Uitvoering

Polo 1.9 SDI

Versnellingen

5, Handgeschakeld

Bouwjaar

2000

Jaar van aanschaf

2005

KM-stand bij aanschaf

150.000 km

KM-stand laatst

0 km

ERVARINGEN

18 maart 2006

Opelgekte..? Of toch niet?
Mijn eerste auto was een Opel Astra 1.4 van bouwjaar 1996. Heerlijk autootje die ik particulier via een vriend van een collega gekocht had.
Dat was een bezine met een gasinstallatie.
De proefrit ging geweldig, dus de aanschaf was al snel een feit.
En dat is extreem spannend van je eerste grootste kostenpost!
Nadat ik de auto betaald had en huiswaarts keerde om hem vol trots aan mijn enigzins wereldvreemde (meerdere oorzaken) moeder te showen, sloeg de opwinding al snel om in complete woede op het aandoenlijk uitziende zwarte vehikel...
Wat was het probleem..? Bij elke bocht sloeg de motor af! Gelukkig werd het probleem al snel gevonden nadat ik even langs een garage gereden was.
Het bleek een verkeerde afstelling van de luchtinlaat te zijn.
Verder heb ik eigenlijk wel veel plezier beleefd aan de Opel. Ik heb helaas nog wel een tijd gehad dat de motor uitviel zonder duidelijke redenen. Dat veroorzaakte soms wel eens zeer angstige momenten.. Echt fijn is dat namelijk niet op een viaduct van de A2 zonder vluchtstrook...
Toch vond ik het een geweldige auto! Maar aan alle geweldige dingen komt een einde..
Vooral als dikke Volvo je kontje ’kust’ in een stilstaande file! Gevolg; mijn lieve Opeltje ’total loss’.

Mijn 2e auto was een Seat Toledo 1.8 van bouwjaar 1998.
Min of meer noodgedwongen overgekocht van mijn vader die toch geen auto meer kon rijden.
Met die auto heb ik helemaal geen problemen gehad, maar de Toledo was niet mijn ding. Te groot en oogde erg plastic-achtig. Rechtstreeks uit de Playmobil-fabriek..
Motorisch 100% in orde, maar ’t oog wil ook wat.

Mìjn oog wilde wat anders; een Volkswagen!
Eigenlijk een Golf TDI.. Door een portemonnee die niet bodemloos bleek te zijn werd ’t toch zijn neefje.. of eigenlijk zijn nichtje! Een Polo 1.9 SDI van bouwjaar 2000. Hoewel in mijn optiek auto’s mannelijk zijn, beschouw ik mijn Polo’tje toch als een meisje.. Mijn meisje.. Met geen enkele accessoire behalve een krakkemikkige deur aan de bestuurderskant die ik nog steeds moet laten maken..
In de eerste 2 weken was ze erg schokkerig en lichtte één of ander lampje in het dashboard op, dus ben ik weer terug gegaan de dealer. Even aansluiten op de computer en het knipperende storingslampje op het dashboard was verdwenen! Het schokken helaas niet..
Een collega wees mij erop dat hoewel je formeel niet meer zou hoeven voor te gloeien met een wat nieuwere type diesel, het toch verstandig is om te wachten met starten totdat het lampje van de airbag is gedoofd. En voilà; Sientje heeft me geaccepteerd!

Een idioot die zijn auto een identiteit geeft.. Maar, zucht.. Ik kan niet ontkennen dat ik warme gevoelens voor haar koester...

PROBLEMEN

18 maart 2006

Het schokkerige gedrag, maar na een tip was dat snel voorbij.

8,5