Menu
| Uitvoering | I-Pace EV400 SE |
|---|---|
| Versnellingen | 8, Sequentiële Automaat |
| Bouwjaar | 2018 |
| Jaar van aanschaf | 2018 |
| KM-stand laatst | 35.000 km |
Ja, ik ben er zo eentje. Een ondernemer die op de valreep met 4% bijtelling een volledig elektrische auto besteld heeft. Neemt niet weg dat ik 'm besteld heb uit enthousiasme over het product, uit principiële en beroepsmatig overwegingen en dat de fiscale voordelen voor mij het verschil maakten tussen wel of niet kunnen. Kortom: een autoliefhebber koopt een liefhebbersauto!
Ik zie mijzelf als petrolhead. Ik kan enorm genieten van de geur van benzine, de grom van een vette diesel, en rij alleen in auto's waar ik dagelijks met plezier in stap. Zo heb ik een heel rijtje 6-in-lijn versleten, met enkele missers tussendoor. Zo koop ik om de paar jaar met twee maten een roestig hok om er een Carbagerun of vergelijkbaar mee te rijden. En zo ben ik ook in de Ipace gestapt. Tot zover mijn verdediging... die natuurlijk eigenlijk geheel overbodig is.
De Ipace dus. Vooralsnog kan ik geen echte review schrijven. De auto heb ik uit de folder besteld en één keer proefgereden. Voor informatie over het rijden van de auto zijn enorm veel tests beschikbaar en de Ipace biedt veel Freude am Fahren.
Het keuzeproces verliep als volgt: tussen alle afgrijselijke hybrides en volledig elektrische gebakjes viel mij de Tesla Model S al enige jaren in positieve zin op. Daarnaast speelde: het bedrijf waar ik werk verduurzaamt woningen bij de vleet en het rijden in een rokende diesel paste steeds minder bij mijn rol. Ik ben niet gehecht aan wat vroeger was maar juist geïnteresseerd in vooruitstrevende techniek, mits in een goed jasje en mits goed rijdend.
Sinds ik anderhalf jaar geleden zelfstandige werd, kwam ik meer in aanraking met andere ondernemers die in groten getale deze Model S rijden. Eén van hen legde me globaal uit hoe hij netto even duur in zijn nieuwe Tesla reed als in zijn 10 jaar oude V70 diesel. En hij legde uit hoe je met de vermeende praktische nadelen omgaat. Die nadelen zijn er meestal eigenlijk niet en als ze er al zijn, zijn het incidenten. Incidenten die naar mijn idee niet opwegen tegen de voordelen van deze mooie machines. Mijn controller rekende later even mee, en constateerde dat het klopt. Mijn oude 530d kost dus even veel als een nieuwe Tesla S. Tsja, ik ben best gehecht aan de alleskunner op diesel maar ga dan toch liever voor de Tesla.
Toen ik eenmaal tot dit punt was gekomen, ging ik toch even verder kijken. En kwam zo de Ipace tegen. En ook de andere actuele EV's. De Kona lijkt ook een goede optie maar vind ik met mijn kilometers toch teveel een B-segmenter. Dan betaal ik liever wat meer voor rijplezier en comfort van een hoger niveau. Ik heb me - voor zover vanaf papier mogelijk - verdiept in de Ipace en constateerde dat ik die mooier vind van de Model S, vermoedelijk beter rijdend, zeker beter afgewerkt.
