Mercedes-Benz 190 D 2.5 (1986)
autoreview
Signalement
| Uitvoering | 190 D 2.5 |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 1986 |
| Jaar van aanschaf | 2010 |
| KM-stand bij aanschaf | 149.000 km |
| KM-stand laatst | 332.750 km |
Duitse degelijkheid, ronkend van tevredenheid
Aanschaf
Hoewel al mijn hele leven VW-Audi-liefhebber, reisde ik ooit, medio jaren '90 in 10 dagen 4000 km door Europa in een Mercedes-Benz 190 D, helemaal diep Roemenië in en weer terug. Na afloop van de reis was ik zwaar onder de indruk van die Mercedes. Wat een rust straalde die auto uit! En dan de niet uit te leggen fascinatie van de ster op de voorplecht… Toch was ik er toen nog niet aan toe, vanwege het toen nog ‘foute’ imago van het merk en de gigantische aanschafprijzen.
Tien jaar later, in 2004, kocht ik op Schiphol een oldtimerblad en las in het vliegtuig een reportage over twee Mercedes youngtimers. Een mooi verhaal met prachtige foto's van een ‘mimosengelbe’ W123 230 en een ‘pajettrode’ 280 TE: wat een wagens! De herinnering aan de 190 D kwam weer boven. En toen sloeg het virus toe: ooit wilde ik een keer zo’n klassieke Mercedes.
Een andere ervaring die ook invloed had: ik reed toen zelf in een Passat Variant VR6, een vriend in een Golf VR6 en een andere vriend in een 190 2.6 E. Laatstgenoemde auto was veel betrouwbaarder en had aanzienlijk minder onderhoudskosten, al reed hij wel veel minder km’s en roestte hij iets meer. Ook die ervaring wees richting Mercedes-Benz.
Nog een belangrijke factor: Mercedes-Benz is naast BMW het enige merk dat nog tot in lengte van jaren onderdelen blijft produceren voor model-series die allang uit productie zijn genomen. Voor bij voorbeeld een Mercedes 190 uit de jaren zestig kun je nog gewoon onderdelen bestellen. Om die reden viel Audi voor mij definitief af.
Haast had ik zeker niet: mijn Passat Variant VR6 GT op LPG moest eerst de 10 jaar maar eens vol maken (hetgeen in 2008 bij km 423.000 het geval was) en de toen nog thuiswonende kinderen vervoeren. Als tussenstap voor tijdelijk kocht ik nog een Audi 80 Avant TDI met 337.000 op de klok, om alvast aan diesel te wennen, hetgeen uitstekend beviel.
Jarenlang heb ik dus op mijn gemak rondgekeken en alles gelezen over W114/115 en W123. Doel was ooit een auto voor dagelijks gebruik. Al gauw werd duidelijk dat het dan een diesel zou moeten zijn, vanwege de betrouwbaarheid en de ‘unkaputtbare’ techniek (zoals de Duitsers zo mooi zeggen). Goede W115's zijn haast niet meer te vinden. De W123 is de laatste geheel klassieke Mercedes, met mooie ronde vormen en veel chroom. Echter, langzaam maar zeker raakte ik wel wat afgeschrikt door alle verhalen over de roestgevoeligheid van deze serie - inmiddels wist ik door mijn Kever wat roest allemaal kan doen. Daar kwam bij het brandstofverbruik van de W123: 25.000 á 30.000 per jaar, afgezet tegen de huidige prijzen, dat wordt wat aan de hoge kant. Ook een opmerking van Erik Nijkamp, wiens bedrijf ik een keer bezocht, bleef hangen: hij had genoeg W123’s te koop staan, maar voor dagelijks gebruik zou hij toch een W124 adviseren.
Zo ging de zoektocht verder. Qua dieselmotoren werd me inmiddels duidelijk dat het wel een vijf- of zescilinder moest worden. Niet alleen omdat viercilinders voor mij te slap zijn, maar vooral omdat ik verzot ben op het geluid en de loop van vijf of zes cilinders. Ik heb jarenlang met Audi vijfcilinder-motoren gereden, die ook in de Passat gelepeld werden: verrukkelijk. De kenners weten wat ik bedoel: de vijfcilinder-roffel in een Volvo, Audi/VW, Mercedes en zelfs Fiat/Lancia doen in de verte denken aan een V8. Verder wil ik met het oog op caravan trekken voldoende trekkracht. Heb nog een tijd gedacht over een W123 300 D, ook wel een paar mooie gezien die dan snel weer weg waren. Bovendien verbruiken ze veel.
Langzaam maar zeker begon ik echter steeds meer te zien in W124 of W201: roest-bestendiger, als youngtimer ook klassiek aan het worden, en in de mix van comfort, zuinigheid en duurzaamheid waarschijnlijk het beste wat Mercedes ooit gemaakt heeft. Toen ook nog het spook van de kilometerheffing opdoemde en de vrijstelling van houderschapsbelasting bevroren werd op 31-12-1986, stond mijn besluit vast: het zou gaan tussen een 250 D, 300 D of 190 D 2.5 van vóór 1987. Natuurlijk in goede staat, en met als enige must: een schuifdak.
Inmiddels las ik alles over de verschillen tussen de vijf- en zescilinder diesel. Zescilinder heeft een nog mooiere loop maar verbruikt flink meer diesel. Vijfcilinder is aanzienlijk zuiniger, heeft die fraaie roffel en ik las veel verhalen over de duurzaamheid van die vijfcilinder, een paar hebben zelfs meer dan een een miljoen kilometers gelopen. En: de 250 wordt ook in de 190-serie geleverd!
Op de één of andere manier vind ik de W201 of 190-serie sympathieker aandoen dan de W124: minder patserig of zo. En het voordeel van zwaardere diesel in een lichtere auto met vergelijkbare kwaliteit vond ik aanlokkelijk. Bijkomend voordeel: standaard 5-bak.
