Peugeot 404 (1967) #2

autoreview

11 april 2022 om 19:48

Versnellingen	4, Handgeschakeld
Bouwjaar	1967
Jaar van aanschaf	2022
KM-stand bij aanschaf	100.000 km
KM-stand laatst	100.900 km

Klassiek Frans

100.500 km
11 april 2022

Mijn liefde voor Franse auto’s is al op vroege leeftijd ontstaan; waarschijnlijk door de vakanties naar Frankrijk die ik met mijn ouders maakte. De lezers op het forum die mijn reacties op artikelen hebben gelezen, zullen mijn voorkeur herkennen of beamen. Vooral de auto’s uit het tijdperk van ‘Les Trentes Glorieuses’, de periode van 1945-1975, vind ik prachtig en dan met name de ‘grandes routières’ als de Citroën DS en CX, de Renault 16, 20 en 30 en de Peugeot 404, 504 en 604. Het comfort die deze auto’s bieden, samen met het mooie lijnenspel, waardeer ik enorm en vind ik in moderne auto’s helaas niet terug. Een kleine twee jaar terug maakte ik de overstap van de buitendienst naar de binnendienst en verviel daarmee mijn recht op een leaseauto. De elektrische Leaf leverde ik zonder een traan te laten in en tot de komst van de 404 ging ik vrijwel autoloos door het leven. Wanneer ik een auto nodig heb, en dat is zelden, kon en kan ik altijd die van mijn vrouw meenemen.

Cadeau

Met mijn vijftigste verjaardag in het vooruitzicht wilde ik mijzelf een klassieke Franse auto cadeau doen; een die warme herinneringen naar boven haalt en het zalige zachte weggedrag biedt dat ik zo waardeer. Twintig jaar geleden had ik een Renault 16 gls en nu wilde ik iets anders, maar wat? Kiezen blijf ik moeilijk vinden, het liefst zou ik een hele loods vol hebben met Franse auto’s die vijftig jaar geleden het straatbeeld bepaalden. Maar goed, die loods heb ik niet en na rijp beraad kwam ik bij de 404 uit. Op zich spannend want het zou mijn eerste Peugeot worden.

Zoekopdracht

Ik kwam via een zoektocht op internet uit bij garage Helweg in Ede die ik een half jaar geleden de zoekopdracht heb gegeven om een 404 te zoeken en dan het liefst een lichtblauwe. Die kleur vind ik typisch Frans en passen bij de auto’s uit vervlogen tijden. Daarnaast vond ik het eerste type dashboard mooi, die met de lintsnelheidsmeter, en wilde ik een stoffen bekleding. Mijn wensenpakket bleek moeilijk vervulbaar en dus moest ik keuzes maken. Op advies van Helweg koos ik voor deze rode 404 die in zeer goede staat was en over stoffen bekleding beschikte. Eventueel zou het dashboard nog vervangen kunnen worden door een eerder exemplaar en de lak overgespoten. Ik ga dat niet doen, de lakkleur is goed en ik begin de kleur ook meer te waarderen nu ik er aan gewend raak. De lichtbruine stoffen bekleding is precies zoals ik wens en daar ben ik ontzettend blij mee.

Kleine aanpassingen

De auto heeft enige tijd stil gestaan en op advies van Helweg heb ik vier nieuwe banden gekocht, uiteraard Michelins, en met witte biezen. Ik heb er een trekhaak onder laten zetten in de hoop dat ik mijn vrouw en kind ooit nog een keer zo ver krijg dat zij met de 404 en de vouwwagen mee willen naar Zuid-Frankrijk. De auto heeft verder een anti-roestbehandeling gekregen en vanzelfsprekend zijn er zaken als een v-snaar, bougies, kabels, en slangen vervangen en remmen gecontroleerd. Tot slot zijn er een enkele cosmetische aanpassingen gedaan; zo heb ik de gele schijnwerpers op de voorbumper laten verwijderen, zijn de ringen rond de koplampen vervangen door chromen exemplaren en hebben de koplampen gele lampen gekregen. Kortom, de auto is klaar voor gebruik!

Recreatief gebruik

Ik ben van plan de auto vooral voor recreatief gebruik te pakken. Ik werk vanuit huis en de ritten die ik ga maken zullen langere stukken zijn naar mijn ouders, die op 200 kilometer afstand wonen, en af en toe een toertocht. Ik schat dat ik per jaar niet boven de 4000 a 5000 kilometer zal komen. Mochten we toch een keer de 404 meenemen op vakantie, dan zal het meer worden.

Wensen

Op mijn verlanglijstje staan nog de volgende punten:
Gordels! Deze zaten er tot mijn verbazing niet in en worden binnenkort gemonteerd. Wel zo’n veilig gevoel hoewel ik na twee lange ritten rijden er al aan gewend raak om zonder te rijden. Airco: een mogelijkheid die ik open houd ook omdat het een voorwaarde is om met de auto op vakantie naar Frankrijk te kunnen. Verder worden de brandstofmeter en de olietemperatuurmeter nog gerepareerd die mogelijk door het lange stilstaan wat vast zijn komen te zitten.

