Uitvoering

Delta HPE 1.9 Turbo DS

Versnellingen

5, Handgeschakeld

Bouwjaar

1997

Jaar van aanschaf

2011

KM-stand bij aanschaf

333.333 km

KM-stand laatst

358.000 km

Deze mijlpaal is een review waard

350.000 km

15 augustus 2012

Na van de Randstad naar het oosten verhuisd te zijn en een baan te hebben gevonden waarvoor ik minstens 250 km per week zou gaan afleggen werd het tijd om van benzine over te stappen op diesel. Met ook nog de nodige 'privé'-kms, waaronder de geregelde bezoekjes aan de Randstad kon ik mijn maandelijkse gemiddelde afstemmen op 1.400 km per maand. Meer dan genoeg om de vrij heftige wegenbelasting te compenseren met een relatief laag verbruik en een 'betaalbare' literprijs voor diesel.

Mijn budget was niet veel meer dan €1.000, waardoor de keuze beperkt was. Eigenlijk waren er voor mij drie gegadigden: de Alfa 145/146 (J)TD, Lancia Delta (HPE) TD of BMW 318 TDS Compact. Mijn voorkeur ging vanwege de 5 deuren, grote laadruimte en met name het vermogen en lage verbruik uit naar de Alfa 146 JTD. Daarvan heb ik er twee in deze prijsklasse uitgeprobeerd en die vielen beiden erg tegen. Hoewel ze er best netjes uit zagen was er geen enkele historie bekend en was vooral het rijden door slechte banden, draagarmrubbers, schokbrekers en / of uitlaat eigenlijk gewoonweg slecht.

Toen ik een advertentie tegen kwam van een goed uitziende Lancia Delta HPE TD met een goed verhaal qua historie en een hoge kilometerstand, die ver binnen het budget viel was mijn interesse gewekt. Na een goed gesprek met de verkoper (een autobedrijf met een degelijke reputatie) besloot ik per trein af te reizen naar Noord-Brabant.

Aldaar werd ik vriendelijk onthaald door de eigenaar, die meteen vertelde dat hij de auto al enkele maanden dagelijks gebruikte voor zakelijke ritjes (lunchen, onderdelen ophalen, post wegbrengen, enz.) en hem dus ook goed onderhield. Net zoals de eerste eigenaar die hem bij hem had ingeruild voor een nieuwere auto. Zo was het onderhoudsboek vrijwel volledig ingevuld en waren er rekeningen van een Lancia specialist uit het dorp waar de auto in onderhoud was geweest. De distributieriem was bijvoorbeeld een jaar eerder vervangen, een erg mooie bijkomstigheid voor een occasion van deze prijs.

Van binnen en buiten zag de auto er erg netjes uit, met maar minieme gebruikssporen voor een auto van 14 jaar oud en dik 330.000 km op de teller. Enkel de blanke lak van de standaard velgen was verweerd, een herkenbare Lancia-kwaal. Omdat de historie bekend was en dit natuurlijk een diesel is kon deze km-stand mij dus niet afschrikken. Een korte proefrit deed mij helemaal overtuigen: ondanks dat ik nog nooit (buiten die twee 146 JTD's) diesel had gereden viel het mij alleszins mee en voelde alles degelijk en verre van versleten. Alleen de draagarmen bonkten iets op verkeersdrempels, maar dat was niets vergeleken bij diezelfde 146's. Ik was dus verkocht!

Nu (bijna 10 maanden en 18.000 km verder) kan ik terugkijken op een erg goede koop, waar ik geen moment spijt van heb gehad. Al snel heb ik de standaard velgen vervangen door 15" Speedlines die ik nog van mijn 164 had liggen, eerst met Conti winterbanden en sinds april met vrijwel nieuwe Michelin's. Die zijn ook nog eens professioneel uitgelijnd, wat nu dus erg lekker rijdt en er ook nog eens mooi uit ziet.

De carrosserie vertoont vrijwel geen enkel krasje, hooguit wat steenslag en geen roest om van te spreken. Ook de bodem is mooi hard. Het model vind ik er nog steeds leuk en vrij modern uit zien, zeker vergeleken met bijvoorbeeld de Golfjes en Astra's uit dezelfde tijd. Ook het interieur is niet hopeloos verouderd en voor zo'n klein, sportief model best luxe. Ik heb met de stoel in de achterste stand prima zitruimte en verrassend genoeg de persoon op de achterbank achter mij ook. De stoelen zitten prima, ook op lange afstanden en vertonen vrijwel geen slijtage. De auto heeft een automatische airco, maar die heeft het al enkele jaren niet gedaan, verder werkt al het electrische naar behoren. De standaard ingebouwde 6 speakers hebben een mooi vol geluid.