Conclusie: het zou een 190 D 2.5 van vóór 1987 worden.
Tijd en ervaring om zelf in het buitenland te gaan zoeken heb ik niet. Dus zou ik de zoektocht beperken tot de drie of vier Mercedes-oldtimer-bedrijven met de beste reputatie: je betaalt ogenschijnlijk wat meer bij de aanschaf, maar met historie erbij weet je wat je koopt en je hoeft geen zak met geld achter de hand te houden voor reparaties achteraf. Kortom, die hogere aanschafprijs verdien je terug. Na een paar auto’s bekeken te hebben, die het net niet waren, kwam ik uiteindelijk weer bij Erik Nijkamp in Vaassen terecht en daar stond hij dan. Een 190 D 2.5: ‘arcticweiss’, 2-1986, als ‘Jahreswagen’ 23 jaar geleden gekocht door Herr Butscher uit Bad Waldsee, Zuid-Duitsland, 16 jaar alleen ‘s zomers gebruikt, 149.000 km, smetteloos lichtbeige stoffen interieur, nooit in gerookt, middenarmsteun voor en achter, hoofdsteunen voor en achter, elektrisch schuifdak, getint glas, elektrisch verstelbare rechterbuitenspiegel, trekhaak, radio-cassette. Tijdens de proefrit bleken er ook nog vier goede winterbanden in de kofferbak te liggen. Wel wat kleine gebruikssporen, maar nauwelijks zichtbaar. Auto is afgeleverd met onderhoudsbeurt, verse remvloeistof, nieuwe remschijven achter en remblokken rondom, hardyschijf, nieuwe geluidsmat onder de motorkap en nieuwe antenne.
Praktijkervaringen
Eigenlijk was het de bedoeling om pas in februari 2011 met de Mercedes te gaan rijden, omdat 'ie dan belastingvrij is. Het liep anders omdat mijn dagelijkse auto, de Audi 80 Avant TDI uit 1995 bij de kilometerstand 417.000 km door een ongeval total loss raakte. Dus moest de Benz al in augustus onvoorbereid aan de bak.
Inmiddels heb ik de eerste 10.000 km erop zitten en die zijn buitengewoon goed bevallen.
Pluspunten:
- motor: de vijfcilinder diesel is puur genieten: het geluid is een genot, de loopcultuur is fraai en hij heeft een soepel en smeuïg karakter: vroeg opschakelen is geen enkel probleem, behalve wellicht een lichte dreun bij lage toerentallen.
- prestaties: stemmen heel tevreden: in een vergelijking met de oer-TDI uit de Audi 80 (90 pk, 202 Nm) hoeft deze ongeblazen vijfcilinder zich niet te schamen: eveneens 90 pk, 154 Nm, dus niet zo snel als een TDI, maar hij komt prima mee met het verkeer en trekt soepel door. Je kunt er heel onthaastend mee cruisen rond 110 km/h, waartoe de auto ook uitnodigt, maar ook prima langere tijd 140 of 150 km/h rijden waarbij motor- en windgeruis aangenaam op de achtergrond blijft.
- brandstofverbruik: is een aangename verrassing: bij een mix van korte stadsritten en snelweg kom ik uit op een gemiddelde van ± 1 : 16. Een lange rit op de snelweg bij een snelheid van 110 - 120 km/u levert een verbruik op van 1 :18,2!
- olieverbruik: 0.0! Gedurende 10.000 km, waaronder intensief gebruik als caravantrekker, heb ik geen verandering op de peilstok gezien en niets hoeven bij te vullen.
- versnellingsbak: standaard 5-bak die prettig schakelt, vroeg opschakelen mogelijk maakt en op de snelweg voor een aangenaam laag toerental zorgt. Trekkracht in 5 voldoende, terugschakelen op de snelweg niet nodig.
- geluid: niet superstil, maar wel aangenaam: je hoort de diesel bij alle snelheden wel zachtjes en gedempt ronken, maar het is een turbineachtige loop die heel prettig en rustgevend klinkt. Ik betrap mezelf erop de radio soms uit te zetten om naar de gedempte roffel te luisteren, stationair loopt hij ook geweldig, net zo'n rustige scheepsdiesel.Het schuifdak zorgde aanvankelijk voor windgeruis, maar na het vervangen van de verpulverde ‘snorren’ in de rand is dat ook weg.
- kwaliteitsbeleving: de auto is werkelijk zeer solide in elkaar geschroefd, niks rammelt of kraakt, knoppen, hendels, alles voelt aan alsof het voor een eeuw gemaakt is. De witte laklaag ligt er vol op, de portieren sluiten met een kloeke ‘plop’. Aan vrijwel niets merk je dat deze auto al 25 jaar oud is.
- comfort: het geluid is door de stevige carrosserie en de goede geluidsisolatie goed gedempt, niet veel windgeruis, de wegligging is goed, de auto is soepel geveerd, na het vervangen van de achterschokbrekers (één zat helemaal vast) is een lastige dribbelneiging geheel verdwenen. Aan de stoelen moest ik wel wennen, het binnenwerk is van springveren voorzien, waarin je wat wegzakt. Op zich een zwakker punt, vind ik, het schijnt dat dit model vanaf 1988 betere stoelen kreeg. Maar na de gewenning is het goed te doen, geen rugklachten gelukkig en de bestuurdersstoel is in hoogte verstelbaar. Het elektrisch bedienbare schuifdak was in de zomer een waar genoegen.
- ventilatie en verwarming: goed, voldoende toevoer van frisse lucht in de zomer, in de winter al snel na de koude start warmte; ik had me ingesteld op regelmatig beslagen ruiten maar dat valt enorm mee. Wel moet al vrij snel de verwarming van de schuin geplaatste achterruit worden aangezet, maar die werkt gelukkig goed en slaat ook automatisch weer af. Verwarmde buitenspiegels standaard.
