Menu
| Uitvoering | Outback 2.5i Comfort Pack |
|---|---|
| Versnellingen | 4, Automaat |
| Bouwjaar | 2005 |
| Jaar van aanschaf | 2014 |
| KM-stand bij aanschaf | 197.617 km |
| KM-stand laatst | 205.457 km |
Na 12 jaar naar volle tevredenheid Subaru Legacy gereden te hebben, dacht ik aan iets anders toe te zijn en heb ik een Nissan X-Trail gekocht. Op zich een fijne auto, niets mis mee en van alle luxe voorzien, maar na 2,5 jaar had ik nog steeds niets met de Nissan. Eigenlijk wilde ik gewoon weer een Subaru en dan het liefst een Outback. Ik heb de X-Trail dus te koop gezet om te zien of iemand er een redelijke prijs voor wilde betalen en uiteindelijk was er één geïnteresseerde en die heeft hem ook gekocht.
Ondertussen had ik al een Outback op het oog en daardoor was ik 4 uur na de verkoop van de Nissan in het bezit van een Subaru Outback 2.5 automaat uit 2005 met 197.000 km op de teller. Zonder onderhoudshistorie of garantie, maar met een Subaru durf ik dat wel aan. Bij de proefrit bleek de motor als een zonnetje te lopen en de automatische bak schakelde soepel. Desondanks heb ik de bak laten spoelen en hoewel het met € 350,00 best prijzig is, kan ik het iedereen aanraden. Ondanks de 2 ton ervaring, schakelt de bak weer als nieuw! Verder heb ik ook de distributieriem laten vervangen, waardoor ik weer € 650,00 lichter was. Maar aangezien ik van plan ben om nog wel een paar jaar met deze auto te rijden, neem ik geen enkel risico.
Het rijden.
Daar kan ik kort over zijn; zeer comfortabel. Wat een verschil met die X-Trail! Hoewel er op zich voldoende vermogen voorhanden is, kom je zelden in de verleiding om dat vermogen aan te spreken. Deze auto nodigt uit tot relaxed rijden. De bak schakelt vlot door naar de hoogste versnelling, waardoor de motor bij 50 km/u maar 1.200 toeren draait. Het veercomfort is door de wat langere veerwegen dan de Legacy ook top. Hoewel er op de X-Trail veel meer toeters en bellen zaten, mis ik in deze Outback eigenlijk niets. Er is climate control, cruisecontrol, navigatie en een schuifdak aan boord en daar ben ik dik tevreden mee. Wat minder tevreden ben ik over het verbruik, dat in de winter en met veel korte stukken zelden boven de 1 op 8,5 uit komt. Bij een lange snelwegrit gaat het richting de 1 op 11, dus dat valt dan wel weer mee. De X-trail gebruikte met dezelfde motorinhoud en gelijk vermogen ongeveer hetzelfde ondanks het feit dat die de luchtweerstand van een bakfiets heeft. Maar de automaat van de Outback compenseert dat weer ruimschoots.
Inmiddels heb ik er ruim 1.600 probleemloze km op zitten en ondanks het feit dat ik een auto met 75.000 km op de teller heb ingeruild voor één met bijna 2 ton op de teller, heb ik er nog geen moment spijt van gehad. Ik heb er alle vertrouwen in dat ik nog heel lang plezier van deze Outback ga beleven.
Onlangs de eerste echt lange rit gemaakt met de Outback, een retourtje Parijs. Bij elkaar zo'n 950 km, dus een mooie gelegenheid om te testen of het comfort van de Soeb ook na een paar uur op peil blijft.
Om 6.00 's morgens vol goede moed op weg gegaan. Cruise control aan, muziekje erbij, niets aan de hand. Tot het moment dat we ongeveer een kwartier van huis waren verwijderd. Opeens gaat er een oranje motorblokje branden in het display en valt de cruise control uit. De motor bleef echter als een zonnetje lopen en er kwamen ook geen rare geluiden van onder de motorkap vandaan.
