Volvo S80 T5 Summum (2011) #2

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	S80 T5 Summum
Versnellingen	6, Sequentiële Automaat
Bouwjaar	2011
Jaar van aanschaf	2011
KM-stand laatst	100.000 km

Volvo S80 T5 Summum

8.500 km
15 januari 2012

Ik rijd nu sinds een maand of 4 in deze Volvo S80 T5 Summum. Een zwarte met witleren bekleding. Niet heel praktisch die witte bekleding, maar het ziet er goed uit.

Bij het uitkiezen van deze auto ben ik niet over één nacht ijs gegaan. Wat mij betreft is een auto om in te rijden, dus motor en weggedrag vind ik bovenmatig belangrijk. Eerder heb ik bijvoorbeeld een Alfa 156 gereden (donkerblauwe uitvoering met beige leer, mooi!) en recenter een BMW 530d automaat. Als voorloop auto (deze is ook lease) had ik een Volvo S80 2.5T kinetic, en daarover was ik op zijn best matig enthousiast. De wegligging was inderdaad Amerikaans (zie ook de review van Raymond Hennekens), en de auto zwabberde de bochten door als je ze een beetje met snelheid nam. In combinatie met het volledig afwezige gevoel van de besturing in mijn ogen zelfs gevaarlijk. De 2.5T motor klonk wel goed, maar kwam in mijn ogen vooral qua koppel tekort (met een 3 liter diesel was ik ook verwend) waardoor de automaat vaker dan ik zou willen de kickdown gebruikte. Tenslotte was de automaat nogal sloom; hoewel hij bij rustig rijgedrag prima en soepel zijn werk deed, is hij traag. En als je een keer haast hebt, is dat meer dan een beetje ergerlijk: als je de kickdown gebruikte deed hij er seconden over om het juiste verzet te vinden.

Toch ben ik op een S80 uitgekomen, en dat is vooral een kwestie van €uros: een 5 serie met dezelfde specificaties stond simpelweg niet op de lijst in verband met het leasebedrag. Ik heb nog naar een A6 gekeken maar die vond ik vooral te zwaar en ik ben niet enthousiast over de multitronic automaat. Een quattro uitvoering komt dan wel met zo'n S-Tronic, maar is nog weer zwaarder.

En het moet gezegd: ik rijd nu met veel plezier in de S80 rond. Meer dan ik had gedacht. Dat ligt aan een aantal zaken.

Sportonderstel
Sinds 2011 levert Volvo de auto optioneel met een sportonderstel, dat gebaseerd is op het onderstel van de huidige (veel sportievere) S60. Ook de besturing is in combinatie met dit onderstel veel directer. Bestellen van deze optie verandert het karakter van de auto volledig, en maakt in mijn ogen een wereld van verschil. De wegligging wordt aanzienlijk strakker, het Amerikaanse weggedrag is volledig verdwenen. Voor mijn gevoel is het wat te hard afgeveerd, maar dat neem ik graag op de koop toe.

Automaat
Sinds kort levert Volvo op de T5 een Powershift automaat. Een samen met Ford ontwikkelde variant op de DSG automaat van de Volkswagen groep. Deze automaat schakelt aanzienlijk sneller, en is een feestje als je wilt doorrijden. Zowel op- als terugschakelen gaan zoals het moet, en sneller dan je het met de hand zou kunnen. Maar in vergelijking met de oude Geartronic is hij wel minder verfijnd. Als je bijvoorbeeld rustig een bocht ingaat (geen gas) en dan halverwege de bocht wat gas bijgeeft om uit te acceleren, dan moet hij merkbaar eerst op toeren komen; de auto houd dan eerst in alvorens voorwaarts te gaan. Ook bij wegrijden en met hele lage snelheden een bocht doorgaan heb je dit effect, en dan is de 'schok' van het inhouden nog veel duidelijker te voelen. Tenslotte houd hij hem bij het inrijden van een parkeergarage te lang in een lage versnelling: als je omhoog rijd is dat prima, maar de Powershift blijft ook als de auto alweer lang en breed horizontaal rijdt hem nog een seconde of 10 in de lagere versnelling houden, waarbij hij de motor dus ernstig veel toeren laat maken.

Motor
De T5 motor presteert boven verwachting. Het is tegenwoordig, ondanks de benaming, een viercilinder. Het mooie geluid van de 'oude' T5 vijfcilinder is daarmee definitief passé. Sterker nog, het klinkt voor geen meter: als een ratelende naaimachine. Maar de geleverde prestaties zijn boven verwachting, en dragen in hoge mate bij aan het rijcomfort. 240pk/320nm (van 1800-5000 toeren!) zijn uitmuntend voor zo'n kleine motor, en als je langs de chiptuner rijdt wordt dat naar zeggen nog aanzienlijk beter. Een aanrader dus, zolang je de raampjes maar omhoog houdt.