- caravan trekken: de combinatie (Hobby 420 TM uit 1989, redelijk zwaar, ± 1000 kg, 4 volwassen passagiers, twee fietsen type ‘stalen ros’ op de dissel) ligt geweldig op de weg, De combinatie rijdt heel rustig, de achtersteven zakt niet te veel in, de prestaties (alleen in NL gemeten, o.a. Zuid-Limburg) zijn wel minder goed dan met de Audi 80 TDI maar toch boven verwachting. Acceleratie goed, constante snelheid van 90 in de 5e versnelling goed te doen. Wat me wel opvalt is dat tegenwind wel veel doet, dan is 90 ook wel het maximum, met wat vaker terugschakelen naar 4. Ben benieuwd hoe hij het gaat doen op lange autobaan-stijgingen. Verbruik met caravan en flink doorrijden: 1 : 10,5
Minpunten:
- resonantie: als je vroeg opschakelt, en dan bij lagere snelheden (50 of 60) vanuit 4 of 5 wilt optrekken, geeft dat een hinderlijke brom en resonantie in de auto. Ook voel je iets meer lichte trillingen dan ik in de Audi gewend was, maar echt storend is het niet. Kwestie van schakelmomenten iets aanpassen.
- ‘Bonanza-effect’: vanuit lagere snelheden in 4 of 5 optrekken zorgt soms voor een wat schokkerig oppakken; door wat te spelen met het gaspedaal hef je dit gemakkelijk op.
- ruimte: op de voorstoelen is de ruimte en ruimtebeleving voortreffelijk, mede door de zeer ver verstelbare stoelen. Maar achterin is het een heel ander verhaal. Met passagiers op de achterbank moet je de voorstoelen een flink eind naar voren schuiven. De kofferbak is wel ruim, maar heeft een opstaande rand en de achterbank is niet neerklapbaar: grote spullen vervoeren is dus moeilijk tot onmogelijk. De trekhaak biedt gelukkig uitkomst.
- geen ABS of airbag: qua veiligheid is deze auto niet meer up to date.
- achterwielaandrijving: daar moest ik vooral in herfst en winter wel even aan wennen (soms uitbreken bij optrekken in korte bochtjes) al valt er ook leuk mee te spelen. Goede (winter)banden helpen mee.
- roestpreventie: hoewel de W201 een stuk roestbestendiger is dan de W123, is dit wel een aandachtspunt wanneer je de auto zomer en winter gebruikt en buiten laat slapen. Na verwend te zijn met een vol-verzinkte Audi moet ik de zaak nu weer in de gaten gaan houden: een dinitrolbehandeling zit er aan te komen.
- de radio-casettespeler stamt nog uit 1986, en dat merk je: het geluid is redelijk, maar veel ruis en zenders die zoek raken op grotere ritten. Ooit maar eens vervangen.
Funfactor
Een Mercedes-Benz 190 D 2.5 is geen auto voor het snelle bochtenwerk of de stoplichtsprint. Het is meer een wat statige limousine die je vervult met een gevoel van diepe tevredenheid. Dat gevoel komt voort uit een mix van factoren:
- het onthaastende karakter;
- de rust van motor en carrosserie;
- het gevoel van degelijkheid en betrouwbaarheid;
- het ontbreken van overbodige elektronische snick-snack die in moderne auto’s vroeger of later een keer voor onbegrijpelijke en moeilijk op te sporen storingen zorgt (met de daarbij horende onbetrouwbaarheid en extra kosten);
- het gevoel niets meer te hoeven bewijzen en niet mee te hoeven in de ‘rat-race’ van steeds 'nieuwer – sneller – hipper – moderner’;
- het eigen karakter en de ster op de voorplecht;
- het inmiddels klassenloze imago: Nederlanders, buitenlanders, jong, oud: allerlei soorten mensen blijken deze auto te ontdekken en te waarderen;
- de ontdekking dat zo’n auto niet na 10, 15 jaar af is en in landen uit het midden-oosten zeer geliefd is, om na export te beginnen aan een tweede leven van tientallen jaren; dus waarom zijn zíj wel zo slim en wij niet?
- de intense voldoening dat je in een auto van 25 jaar oud nog prima meekomt met het huidige verkeer;
- het besef dat je aan het actuele begrip ‘duurzaamheid’ best een alternatieve invulling kunt geven;
- en dat alles tegen heel weinig afschrijving en lage onderhoudskosten.
Onderhouden en perfectioneren
De eerste (Duitse) eigenaar heeft deze auto 23 jaar gekoesterd. Hij heeft altijd binnengeslapen en van die 23 jaar 16 jaar alleen in de zomer gereden. Dat zie je aan alles. De eerste 10.000 km heb ik zonder problemen afgelegd; niets was kapot, alles werkte en deed wat het moest doen.
Dat neemt niet weg dat sommige onderdelen na 25 jaar wel wat versleten zijn. Naast onderhoud wil ik de auto stap voor stap perfectioneren en waar nodig onderdelen die eraan toe zijn verversen, want dat is hij zeker waard.
Wat heb ik gedurende het eerste half jaar gedaan? Hier een overzicht.
