Mazda 6 Sportbreak 2.2 CiTD Business (2011)

Al sinds z'n introductie is de Mazda 6 één van de leukere auto's in dit segment; scherp en lichtvoetig, met een bovengemiddeld goed bochtengedrag. In 2010 gaf Mazda de middenklasser een lichte opfrisbeurt, en sindsdien heeft de auto wel aan scherpte ingeboet. Dat klinkt als een slechte zaak, maar het is juist een zeer positieve ontwikkeling. Vóór de facelift vonden wij de 6 namelijk net wat te zenuwachtig, tegenwoordig is de besturing minder direct en de ophanging subtieler afgestemd, met een uitstekende combinatie van comfort en sportiviteit tot gevolg.

De gefacelifte versie van de 6 is aanmerkelijk stiller en de vering geeft niet langer klappen op oneffenheden, waardoor je aan de 6 een ontzettend fijne metgezel hebt. Het lijkt ons in ieder geval een zeer prettige reisauto voor de langere afstand; je zit er heerlijk in, de stoelen zijn goed en het onderstel voelt heel solide aan. Bovendien biedt-ie zowel op de achterbank als in de bagageruimte bovengemiddeld veel ruimte. Toch tref je ook een aantal irritante zaken aan bij de Mazda. Je vraagt je bijvoorbeeld af waarom die piepjes niet uit kunnen. Elke keer als je een knopje indrukt, klinkt er een pieptoon. Daar word je hartstikke gek van. Maar wees gerust, in het menu van de 6 kun je dat circus eenvoudig uitschakelen. Verder zitten er wel heel veel knopjes op het stuur en daarnaast oogt de indeling van het dashboard wat rommelig en niet zo logisch. Ook op de vormgeving is wel wat aan te merken. Zo lijken de knoppen van de stoelverwarming regelrecht uit een oude 626 te komen. Jammer! En het navigatiesysteem – een van de weinige (prijzige) extra's overigens – is ook niet echt mooi en bovendien niet meer een van de modernste op de markt. Gewoon niet aankruisen in de optielijst dus en gewoon een los apparaat kopen.

Sterke diesel

Hadden we het in het begin van dit verhaal over de fiscale aspecten van de zakelijk gereden auto, op dat vlak scoort de 6 Sportbreak minder goed dan gehoopt. Een verlaagde bijtelling kun je op je Mazda 6 namelijk wel vergeten, want de lichtste van de drie beschikbare dieselmotoren stoot 139 gram CO2 per kilometer uit. Dat is in de ogen van de minister van Financiën te veel. Wie lak heeft aan die fiscale voordelen krijgt bij Mazda echter wel een relatief sterke diesel.

Deze instapversie van de 2.2 CiTD levert een vermogen van 129 pk en een maximumkoppel van 340 Nm en hij voelt zich prima thuis in de neus van de Sportbreak. De viercilinder heeft bij lage toerentallen zin om aan de slag te gaan. Echt een sprintwonder is de lichtste diesel-6 daarentegen ook weer niet, maar het gaat allemaal moeiteloos en dat zorgt voor een fijne portie rust aan boord. Het Japanse blok zou echter wel wat mooier mogen lopen, want vooral stationair klinkt de viercilinder niet altijd even geciviliseerd. Het brandstofverbruik valt voor een krachtbron van dit formaat zeker niet tegen. Wij kwamen uit op een gemiddelde van 1:16,1. En dat voor een forse auto, die zelf al 1.465 kilogram weegt. De zesversnellingsbak schakelt aangenaam strak. Al met al biedt een 6 Sportbreak een mooi totaalpakket, zeker als je geen boodschap hebt aan het bijtellingsverhaal.