van de 121 en dan niet het huidige model, maar diens voorganger, de bolhoed-121. Die was een centimeter korter en eentje breder. Het verschil lijkt veel groter, maar dat komt omdat de 121 heel rond was en dat oogt kleiner.
Met zijn 63 paardenkrachten is de Demio heel aardig gemotoriseerd. Het zestienkleppertje reageert vlot genoeg op bewegingen van het gaspedaal en is tot zo'n 5000 toeren redelijk stil. Een echte sprinter is de Demio natuurlijk niet; wie dat zoekt, moet maar naar iets anders uitkijken. Met een top van 150 km/h en een 0-100 in 15 tellen komt de Demio wel goed mee in 't dagelijks verkeer.
Het onderstel van de Demio vertoont geen afwijkingen van het gebruikelijke in deze klasse. Toch zijn we er niet helemaal tevreden over. In de eerste plaats is de Demio wat springerig op korte oneffenheden, terwijl zijn wielbasis met 2,39 meter redelijk ruim bemeten is. Ook reageert de auto meer dan verwacht op de bekende oefening gas-los-in-snelle-bocht. De achterkant wil dan best naar buiten waaieren. Onderstuur is daarentegen nauwelijks op te wekken. Met zijn standaard stuurbekrachtiging laat de Mazda zich netjes door de bochten dirigeren en kost inparkeren ook weinig inspanning.

Multifunctioneel
Mazda kondigt de nieuwe Demio aan als 'compacte en multifunctionele spacewagon'. Compact van buiten is 'ie in ieder geval, maar hoe zit dat van binnen? Rond de voorstoelen heb je een behoorlijke bewegingsvrijheid. Langbenigen lopen wel kans in de clinch te komen met de stuurkolom. Op de achterbank biedt de Demio voor dit formaat auto een forse beenruimte. Minder vrolijk worden we van de hoofdruimte die ronduit krap is, zeker als je een schuifdak aan boord hebt. Dat hadden we ons anders voorgesteld bij een ruimtewagen. Onder de achterklep, die voorzien is van een handige drukknop, kan een lange West-Europeaan niet rechtop staan; wie niet oppast, stoot zijn hoofd flink.

Blokvormig dashboard
De ontwerpers van de Demio hebben een beetje achterom gekeken bij het bedenken van het dashboard. Gewelfde vormen zijn tegenwoordig in, maar dat van de Demio is onvervalst blokvormig. Hadden we niet verwacht in een moderne auto. Overzichtelijk is de boel wel, al hadden de schuifjes voor verwarming en ventilatie wel iets dichterbij mogen zitten.
Over de voorstoelen zijn we ook niet helemaal tevreden. Ze bieden een heel beste basiszit, maar de rugleuningen zijn veel te kort. Als je zo'n 1,80 lang bent, houden ze aan de onderkant van je schouderblad op.
De wat hoger geplaatste achterbank biedt enkele interessante variatiemogelijkheden. Zo is 'ie in zijn geheel horizontaal verstelbaar over een lengte van 12 centimeter: kun je kiezen uit meer bagageruimte of meer beenruimte. Het biedt ook de mogelijkheid om een reiswieg klem te zetten op de achterbank. Voor meer comfort is de gedeelde rugleuning van de achterbank schuiner te zetten. In combinatie met de voorstoelen kun je een tweepersoons bed ervan maken. Natuurlijk is de achterbank neerklapbaar, maar een vlakke laadvloer krijg je pas als je de niet deelbare zitting met rugdelen voorover klapt. Al met al een aardig variabel interieur.
Ondanks enkele tekortkomingen is de Demio een interessant model in het segment van de compacte ruimtewagens. Met een prijs vanaf f 26.650 kan de Demio de concurrentie beslist aan. We zijn er dan ook van overtuigd dat die Mazda zijn weg naar de kopers wel weet te vinden.