- 5 originele lichtmetalen velgen, gebruikt (15‘, zgn ‘putdekselvelgen’) met vrijwel nieuwe 205/50/15 Michelin zomerbanden, uiteraard voor volgend voorjaar
- windkap voor schuifdak
- zonne-rollo voor achterruit
- mattenset en hoezen voor voorstoelen en achterbank (i.v.m. ons hondje)
- wiellager rechts achter vervangen
- kleine beurt met vervangen olie van versnellingsbak en cardan, remvloeistof
- motorsteunen L/R
- spanningsregelaar dynamo
- schokdempers achter
- tellerkabel
- midden- en einddemper uitlaat
- rubber klep kofferbak vernieuwd en klep afgesteld
- achterlichtunits afgekit
** Update september 2011 185.000 km **
Inmiddels 9 maanden en 26.000 km verder. De Benz heeft zich voortreffelijk gehouden. Zonder morren doet hij zijn werk, als een hondstrouwe vriend op wie je kunt rekenen. Snelle ritten door Duitsland, met langere tijd snelheden van 150 á 160 doet hij zonder problemen. Ook op een vakantiereis van 5500 km door Scandinavië, met name Zweden, heeft hij zijn kwaliteiten indrukwekkend bewezen. Bedenk dat hij naast vier volwassenen een caravan van 1000 kg moest transporteren. Hij gaf geen krimp. Meestal reed ik ± 90 km/u (echte km’s op de TomTom), soms een tijdje 100. Het enige opvallende punt: bij flinke tegenwind is het beter om wat te ‘slipstreamen’ achter een vrachtwagen, want de luchtweerstand van zo’n caravan is dan aanzienlijk. Positief is dat ik – hoe gek ik het ook maakte - het verbruik met caravan niet ongunstiger kon krijgen dan 1:10,5. Ook bij zulk presteren op top-sport-niveau hoefde geen olie te worden bijgevuld. Sterker nog, ik heb nog nooit tussentijds olie hoeven bijvullen, bij service-intervallen van ca. 15.000 km.
Kortom, ik ben trots op de 190 dat hij dit alles op 25-jarige leeftijd dan toch maar flikt.
Het normale diesel-verbruik is gemiddeld 1 : 16,5.
Het gemis van een airco valt mij, gebruik makend van het open dak, tot nu toe erg mee. Maar mochten we volgend jaar een echte zomer krijgen of een reis naar Zuid-Europa maken, dan zal dat wellicht anders zijn.
Wat ik wel miste, was cruise control. Daar heb ik de wagen als beloning voor trouwe dienst op getrakteerd, een investering waar ik vele jaren plezier van hoop te hebben.
Na een professionele dinitrol-behandeling is hij nu ook winter-proof.
U merkt, ik heb de Benz helemaal in mijn hart gesloten.
Ik heb hem tenslotte na alle werkzaamheden laten taxeren, om in geval van aanrijding, diefstal of ander ongemak niet de dagwaarde terug te krijgen. De taxateur stelt de vervangingswaarde vast op 9.750 euro en dat vind ik prima.
Het volgende is de laatste 9 maanden aan onderhoud en extra’s gedaan:
- 160.600: professionele, volledige Dinitrol-behandeling: onderzijde en wielkasten van de wagen worden eerst met hoge druk kaal gespoten, daarna controle waarbij twee beginnende roestplekjes vakkundig gerepareerd zijn(kriksteun linksachter en reservewielbak). Daarna zijn het binnenwerk van kokerbalken, portieren, motor- en kofferklep en de buitenkant van motorruimte, wielkasten en bodem met dinitrol behandeld. Afgeleverd met volledig fotoverslag en garantie.
- 161.700: Pioneer radio-CD-speler + twee nieuwe speakers in het dashboard ingebouwd, veel beter geluid
- 173.000: grote beurt met APK, geen bijzonderheden
- 176.000: Waeco-cruisecontrol ingebouwd. Functioneert prima, heerlijk relaxed cruisen gaat nu nog beter. Eén klein nadeel: terwijl in het interieur nergens iets piept, kraakt of rammelt, doet het hendeltje van dit aftermarket-ding dat wel: op slecht wegdek rammelt het een beetje. Schoonheidsfoutje, ik kan helaas slecht tegen piepjes en rammeltjes.
178.000: taxatie, vervangingswaarde vastgesteld op 9.750 euro.
Na de dinitrolbehandeling en de extra opties is de auto voor mij nu helemaal af, verder geen wensen meer. Rest voor de toekomst slechts het goed onderhouden. Ik heb er alle vertrouwen in dat dat te overzien zal blijven.
Zit er nog iets aan te komen? Nauwelijks. Een klein beginnend roestplekje op de kofferklep zit er al vanaf aanschaf en dat houd ik in de gaten. Verder hoor je de hydraulische klepstoters iets, maar dat kan geen kwaad en heeft geen haast.
** Update november 2011, 190.200 km **
Kleine beurt en wintercheck: geen enkele bijzonderheid. Dunnere olie (5W40)is goed voor in de winter en de klepstoters lijken wat minder te tikken. Winterbanden op stalen velgen er weer onder. Met een goedkope beurt weer klaar voor de winter.
Onlangs is de auto gevraagd voor een fotoshoot voor een artikel in Autoweek over automodellen die dertig jaar geleden op de markt kwamen. Samen met twee andere fotomodellen, een Audi 100 CC 2.2 en een Ford Sierra 2.3 Ghia, mocht hij zich van zijn beste kant laten zien. Leuke ervaring.
Het artikel verschijnt naar verwachting in december 2011 of januari 2012.
Toch een ongerechtigheid gevonden: terwijl dashboard en carrosserie volledig kraak- en rammelvrij waren, hoor ik sinds kort een klein rammeltje. Op het hendeltje van de Waeco-cruisecontrol zit een plastic knopje dat bij slecht wegdek rammelt. Peanuts, maar ik haat rammeltjes en kraakjes...
Gisteren is de km-teller op 190.000 gesprongen. Op naar de twee ton.
** Update december 2011, 192.500 **
Het artikel is verschenen in het speciaal-nummer "Autoweek 2012", dus niet het gewone weekblad, maar een extra dik bewaarnummer.
