BMW 225xe Active Tourer - Test

Een beetje een vreemde eend in de PHEV-bijt is de 225xe wel aan het worden. BMW breidt zijn legioen stekkerhybrides in hoog tempo uit, waarbij het ook de SUV’s bedeelt met een plug-in hybride aandrijflijn en zelfs de stationwagons, zoals de 3-serie Touring. Dat juist de MPV, een soort die gedoemd lijkt uit te sterven, al zo vroeg beschikbaar was als plug-in hybride, kun je opmerkelijk noemen. Er was ooit een Ford Focus C-Max Energi, maar ook die plug-in hybride MPV is niet meer. Het is dat Mercedes-Benz de B250e heeft aangekondigd, anders had BMW de alleenheerschappij.

De 225xe deelt zijn techniek met de Mini Countryman Cooper S E, een plug-in van het populaire SUV-genre SUV. Overigens had BMW een paar jaar geleden ook al een X5 met dergelijke techniek, en van de vorige 3-serie bestond sinds eind 2015 de 330e. In een recente test van de BMW 530xe bleek welke sprongen er bij plug-ins worden gezet, maar hoe is het anno 2020 gesteld met de 225xe, de eerste voorwielaandrijver van BMW? Als uitgangspunt geldt de 218i, die beschikt over een 1.5 driecilinder turbomotor, waaraan een 88 pk-elektromotor werd toegevoegd. De verbrandingsmotor bevindt zich gewoon voorin, waar hij is gekoppeld aan een klassieke automatische transmissie. De elektromotor huist tussen de achterwielen, die hij aandrijft. Zo is de hybride BMW een vierwielaandrijver, vandaar de ‘x’ in de typenaam.

Het accupakket is naast een gekrompen benzinetank onder de achterbank geplaatst, die daardoor drie centimeter hoger ligt. Opladen kan met een stekker, wat een kleine drie uur in beslag neemt. Het systeemvermogen bedraagt nog altijd 224 pk en het totale koppel is 385 Nm.

GOEDLOPENDE SAMENWERKING

BMW heeft de boel goed getweakt bij een update van de aandrijflijn in 2019 (een jaar na de facelift van de modelserie). Een verbeterde opslagcapaciteit van de lithiumionbatterijen en meer efficiency hebben tot een elektrische range geleid die volgens WLTP-meting 55 tot 57 kilometer telt. Dat is een flinke vooruitgang ten opzichte van de eerste serie, en dat merk je. We halen nu 46 kilometer, puur op elektrische kracht. In 2016, bij een test met de 225se, was dat nog geen 30 kilometer. Het scheelt wel dat je nu overdag maar 100 km/h mag rijden, dus de vergelijking gaat wat mank, maar er zit zeker meer elektrische reikwijdte in het pakket, dat een bruikbare capaciteit van 8,8 kWh heeft.

Alle lof is er voor de samenwerking tussen de twee motoren, die zo lekker loopt dat je het nauwelijks merkt wanneer er één bijspringt of afhaakt. Het gebeurt vloeiend. Rijd je in de stand Max eDrive, waarvoor de accu wel voldoende geladen moet zijn, dan gebeurt dat puur elektrisch. Ook bij 130 km/h komt de kracht nog van de elektromotor. De andere standen zijn Auto eDrive, waarin de auto vanzelf belandt als de accu’s leegraken, en SAVE. Bij de eerste komt de aandrijflijn het meest tot zijn recht wanneer je de bestemming van de rit opgeeft, zodat de techniek bij volgeladen accu’s kan optimaliseren wanneer welke aandrijfkracht in actie komt. Na een lange snelwegrit zul je dan zien dat er nog steeds wat lading over is om de kilometers binnendoor puur elektrisch te kunnen leggen. In SAVE laden de accu’s bij onder het rijden. Deze optie kies je wanneer alle accucapaciteit wilt bewaren voor elektrisch rijden in bijvoorbeeld de stad. Dan is er het punt van het reële verbruikscijfer van een plug-in hybride. Dat geven wij bewust niet, omdat het bij geen enkel ander aandrijftype zo sterk afhangt van de inzet van de auto. Met de 46 kilometer die wij halen, kun je bij woon-werkverkeer tot die afstand elektrisch rijden – bij laadmogelijkheden thuis en op het werk wellicht nog verder.