Voor het overige: het is een nogal gezapig ogende sedan, die vooral veiligheid en bhoudendheid uitstraalt. Een auto die je pas 'hoort' te rijden als je achterin de veertig bent, of ergens daaromtrent. Maar in deze configuratie is die gezapigheid gelukkig ver te zoeken. Pluspunten die nog het noemen waard zijn vind ik de remmen en de geluidisolatie. De remmen vind ik fantastisch, echt er goed, en dat was trouwens ook zo op de vorige Volvo. De vertraging is meer dan uitstekend, nauwkeurig (ook in bochten) en precies te doseren. Beter dan bij de 5 serie. Niet zoals bij een Volkswagen, waar je met je neus tegen de ruit zit als je ook maar iets te enthousiast het rempedaal aanraakt, maar nauwelijks extra vertraging tot stand brengt als je het dan eens écht nodig hebt. En de geluidsisolatie is uitstekend: bij snelheden tot de 200km/uur is de auto gewoon erg stil, en dat is vooral op de lange afstanden fijn.

Dan nog een puntje over het verbruik: ik heb een bovengemiddeld zware rechtervoet. In de 'oude' vijfcilinder reed ik daarmee gemiddeld 1 op 9.5 - en ik zit vrijwel uitsluitend op de snelweg. Met de 'downsizing' in het aantal cilinders is dat verbruik niet gedaald, zoals volgens de statistieken zou horen, maar gestegen. Over 8.500km gemiddeld minder dan 1 op 9. Voor mij geen bezwaar, maar wel het vermelden waard (en een verklaring voor mijn score op gebruikskosten).

Tenslotte over de stoelen, die veel geprezen worden bij Volvo. Ik heb moeite een goede zitpositie te vinden, terwijl er electrische stoelverstelling op zit en ik gemiddeld van lengte ben. Ik vind de zitting te kort, waardoor ik steun aan mijn bovenbeen mis. Dat komt deels ook omdat ik graag redelijk dicht op het stuur zit, en dat is maar zeer beperkt naar je toe te halen.

Update na 'klokje rond'

100.000 km
3 augustus 2014

Na 100.000km in de S80 te hebben gereden een update over mijn ervaringen.

Sportonderstel
Hier ben ik nog steeds positief over. In combinatie met de luchtvering achtering, die de auto ook bij belading recht houdt, is dat echt een aanrader op de optielijst. Het wordt nooit een echte 'rijdersauto'. Maar het andere uitsterste, het standaard Amerikaans-deinende weggedrag met gevoelloze besturing raak je voor een flink deel kwijt.

Automaat
De Powershift automaat laat toch echt wel een paar steken liggen ten op zichte van bijv. DSG van Audi en al helemaal ten op zichte van de BMW automaten. De automaat kent maar één stand en dat is gezapig. Er zit niets zelflerends of aanpassends aan je rijgedrag aan, of ik heb het niet kunnen ontdekken. En een sportstand ontbreekt. Een sportieve rijstijl is eigenlijk niet te doen, geef je wat extra gas dan leidt dat veelal tot wild terugschakelen (2 verzetten, duurt lang, hoge toeren). De software lijkt gewoon wat 'rauw', ook als je bijvoorbeeld omhoog een parkeergarage in rijdt dan houdt ie hem gewoon in de één - en langdurig. Gevolg is gierende motor, wat volkomen onnodig is gezien koppel en vermogen.

Motor
Ik blijf onder de indruk van de motor. Wat een kracht komt er uit zo'n klein blokje. Niets dan lof voor Volvo wat dit betreft. Jammer van de slechte automaat software, de motor had beter verdiend.

Navigatiesysteem
In de eerdere review heb ik hier niet over geschreven. Maar wat een schandalig slecht systeem heeft Volvo hier geleverd zeg. Echt ongelooflijk. De routes die het ding je laat rijden zijn onnavolgbaar. Ik vertrouw er zelf niet meer op, en bekijk altijd eerst de route in detail op google maps, zodat ik tenminste weet wanneer ik de Volvo weer eens moet negeren om al teveel extra reistijd te voorkomen. Daarmee is het wat mij betreft een failliet systeem.

Overige punten:
- gemiddeld verbruik ligt nog steeds rond de 1 op 9
- mijn relatie met de stoelen blijft een moeizame, ik heb echt tot 50k km gevogeld om een acceptabele zitpositie te vinden. Maar het blijft toch 'net niet'.

Samenvattend is de Volvo een goede reisauto. Prima om lange afstanden mee te rijden, ook op hoge snelheid, en dan toch uitgerust aan te komen. Het sportonderstel is in mijn ogen een must. Jammer dat de uitmuntende motor deels teniet wordt gedaan door de slecht geprogrammeerde automaat, die ook nog eens een sport stand moet missen. Het navigatiesysteem is dramatisch, en voor mij een belangrijke reden om Volvo bij een volgende aanschaf links te laten liggen.