** Update juni 2012, 205.500 **
Weer 15.000 km verder en niks bijzonders te melden. Het begint warempel bijna saai te worden. Wat valt er nog te updaten behalve de stijgende km-stand?
Feitelijk is dat juist het bijzondere voor een auto die 26 jaar oud is: niks bijzonders te melden. Alles doet het, niks gaat kapot. Verse APK en grote beurt (zie onder) en gaan maar weer.
De laatste tijd maak ik er een sport van een gunstig dieselverbruik te realiseren zonder te overdrijven of een rijdend obstakel te worden. Dat betekent: weinig ritjes in de stad, op de snelweg rustig ergens tussen 105-110 km/u. Het verbruik kan dan zomaar 1:18 zijn.
Als ik wel snel ga, bijvoorbeeld 200 km flink doortrappen op een drukke vrijdagmiddag met soms stukken 140-145 km/u en ’s avonds terug met 137 continu op de cruisecontrol, dan is het verbruik 1:15.
Grote beurt + APK: zonder enige op- of aanmerking in één keer goedgekeurd!
Nieuwe zomerbanden weer gemonteerd op lm-velgen.
Als enige extra preventief de thermostaat vervangen: de temperatuur van het koelwater bleef wat te laag, iets onder de 80°C, nu weer tussen de 80°C en 85°C, zoals het hoort.
Verder nieuw kapje op de ruitenwisser gemonteerd á 6 euro (bij het oude kapje was iets afgebroken).
** Update oktober 2012, 217.400 **
12.000 km verder. Veel gereden en genoten van de Benz.
O.a. een snelle rit heen en weer naar de Pyreneeën.
Enkele dagen later voor het eerst gestrand. Rijdend met de caravan naar de stalling - ik had haast dus trapte het gaspedaal diep in - begint opeens de snelheid terug te lopen. Terugschakelen helpt niet. Opeens valt de power helemaal weg. Gauw in het gras naast de vluchtstrook geparkeerd zodat het veilig is en het verkeer gewoon door kan. Ik stelde meteen vast wat ik al gevoeld had: de gaskabel was losgeschoten; een klein rubberen bevestigingsblokje op de gasklephevel, dat de gaskabel op z'n plek houdt, was uitgedroogd en daardoor uit de hevel gegleden. Wegenwacht had het binnen 5 minuten provisorisch gerepareerd. Heb de stalling nog tijdig gehaald. Het onderdeeltje naderhand vervangen: 2,50.
Dan ben ik dus weer blij dat ik geen elektronische gasklep heb.
Het gemiddeld verbruik, gemeten over 28.000 km bedraagt nu 1 : 16,1.
Dat zijn dus alle soorten ritten, behalve die met de caravan, die neem ik niet op in de verbruiksmonitor.
Overigens, rijdend met de caravan gebruikt hij gemiddeld 1:10,5 á 1:11. Nog steeds netjes.
Olieverbruik nihil.
- bevestiging gaskabel: 2,50
- Bij aanschaf twee jaar geleden zaten er al kleine blaasjes van binnenuit op de rand van de kofferklep, en hier en daar kleine beginnende roestplekjes op twee wielkastranden en op twee portierhoekjes. Omdat roest van binnenuit gauw weer terugkomt, heb ik een gave tweedehands achterklep gekocht (50 euro). Daarna bij een professioneel bedrijf de klep plus de plekjes laten behandelen en spuiten. Nu is hij klaar voor de winter en (voorlopig) geen zorgen meer over roest.
- Kleine beurt, olie 10W40 + filter, gebruikt wisserblad.
** Update maart 2013 227.250 **
De barre winter door heeft hij hard moeten werken maar geen krimp gegeven. In november 4 nieuwe Michelin Alpin 185/65/15 winterbanden op stalen velgen laten monteren. Die voldoen uitstekend, stil en soepel. En ze hebben het tijdens de sneeuwdagen goed gedaan.
Regelmatig met water de pekel van de roestgevoelige plekken gespoeld, m.n. de spatbord-randen. Op wit zie je alles, dat is een voordeel want je bent er snel bij.
Paar kleine oppervlakkige plekjes in het voorjaar weer bijwerken met de lakstift.
Het warme weer vandaag bracht me in de stemming om de putdelsels met zomerbanden er weer om te leggen.
Kleine beurt:
- olie 10W40 + filter,
- nieuwe antenne (oude afgebroken)
- nieuwe deurvanger linksachter
** Update juni 2013 234.200 km **
Grote beurt met APK.
Viel dit keer wat duurder uit want:
- alle 4 remschijven en -blokken aan vervanging toe waren. Hoelang ze er al op zaten, weet ik niet. Ik heb er zelf in 3 jaar 85.000 km mee gereden.
- stuurkogel/spoorstang vervangen
- uitlijnen
- nieuwe cilinder contactslot: als hij ruim wordt en de eerste haperingen vertoont, moet je er snel bij zijn, anders slaat hij een een keer vast.
- alle zekeringen vervangen + kast schoongemaakt: had een enkele keer wat storinkjes door verouderde zekeringen
- bumpersteun en sierlijst l.a.: tikje tegen de bumper gehad.
- paar lampjes dashboard.
We kunnen weer een jaar vooruit.
Binnenkort nog wel het elektrische schuifdak weer gangbaar maken, zit nu vast, maar het weer vraagt erom. En dan in de zomer met de caravan naar Italië tokkelen!
** 235.700 **
Voor het eerst pech: doordat een bout van de dynamo die het wieltje vasthoudt was losgeraakt, is de multiriem eraf gelopen, wat zich aankondigde met een geluid dat klonk als sissen. Handig, dat ANWB-lidmaatschap. Demonteren, bout weer goed vast zetten, weggesleept naar ANWB-station 6 km verderop, alwaar een nieuwe multiriem gemonteerd. Klaar.