Tijdens mijn verhuizing (en de maanden van verbouwen en opruimen daaropvolgend...) stond ik steeds weer versteld van de hoeveelheid goederen die met de achterbank omlaag in de auto verdwenen. Ondanks zijn formaat een prima pakezel! Op de achterband kunnen twee (niet al te grote) volwassenen het prima uithouden en de standaard laadruimte is meer dan genoeg voor enkele grote boodschappentassen.

Mijn scepsis over diesel rijden is door deze TD vrijwel geheel weggevaagd. Ok, 90pk en nog geen 200nm is niet veel als je Lancia i.e. turbo's en Maserati Biturbo's gewend bent, maar met name op de snelweg kan je er prima mee meekomen. Met een 'beschaafd sportieve' rijstijl haal ik keer op keer een gemiddeld verbruik van 1 op 16 en gaan twee volle tanks a €70 per tank meer dan een maand mee. Wat mij betreft netjes.

Bij de koude start ploft er altijd en pluim rook uit de uitlaat en bij vol doortrekker zie je boven de 3.000 tpm ook wel dat dit een diesel is, maar walmen doet hij niet. Het olieverbruik is te verwaarlozen en ik houd mij strikt aan het verversen om de 6 maanden.

Qua onderhoud heb ik naast de genoemde banden en olie enkel een behoorlijke rekening betaald voor het vervangen van de gehele remmerij. Maar voor minder dan de aanschafwaarde had ik rondom nieuwe schijven met blokken, trommels met schoenen, de olie en Michelin banden en de APK-keuring. Slijtage-onderdelen en dus toch een beetje achterstallig onderhoud, maar ik kan er van uit gaan dat deze auto nooit meer nieuwe remmen nodig zal hebben. Wat op dit moment nog voor vervanging in aanmerking komt zijn de draagarmrubbers en de koelventilator van de radiateur, maar dit heeft wat mij betreft niet zo veel haast. Ik kom (gelukkig) niet veel verkeersdrempels en/of files tegen. ;D

Zoals gezegd ben ik dus reuze tevreden met deze Delta HPE en ben ik (in ieder geval zolang er nog geen gezinsuitbreiding aan zit te komen) van plan om er nog enkele jaren met plezier mee door te rijden. Hij ziet er sportief en toch gedistingeerd uit en de andere Delta's (serie II) die ik het afgelopen jaar heb gezien zijn op de vingers van twee handen te tellen. Jammer...

Na een jaar trouwe dienst ingeruild

358.000 km

6 december 2012

Na verkoop van de Maserati Biturbo had ik (na aankoop van een mooie Lancia Thema turbo 16v) nog wat van het budget over om te investeren in een iets grotere en modernere auto voor dagelijks gebruik. Het moest weer een diesel worden en minimaal een 5-deurs hatchback of station. Na al een tijdje rond gekeken te hebben was het al snel duidelijk dat het een Alfa 156 of Lancia Lybra SW moest worden. Beiden in mijn ogen erg aantrekkelijke modellen die gepaard aan een Jtd motor betrouwbaar en zuinig zijn. Uiteindelijk is het een 156 SW 1.9 Jtd geworden van bouwjaar 2002 (met het geupdate interieur) en heb ik de Delta mooi in kunnen ruilen.

Deze staat op het moment van schrijven nog te koop voor de prijs van een smartphone. Ik heb er gedurende het jaar dat ik er mee heb gereden veel plezier van gehad en hij is uiterst betrouwbaar gebleken. Ik heb er zo'n 25.000 km mee gereden en heb geen enkel probleem ondervonden. De remmerij en banden waren aan vervanging toe, maar dat was achterstallig onderhoud. De koelventilator heeft nooit gewerkt, maar met rijwind was de koeling altijd voldoende. Het verbruik was steevast rond de 1:16 en het olieverbruik nihil. Niet slecht voor een diesel van 15 jaar oud met dik 3.5 ton op de klok! In combinatie met het sportieve uiterlijk en het best comfortabele interieur vond ik dit een prima auto die ik iedereen aan zou willen raden als budget-diesel.

7,5