Scores en vergelijk

Ik kan nog geen goede scores geven omdat ik daarvoor te weinig gereden heb. Het aantal sterren zal daarom in de loop van de tijd waarschijnlijk nog worden aangepast. Naast de objectieve normering ontkom ik er niet aan om ook een vergelijk te maken met mijn vorige klassieker, de Renault 16 gls die uit hetzelfde jaar is/was als de 404: Hoe vind ik de Peugeot zich verhouden tot de 16? Wat zijn de overeenkomsten en wat zijn de verschillen? Wat bevalt me het meest? Etc. Maar goed, om de 404 te kunnen beoordelen zal ik er eerst kilometers mee moeten gaan rijden.

Wordt vervolgd.

Eerste indruk

100.900 km
14 april 2022

Eerste indruk na 400 kilometer

Ik heb de eerste kilometers in de 404 achter de rug en een keer getankt. Voldoende informatie om een eerste indruk te geven.

De kilometers heb ik vooral buiten de bebouwde kom op de snelweg gemaakt waarbij ik ook enige tijd in de file heb gestaan. Het verbruik is zoals verwacht, ongeveer 1 op 10. Heel zuiver kan ik het nog niet aangeven omdat de brandstofmeter niet werkt en ik na vierhonderd kilometer 35 liter heb getankt. Ik verwacht dat meerdere tankbeurten een meer nauwkeurig beeld zullen gaan geven.

Bij het schrijven van de eerste indruk ontkom ik er niet aan om terug te grijpen op mijn ervaringen met de Renault 16, zoals ik al in mijn introductie schreef. Onderstaand mijn eerste ervaringen:

Comfort

Een Franse auto koop en rijd je, denk ik, vooral voor het comfort. Hoe is dat voor de 404?

Het eerste dat mij opviel is dat je vrij laag zit ondanks dat de auto niet als zodanig overkomt. Deze opmerking is objectief bedoeld en geen waardeoordeel. De stoelen zijn zetels zo breed en zacht als ze zijn. De bestuurdersstoel voelt niet doorgezakt en biedt voldoende steun. Bij het rijden valt op hoe lang de veerwegen zijn en hoe makkelijk de auto drempels en oneffenheden neutraliseert. Ik geniet er iedere keer van hoe comfortabel dat is. De auto komt ruim over ondanks dat die smal is, zeker in vergelijking met de huidige auto’s. De binnenruimte doet echter niet voor een moderne auto onder. Dit viel me bij de R16 al op en bij de P404 ook. De kofferbak is breed en diep. Een golftas met drivers leg je er zonder moeite gewoon dwars in! Met de stoelen in de achterste stand is er op de achterbank nog voldoende (been)ruimte over en ook de hoofdruimte is riant.

Motorisch

De P404 is een oude auto en dat merk je in het hedendaagse verkeer. Voor mij is de auto snel genoeg maar voor veel medeweggebruikers niet, zeker niet bij het optrekken. Dit kan ook te maken hebben met het feit dat ik nog moet wennen aan het schakelen en het vinden van de versnelling, zeker bij de eerste kilometers, niet altijd soepel ging. Ik ben nog niet boven de 95 kilomter per uur gekomen. Ik voel wel dat de motor het aankan maar het lawaai vind ik dan wel fors. Het is geen windgeruis hoewel de voorruit wel behoorlijk rechtop staat maar ik denk vooral het geluid dat de cardanas maakt. Een vergelijk met de R16: Die had voorwielaandrijving en reed stiller en makkelijker. Ik kan me herinneren dat die bij 110 kilometer per uur heerlijk stil en rustig reed.
Daarentegen had ik in de file rijdend geen enkele stress of zorg dat de P404 het zou begeven of ander malheur zou brengen. Dat was bij de R16 anders; daar brak een stuk van het koppelingssysteem af, niets ernstigs maar wel dat ik vanaf dat moment files ben gaan mijden. De P404 voelt mechanisch degelijk en robuust aan. De hendel van de stuurschakeling, het stuur en de handrem. Prima.
Het starten met de choke vergt enige gewenning. Ik merk dat ik de auto makkelijker met een koude motor gestart krijg, met de choke vol open, dan een warme(re) motor. Helemaal zonder start die dan niet waardoor ik voor mijn gevoel wat moet zoeken naar de juiste stand van de choke. Tot nu toe lukt het altijd wel na drie of vier pogingen. De R16 startte volgens mij wat makkelijker met een warme(re) motor.

Plaatwerk

De portieren zijn dun, net als bij de R16 en moeten wat harder worden dichtgeslagen omdat de deurrubbers zijn vervangen en nog wat bol staan. Bij harder rijden zie ik de motorkap wat ‘golven’ maar daar maak ik me verder geen zorgen om. Ook de kofferbak is vrij soepel en heeft wat handigheid nodig om goed te sluiten, iets wat ik ook bij de R16 ervaarde. Het slot en scharnieren zijn beide prima en goed werkend. Aan de bestuurderszijde zie ik, vooral in mijn buitenspiegel, dat het plaatwerk niet helemaal strak is. De achterportier lijkt wat uit de lijn te staan. Openen en sluiten doet die echter goed.

Charme

Tot slot de charme. De P404 is een auto die tot nu toe bij derden alleen nog maar positieve en enthousiaste reacties heeft opgeroepen. De R16 deed dat in mindere mate omdat die wellicht toch weer net iets moderner was en in die tijd dat ik die reed, meer recent hoewel toen ook al vrijwel uitgestorven. De 404 valt op en dat is leuk om te zien.