Volgens de wegenwachter stranden momenteel relatief veel oude Benzen, omdat er veel in slechte staat van onderhoud verkeren,anders dan de mijne. Voordeel is dan weer dat het lekker sleutelen is en dat ze bij deze auto's meestal ter plekke iets kunnen repareren, zodat je verder kunt. Bij auto's met veel elektronische apparaten is dat wel anders.
Inmiddels werkt het elektrisch schuifdak weer: er was een beugeltje afgebroken van één van de kabels. Ook opnieuw de voorwielen laten balanceren (een paar plakloodjes ontbraken): je merkt het verschil.
100.000 km gereden!
** Update december 2013, 249.000 km**
Gisteren een mijlpaaltje bereikt: de eerste 100.000 km in mijn Benz afgelegd!
Ruim drie jaar geleden ben ik in mijn 190 D 2.5 gaan rijden met toen een km-stand van 149.000. Gisteren sprong de teller op 249.000.
Nog steeds erg tevreden over deze auto, waarbij een aantal zaken er positief uitspringt:
- de betrouwbaarheid voor een auto van bijna 28 jaar oud is geweldig.
- het rustgevende, onthaastende karakter: ik tref mezelf tegenwoordig haast altijd rustig cruisend op de rechterbaan aan, luisterend naar radio of CD.
- het verbruik: gemiddeld 1:16.4, en dat met een 2.5 liter vijfcilinder, waarvan het ontwerp stamt uit de tachtig.
- het karakter en de bouwkwaliteit van de auto.
Aandachtspunt is eigenlijk alleen roest: ik houd het prima in de hand door zelf plekjes bij te werken en door een onderhoudsbeurt bij het Dinitrol-centrum Sjaak van Aalst, waar alles schoongespoten en nagelopen is en van een nieuwe laag Dinitrol voorzien. De enige zwakke plek momenteel is beginnende roestvorming aan de reservewielbak.
Wat heb ik de laatste maanden beleefd met de Benz? Eruit springt een mooie tocht naar Italië met 2 volwassenen, 2 kleinkinderen en een flink beladen caravan aan de haak. Spannend daarbij was een rit-met-caravan door de Dolomieten, waarbij ik door onoplettendheid - dat krijg je met een DomDom - opeens op een helling met een stijgingspercentage van 12% terecht kwam. Keren kon niet, dus de auto in de 1e versnelling gezet en zo rustig omhoog gereden. De temperatuur van de koelvloeistof liep toen wel wat op: de originele radiateur heeft kennelijk wat van z’n capaciteit verloren. Kachel vol aan, raampjes en dak open en de temperatuur zakte snel weer. Dat ging dus allemaal goed en ik ben apetrots op het oude beestje.
Verder geen gekke dingen.
Onderhoud:
- kleine beurt bij 246.000 met als extra’s nieuwe pookhoes en injector-cleaner: 200 euro.
- beginnende roestplekjes onder de portieren aan de binnenkant zelf aangepakt: kaalschuren en aflakken.
- winterbanden van vorig jaar weer gemonteerd.
- auto helemaal in de was gezet, ziet er weer maagdelijk wit uit.
Laat de winter maar komen!
Stug doorgaan, ondanks teruggekeerde mrb
** Update maart 2014, 256.000 km **
Na weer 10.000 km een kleine beurt met olie en filter. Tussentijds olievebruik:0,0, dus niks hoeven bijvullen. Verder niks bijzonders.
Omdat het alweer voorjaar is de winterbanden na deze tweede 'winter' gauw weer vervangen door de zomerbanden op putdeksel velgen. In totaal over twee winters nu 15.000 km op Michelin Alpins gereden, die gaan nog wel even mee.
Inmiddels heeft de belastingdienst me weten te vinden: of ik even 290 euro per kwartaal wil aftikken. Dat moet dan maar, na 3½ jaar mrb-vrij gereden te hebben. Wel jammer dat mijn auto dankzij de betrouwbare overheid zo ineens in waarde gekelderd en moeilijk verkoopbaar is. Niet dat ik het erg vind, ik rijd rijd rustig door in mijn diesel. Nu weg doen zou kapitaalvernietiging. Goedkoper kan ik nauwelijks rijden: bijna geen afschrijving meer, lage onderhoudskosten, gemiddeld verbruik 1:16,2. En het is nog een heerlijke en super-betrouwbare auto ook. Ga maar na: een auto van 28 jaar oud, die hondstrouw doet wat 'ie moet doen en je nooit in de steek laat. Dat doet menig modern elektronica-gebakje met EGR, bobine, noodloop en weet ik veel hem niet na.
Wel heb ik vanwege de 90 euro mrb die ik per maand moet ophoesten de kostenwaardering teruggebracht van 5 naar 4 sterren.
Bedaard APK-tje
** Update juni 2014 **
Het was weer tijd voor de APK. Saai, niets gevonden ditmaal.
Daarom maar meteen een grote beurt. Hoewel voor de APK niet nodig kon het geen kwaad om na 28 jaar de stuurdemper eens te vervangen (de oude bleek niet veel meer te doen) en een reparatiesetje voor de stuurarm te monteren (nieuwe rubbers enzo). De moeite waard? Ach, ik merk geen spectaculair verschil, alleen stuurt het net iets steviger en directer, met een fractie minder speling.
We kunnen weer een jaartje vooruit.
Rondje Baltische Staten
** Update september 2014 **
Afgelopen zomer heeft de Benz zich weer van zijn beste kant laten zien. Met een vintage-caravan - Eriba Pan uit 1977 - aan de trekhaak mocht hij ons via Duitsland en Polen naar de hoofdsteden van Litouwen, Letland en Estland brengen, te weten Vilnius, Riga en Tallinn. Omdat het (nu nog...) kan.