Maar met nog 465 km voor de boeg, durfde ik er toch niet zondermeer mee verder te rijden. Dus bij de eerste benzinepomp gestopt en de ANWB gebeld. Na een uur wachten arriveerde de wegenwacht, die meteen een primeur te pakken had, want hij had in heel zijn carrière nog nooit een dergelijke auto met pech langs de kant zien staan. Het duurde dus ook even voordat hij had uitgevonden waar de aansluiting voor het diagnose apparaat te vinden was. Toen dat voor elkaar was, verscheen de foutcode P0420 in beeld.
Dat heeft blijkbaar iets met de katalysator en bepaalde grenswaarden te maken, maar de man van de wegenwacht kon er verder niet zo veel mee. Hij heeft de foutcode dus gereset, waarna het oranje lampje uitging en de cruise control weer werkte.
Vervolgens heeft hij de motor 10 minuten laten lopen om te kijken of de melding terugkwam, maar dat gebeurde niet. We zijn toen dus toch gewoon verder gereden, maar de eerste 50 km zat ik toch niet helemaal op mijn gemak. Het vooruitzicht om langs een Franse snelweg stil te staan, was niet erg aanlokkelijk. De auto heeft zich echter daarna zowel op de heen- als de terugweg voorbeeldig gedragen, dus was het probleem geweest is; Joost mag het weten.
Buiten dit kleine incidentje, wat er overigens wel voor zorgde dat we in de spits rond Antwerpen terecht kwamen, niet dan lof over de Outback. Hij is stil, comfortabel en het benzineverbruik op lange afstanden met constante snelheid blijkt verrassend laag te zijn! Op de heenweg met de hele weg de airco aan en veel file heb ik 1:11 gescoord en op de terugweg zonder file en voor het grootste gedeelte zonder airco zelfs 1:12,5. Wel even een verschil met de 1:8 in de winter en met korte stukjes.
Binnenkort maar eens even een afspraak maken voor een uitgebreide grote beurt. Aangezien de onderhoudshistorie van de auto maar tot 2011 gaat, kan de laatste beurt wel een tijdje geleden hebben plaatsgevonden. Kunnen ze meteen even naar de ophangrubbers kijken. Bij lage snelheden, tot max. 20 km/uur, hoor ik af en toe rammelende, klapperende geluiden onder de auto vandaan komen.
De zomervakantie zit er al weer een tijdje op, maar ik was er nog niet aan toe gekomen om er even een verslagje van te maken. Totaal heb ik iets van 2.800 km gereden in Duitsland en Oostenrijk. Hoe is dat bevallen? Over het algemeen genomen uitstekend. De Soeb rijdt heel comfortabel op lange afstanden en ook met 170 op de teller ligt hij stevig op de weg. In heuvelachtig gebied en vooral in de bergen komt echter wel het nadeel van de ouderwetse vierbak aan het licht, iets waar je in het vlakke Nederland totaal geen last van hebt. Als je bij een flinke stijging een beetje op snelheid wilt blijven, schakelt de bak vanwege het beperkt aantal versnellingen fors terug, waardoor de motor zomaar naar de 5.000 tpm schiet en dat hoor je.
Verder wat er nog een incidentje waardoor ik in Oostenrijk een garage op moest zoeken. Bij de eerste tankstop kwamen er namelijk behoorlijke rookwolken onder de motorkap vandaan en het kwam zelfs door de ventilatieroosters naar binnen. De oorzaak bleek een vettige substantie op de katalysator, die daar lekker lag te verbranden. Aangezien ik niet direct kon ontdekken waar het vandaan kwam, en het motorolie peil goed was, ben ik maar doorgereden. In Oostenrijk bleek er een rubber manchet van de aandrijfas gescheurd te zijn, waardoor al het vet eruit was gespat. Gelukkig had de plaatselijk dealer een manchet op voorraad, dus het probleem was snel verholpen.
Verder een probleemloze reis gehad. Het gemiddelde verbruik was eigenlijk best wel goed; 1:11,5.
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