Maar dat ligt voor iedereen anders. Wat we wel meegeven, is dat je de 225xe beter kunt laten staan wanneer je een echte veelrijder bent. Bij lange ritten rijd je noodgedwongen veel op benzine en de inhoud van de benzinetank bedraagt maar 36 liter. Zonder veel pluggen schiet ook het brandstofverbruik flink omhoog. We komen uit op 1 op 14,1 bij die cyclus, met de kanttekening dat het maximum van 100 km/h echt scheelt. Zou je veel lange ritten na zeven uur ’s avonds rijden met 130 km/h, dan wordt het eerder 1 op 12.

DYNAMISCH MAAR STEVIG

Maar we zijn een BMW aan het testen, dus genoeg cijfers over efficiency: tijd voor Freude am Fahren. Voor een MPV voelt de 2-serie Tourer zeer dynamisch aan. De band met de weg is intens, erg communicatief ook, want door het hoge gewicht en de afstemming van het onderstel komen oneffenheden stevig door, ook doordat we de auto op 18-inch wielen rijden. Vier jaar geleden ervoeren we de 225xe op 17 inch iets anders. In snelle bochten, zoals lange doordraaiers van klaverbladen en open afritten, merk je dat het zwaartepunt achter je ligt en vrij hoog is. De versnelling in rechte lijn veroorzaakt dat andere soort rijplezier: vloer het pedaal en de auto schiet vooruit. In net geen 7 tellen rij je vanuit stilstand 100 km/h. Niet voor niets koppelt zustermerk Mini de aanduiding Cooper S aan dezelfde aandrijflijn. Alleen de topversie van de 2-serie Tourer kan hem verslaan, maar heeft daarvoor een 231 pk sterke viercilinder benzinemotor met turbo nodig en die kost bijna € 8.000 meer.

De besturing voelt zwaar aan, typisch BMW, en inmiddels zijn er meer modellen waarbij je de aandrijfkrachten in het stuur voelt. De nieuwe 1-serie doet het immers ook met voorwielaandrijving, en ja, ook die BMW is nog altijd een genot om in te sturen.

Als MPV overtuigt de 2-serie Active Tourer niet. Op de achterbank, die wat hoger staat dan bij de andere versies, ervaar je niet de ruimte die je verwacht. Zeker niet met de dikke, opklapbare tafels tegen de leuningen van de voorstoelen. Beenen hoofdruimte vallen tegen. Ook biedt de 225xe minder bagageruimte dan de andere versies. Een 2-serie Gran Tourer dan maar? Tja, die langere uitvoering, met optioneel zeven zitplaatsen, is er niet als 225xe! Overigens was tot de komst van de megalomane X7 bij geen enkele BMW ruimte en gebruiksgemak zo’n thema als bij 2-serie Active en Gran Tourer, maar toch heeft het gebrek daaraan hem nooit opgebroken in Nederland. Hij versloeg zelfs even de Renault Scenic qua verkoopcijfers. Of er nog lang plek zal zijn voor zo’n type BMW in een wereld waarin de MPV stilaan lijkt te verdwijnen? Voorlopig lijkt het erop dat er een nieuwe 2-serie Tourer in de pijplijn zit. En ach, zo lang Mercedes-Benz heil ziet in een B-klasse, zal BMW een antwoord op die MPV-achtige blijven bieden. De kernvraag van deze test was of de plug-in-2-serie nog wel meekan in het hedendaagse stekkergeweld. Ja, dat heeft hij met zijn fijne aandrijflijn ruimschoots bewezen.