Ik moet zeggen: de Mercedes heeft zich voortreffelijk van zijn taak gekweten! Zonder morren heeft hij de 4100 kilometers weggespoeld. We zijn namelijk met de veerboot van Klaipeda (Litouwen) naar Kiel teruggevaren, anders was er nog wel dik duizend kilometer bij gekomen. Het verbruik (met caravan) lag zo rond de 1:11,5. Geen druppeltje olie hoefde te worden bijgevuld. Het enige wat stuk ging, was het dimlicht linksvoor. Kwestie van drie minuten om te vervangen. Opnieuw ben ik onder de indruk geraakt van de kwaliteit van deze toch 28 jaar oude Mercedes met een km-stand van inmiddels 272.000 km.
Had nog een leuke ontmoeting op een camping bij Tallinn met een zekere David, een Nederlandse jongen die op zijn motor helemaal naar de Noordkaap is gereden en daarna via de Baltische Staten weer terug. Hij herkende mijn Mercedes meteen van de review in Autoweek en vond hem geweldig: "Toen je kwam aanrijden, kon ik niet horen of je motor een benzine of een diesel is, zo mooi loopt ‘ie". Kijk, dat zijn leuke complimenten.
APK en geschorst (288.600)
** Update juni 2015**
De APK stond weer voor de deur. Laatste tijd weinig nieuws. Overigens wat minder gereden, o.a. als gevolg van de aanschaf van een Golf II 1.8 GT Special (zelf uit D geïmporteerd, Oakgrün-metallic, 1989, 61.000 km, 2 jaar APK, oud vrouwtje, altijd binnen gestaan… ). Deze keer de APK wat low level gehouden, door de winterbanden (Michelins op stalen velg) met goed profiel te monteren. De zomerbanden (Continentals op putdeksels) waren op. Na 66.000 km, wat ik netjes vind.
Tijdens de APK volgende werkzaamheden:
- olie + filter
- afkeurpuntje was remblok rechtsachter die iets bleef hangen; is gerepareerd met nieuwe veertjes, handrem opnieuw afgesteld
- tijdens de beurt knapte de kabel van de motorkap ontgrendeling los: na gedoe om de kap open te krijgen, nieuwe kabel gemonteerd
- nieuwe cilinder slot bestuursportier (was lamgedraaid, dure grap, zo’n ding: 106 euro).
- mechanisme van de ruitenwisser open geweest en inwendig helemaal gesmeerd: wat droog, schurend geluid is weer weg.
Weer een jaar frisse APK dus. Maar voorlopig is de Mercedes geschorst. Ik rijd wat minder km’s dan voorheen, in de zomer daarom eerst maar een tijdje de Golf. Daarmee rij ik nu een maand: heerlijke auto, geweldige sportstoelen. Qua eenvoud, duurzaamheid en betrouwbaarheid de evenknie van de Mercedes. Maar wel een totaal andere rijbeleving. Waar de Golf lekker pittig en wendbaar is, stugger veert en allerlei rammeltjes heeft, is de Mercedes rustgevend, onthaastend, soeverein en stiller.
Hoe lang nog verder met de Mercedes? Ik weet het niet. De auto rijdt en rijdt en rijdt en haast om te besluiten heb ik sowieso niet. Voorlopig staat hij na keurig schoonmaken en stofzuigen met een volle tank onder een ademende hoes in de schuur bij familie. En mag even bijkomen van vijf jaar en 140.000 kilometer trouwe dienst. Tot hij weer mag komen opdraven.
En we rijden weer...
** Update december 2015 **
Sinds begin oktober rijdt hij weer. De Golf is haast te mooi voor veel km's, die heb ik voorlopig weggezet, ook omdat ik weer zin kreeg in de Benz. Dus na 4 maanden hoes eraf, accu weer aangekoppeld, voorgloeien, starten, lopen.
Wel even weer wennen na zo'n sportieve Golf GT. Waar bij de Golf alles pittig en wendbaar en snel gaat, gaat bij de 190 alles rustig, bedaard, gedempt, onthaastend. Voeg daarbij de rust van de motor, de kwaliteit van de carrosserie en het weggedrag van twee klassen hoger, de cruise control, de uitstekende hifi en de ster op de voorplecht: en u begrijpt dat ik me weer veel meer "king of the road" voel. Allebei leuk dus, maar anders.
Verder geen enkel probleem tijdens de laatste 5000 km.
Ik vraag me om welke reden ik deze auto ooit weg zal doen. Milieu(zones) of gewetenskwesties? Betrouwbaarheid en rijplezier zal het in elk geval nooit zijn.
3 ton gepasseerd, 2 jaar APK
** update mei 2016 **
Inmiddels heeft mijn Taxi - uiteraard zonder morren of tegensputteren - de 3 ton gepasseerd: 302.000 km.
Het werd weer tijd voor de APK, afgelopen dinsdag, bij Ronald Snel in Nederhorst den Berg.
Extra werkzaamheden: gebruikte handgreep versnellingspook (de oude was gescheurd), deurvanger rechtsachter, een bumpersteun rechtsachter. Verder het gebruikelijk werk.
Dus: grote beurt inclusief APK, olie + oliefilter, brandstoffilter, luchtfilter, remblokken voor + achter, handremkabel afstellen, deurvanger rechtsachter monteren.
De laatste beurt was een jaar en 13.000 km geleden, omdat ik een tijd in mijn Golf heb gereden. Na de beurt loopt en klinkt hij toch weer voelbaar en hoorbaar beter.
Het andere goede nieuws: de volgende APK hoeft pas op 3 juni 2018 (!) te geschieden.
Deze zomer mag hij ons met onze 40 jaar oude caravan aan de trekhaak naar Zuid-Europa rijden. Ik verheug me daar nu al op.
