Menu
| Uitvoering | 760 Turbo |
|---|---|
| Versnellingen | 4, Automaat |
| Bouwjaar | 1987 |
| Jaar van aanschaf | 2008 |
| KM-stand bij aanschaf | 383.000 km |
| KM-stand laatst | 0 km |
Voor alle volledigheid; het gaat hier om een Volvo 760 turbo ESTATE. De 760 turbo estate is nooit in Nederland nieuw verkocht, in tegenstelling tot de sedan. Deze wagen is in 1995 geimporteert uit de States.
4,5 jaar geleden werd ik verliefd op deze auto, die bereden werd door mijn buurman. Om de paar weken heb ik de auto, jaar in, jaar uit, gewassen en gepoetst en af en toe een stukje getourd. Ik bleef gek op deze wagen, en had afgesproken dat ik hem over zou kopen wanneer ik mijn rijbewijs zou halen. Eenmaal in bezit van het begeerde papiertje ben ik voor een jaar naar het buitenland gegaan, en daar een jaar een Ford Falcon 3.9 6cilinder gereden; het komt meer in de buurt van de 760 dan een Mini; ook lang, groot, station, veel vermogen, automaat.
Eenmaal terug in Nederland was er geen sprake meer van overname; ook hij was nog steeds helemaal gek op z’n Volvo. Ik ben enkele auto’s gaan rijden todat hij wegens overcompleet de auto aan mij aanbood: ik reed (en rij) als dagelijkse auto een Chevrolet Caprice 5.0 V8 maar het leek me wel leuk voor eventjes, erbij, ik kon er niet slechter van worden. Omwisselen voor de Caprice leek me toen geen goede optie; de Caprice is wegenbelastingvrij, en de Volvo kost me elke maand 120 euro.
Terwijl ik met de Chevy nog geen 1000km per maand haal, reed ik het 3-dubbele met de Volvo vanaf de aanschaf; wat een topauto!!! Na een tijdje heb ik de auto te koop aangeboden. Reden: Ik heb al een grote bak voor de deur (belastingvrij, binnenkort voorzien van LPG) en bezig met een Mini Cooper opknapproject en een lange reis staat weer gepland. Dit naast parkeerproblemen, en de lasten elke maand.
Inmiddels heb ik de auto verkocht, maar nu toch nog een stuk over de auto zelf:
Een Volvo 760 turbo intercooler 2.3 4 cilinder automaat. Normaal gesproken voorzien van 182 trappelende paarden, in de VS echter, wegens milieuregels teruggeschroefd naar 163 paarden.
Vanwege de nieuwe turbo (2005) ligt het aantal, ik gok zo rond de 180pk. De auto is van 1987 dus nog het oude type 760, maar mét de amerikaanse lichten en amerikaanse gekkigheidjes: mijlenteller, blingblingbling bij het niet-je-gordel-om-doen, heupgordels (rollen uit vanaf onder, niet vanaf boven) climate control in fahrenheits, ect. Een hele unieke auto dus, maar voor een leek een slome 740 van m’n opa geleend.
Qua uitrusting zelfs voor 2008 nog een absloluut toppertje: niet te geloven voor die tijd: (nieuwprijs in Nederland vergelijkend met sedan met deze motor/uitrusting: €55.000 in 1987! 55 mille ja :S )
-Automatische klimaatcontrole
-Cruise control
-Verwarmbare stoelen
-Bestuurdersstoel in 4 standen electrisch verstelbaar
-Lendesteunverstelling op voorstoelen
-Electrisch schuif-kanteldak
-Electrische ramen voor en achter
-Electrisch te verstellen en verwarmbare spiegels
-Leren bekleding
-Ect ect....
Dus baden in luxe (toch?) en een zeer rappe motor met erg veel koppel. Van 0-30 moet ie wat op gang komen (toeren niet zo hoog = turbo nog niet actief) maar daarna sprint hij er als een wilde vandoor. Eens een stopwatch erbij gepakt; 0-100 9,5 (niet zo snel, 0-30 niet snel). Maar: 80kmh tot 120kmh in 6 seconden! Zoek de autocatalogi er op na en dat is echt bloedsnel! Bij 175 km/h nóg de kickdown. Nooit harder gegaan dan die snelheid. Klassieke schoonheden moeten niet tot het uiterste gedreven worden ben ik van mening.
Snelheid, daar gaat het bij zo’n auto natuurlijk niet om, ik heb er erg rustig mee gereden (verbruik) maar een lullo in z’n gti voor het stoplicht die zo’n opa-bak naast hem ziet (ziet het embleempje ’760 turbo intercooler’ niet, die kun je mooi je achterkant showen, voorafgaand aan het voor kilometers afschudden van je sprint-rivaal. Dat blijft leuk, niemand verwacht het, vooral op de snelweg trek je razendsnel weg (kickdown, turbo en vol in).
Na een paar weken heb ik even overwogen de Chevy te verkopen en de Volvo te gaan rijden, en het optische werk te verrichten om het weer superstrak te krijgen. Hij rijdt zo verschrikkelijk lekker (behalve een dweil in de bochten) maar na een overweging toch besloten de Chevy te gaan rijden (op gas). De Chevy pleziert me elke kilometer, door het machtige v8 geluid, en deze volvo rijdt elke kilometer voortreffelijk, veel beter dan de Caprice maar wind niet erg op bij normaal gebruik wat ik 99% van de kilometers doe.
Vorige week verkocht aan een liefhebber uit het dorp; gelukkig zal ik de auto dagelijks bij de ah parkeerplaats tegenkomen.
Grootste pluspunten: voortreffelijk op rechte weg, gaat altijd strak rechtdoor en plenty of power, en, de uitrusting: daar wen je snel aan, maar toch zeer luxe.
Als afscheid een weekendje Frankrijk gedaan met de auto: gecampeerd in de auto en mooie wegen bereden.
Tot slot: verbruik op snelweg: 1 op 9.9. Verbruik gemiddeld: 1 op 9,3. Dit bij rustig gebruik en heel soms even blazen (letterlijk).
Als ik 89 jaar ben zal ik deze auto nog steeds herinneren; razendsnelle gezinsstation, oerdegelijk en klaar voor de volgende 5 ton.
Slechts 3000km gereden; geen problemen. Mijn buurman echter wel, in 160.000km in 4,5 jaar. Van nieuwe turbo tot radiateur, tot stuurhuis, tot electronica tot kapotte stoelverwarming. Voor een groot bedrag aan verspijkerd.
Bij de waarderingen zijn de laatste 4,5 jaar ook meegetelt.
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