Tour de France
** Update september 2016, 316.000 km **
Van medio juni tot begin juli zijn we drie weken met de caravan naar Zuid-Frankrijk geweest. Met de 190 D 2.5 en aan de haak onze vintage Eriba Pan uit 1977. De prachtige Route Napoléon gereden, de Mont Ventoux beklommen en door de Gorges du Verdon gedwaald. Op een camping een prachtige lichtblauwe 190 D uit 1985 getroffen, altijd in één familie, maar liefst 460.000 km (of nog iets meer) op de teller, eerste motor en bak. Verder de Côtes d’Azur, Bormes les Mimosas, Saint-Tropez, Antibes en Monte Carlo. Vandaar langs de prachtige kustweg naar Nice, Promenade des Anglais (een week voor de aanslag…). Door de wijnstreek rond Meursault weer terug.
En de Mercedes? Je zou het haast vergeten en het wordt bijna vanzelfsprekend, maar hij heeft het, met het schuifdak meestal open, weer 3600 km lang geweldig gedaan. Geen krimp, geen drupje olie. De teller staat inmiddels op 316.000 km.
Nieuwe gloeikaars
Het werd hoog tijd voor een kleine onderhoudsbeurt. Weinig bijzonders te melden. Wel gaf het voorgloeilampje de laatste tijd aan dat er iets niet in orde was. Dat was ook te merken: bij de koude start liep de vijfcilinder enkele seconden op vier poten en sloeg even wat rook uit: onverbrande diesel. Nieuwe gloeikaars á 17 euro en het is weer gloeien-starten-lopen geblazen.
Verder niks bijzonders. Behalve misschien 100 euro boete uit 010 omdat moeder de vrouw even op de verkeerde rijstrook belandde en daardoor onbedoeld een paar honderd meter de milieuzone binnenreed. Kassa! De stad doet zijn naam eer aan.
Gestald, geschorst
** Update maart 2017 **
Afgelopen weekend bij 330.000 km heb ik de Benz geschorst en gestald.
Geen problemen gehad de laatste maanden De auto lijkt wel steeds zuiniger te worden.
Het enige punt is wel beginnende en groeiende roest: m.n. op de spatbord-randen. Voor het mooi zou ik van de sloop twee andere voorspatborden moeten halen en in de achterspatborden nieuwe randen moeten laten lassen. Dan oogt het weer wat netter.
Maar eerst ga ik een tijdje in m'n Golf rijden. Die heeft nu anderhalf jaar op stal gestaan en heeft er zin in.
Weer rijden en... inruilen?
** Update juni 2017 **
Twee maanden in m'n Golf II gereden, nieuwe APK, nieuwe 4 seizoenen banden en het nodige aan onderhoud. Na paar maanden plezier van de Golf heb ik nu m.h.o.o. de zomervakantie (en om de km-stand van de Golf laag te houden) de 190 weer van stal gehaald. Km-stand is nu 331.600. Laatst kwam ik na het tanken op een gemiddeld verbruik van 1:18,3. Wat is dat ding toch zuinig!
De auto helemaal gepoetst en... waarschijnlijk ruil ik hem deze maand in.
Tschüss!
Vandaag een weemoedige laatste rit in de 190 D 2.5.
In 2010 tijdens de vette youngtimer-jaren gekocht bij Erik Nijkamp, één van de specialisten die er - na en door (?) het gewijzigde belasting-klimaat - inmiddels mee gestopt is.
Destijds was dit mijn eerste Mercedes, en ik kan concluderen dat ik nooit eerder zo'n betrouwbare en goed gebouwde auto heb gehad.
In zeven jaar tijd is de km-stand opgelopen van 148.750 naar 332.750. Vele mooie, rustgevende ritten, bij voorbeeld tijdens vakanties (vaak met caravan) naar onder meer Italië, Frankrijk, Oostenrijk, Scandinavië, Polen, Estland/Letland/Litouwen.
De vijfcilinder-diesel klinkt en loopt heerlijk en is super betrouwbaar en zuinig. De laatste tijd reed ik met regelmaat 1:18. Ik heb nooit tussentijds olie hoeven bijvullen!
Zwakke punten zijn er nauwelijks, al gaan er door slijtage en ouderdom soms bekende onderdelen stuk (contactslot, portierslot, motorkap-ontgrendeling, deurvangers achter). De echte zwakke punten zijn voor mij de slechte stoelen en de roestgevoeligheid.
Toen ik er auto kocht was hij mrb-vrij. Ik heb er daarom flink in geïnvesteerd, o.a. nieuwe radio-CD en speakers, tempomat van Waeco, en een dinitrol-behandeling. Toen ging ik ervan uit er minstens tien jaar mee te gaan rijden. Zo'n drie jaar heb ik van de vrijstelling geprofiteerd en daarmee kosten bespaard op de investering. Het mrb-tarief valt overigens door het relatief lage gewicht best mee. Voor mij geen reden om hem weg te doen, want je compenseert de extra belasting met gemak door de zuinigheid en de lage onderhoudskosten. Milieuzones (in 030 en 010 waar ik regelmatig kom) en roest hebben de doorslag gegeven. Drie van de vier spatbord-randen vertonen roestplekken. Om dat met nog wat kleinere plekken aan te pakken zou nieuwe investeringen vergen en daar wil ik zelf niet meer aan beginnen. Een handige Harrie zou het zelf kunnen.
Dat was het dan. Vanmorgen heb ik de auto ingeleverd bij Marco Hof van http://www.500E.nl. Die bouwt een aantal zaken over naar een Impala-metallic 190 E 2.0 uit 1989 met 182.000 op de klok, in zeer goede staat, met automaat en (opnieuw) een schuif/kanteldak. Ik begin mij daar meer en meer op te verheugen.
Over een tijdje, na de eerste ervaringen, zal ik een review aanmaken en gaan bijhouden.
Tschüss!
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