De belangrijkste 'nadelen' van elektrisch rijden zijn voor mij als volgt:
Nadeel 1: het 1-fase laden. Dat gaat langzamer dan 3-fase. Op mijn werk in Groningen gaat het met 7,4kw/u en thuis met 5,8kw/h. Verbruik is ongeveer 25kw/100km en een enkele reis kost me omgerekend ongeveer 7,5kw. Een uurtje laden op het werk dus en anderhalf uur thuis. Dat zal nooit een probleem vormen. Langere ritten is iets complexer. Als de range ongeveer 350km is (ipv de beloofde 480), kom ik zonder moeite op en neer naar pakweg een klant in Arnhem, in een ruk naar onze vestigingen in Rotterdam of Eindhoven. Klanten van mij hebben altijd een laadpunt is mij opgevallen. Onze vestigingen nog niet, maar dan is er wel een openbaar punt om een beetje bij te laden. En dan zijn er nog de snelladers, waar ik kan bijtanken als het echt moet, in ruil voor een half uur koffie en bellen. Mijn inschatting: ik kom eens per jaar in de problemen, die dan ook nog eens relatief zijn. Al mijn tankbeurten kosten opgeteld meer tijd in een jaar, inclusief gehaktstaven.
Nadeel 2: geen caravantrekker. Ik heb een caravan en de Ipace mag 'm niet trekken, max 750kg. Om die reden verruilden we onze tweede auto - een Yaris uit 2000 - voor een een Bravo 1.4 t-jet met voldoende trekkracht.
Nadeel 3: wat een dure auto. Maar ik lease 'm.
Voordelen zijn er zat. Ik vind het een geweldig apparaat, eerste rij-indruk was ook zeer positief, supersnel, supersnel, geweldig interieur...
Dan nog even de gekozen versie: geen First Edition. Die werd me echt te duur. Een tussenvorm: de SE, met nauwelijks opties, alleen een zwarte hemel. Caesium blauw met zwart leer. Geen grotere wielen: hij heeft het m.i. niet nodig en het scheelt comfort. En heel veel andere functies ook niet, waarvan ik vooralsnog niet weet dat ik ze zou kunnen missen, omdat ik ze nooit gehad heb.
Al met al: ik ben erg benieuwd en rij medio november mijn eerste eigen kilometers. Ik zal vanaf dan ook een review bijhouden en dit epistel inkorten. Waarderingen maar even fictief ingevuld: het moet nog blijken!
Groeten!
Op 14 december haalde ik de Ipace op in Amsterdam. Dealer Kimman gaf me een keurige uitgebreide uitleg. Ik mocht zelf het doek van de auto halen en kreeg een sjieke cake mee naar huis. Poppenkast, maar wel leuk.
Eind december was er nogal wat gedoe over 'zwarte schermen': van de drie vielen er twee uit. In de showroom werkte alles, eenmal op pad was alles op zwart. Navigatie, telefoon, muziek en klimaat waren daardoor niet beschikbaar. Jaguar heeft hard gewerkt om dit vervelende probleem op te lossen en met succes. Nog voor de kerst was alles geüpdatet en sindsdien is het de auto die het moet zijn.
Na 1.500 krijg je een aardige indruk en raak je thuis in de auto. De beleving komt overeen met de testverslagen. Een geweldig interieur, mooie maar ietwat langzaam werkende schermen, een fijn onderstel dat de balans vindt tussen dynamisch en comfortabel, belachelijk snel met 400pk en 700nm vanaf 0 km/u. Het one-pedal-driving met regeneratie van remenergie went erg snel en je wilt niet anders meer. Het is een echt andere rijbeleving dan voorheen in mijn BMW, maar de goede dingen zijn gebleven. Daarover ben ik enorm enthousiast.
De range valt tegen. Dat was deels te verwachten: ook brandstofauto's hebben een getest verbruik dat nooit gehaald wordt. Met het huidige weer, redelijk netjes rijden en af en toe een sprintje haal ik 320km op een lading, waar 470 o.i.d. de theoretische range is.Anders uitgedrukt: ik rij 28kw/100km en met een accu van 90kw kom je op 320km. De boardcomupter geeft dat ook aan als range. Bij warmer weer zal de range (fors?) oplopen.
In de praktijk is de ' range-anxiety' snel verdwenen. Ik rijd vooral in Noord-Nederland en met deze range kom je nooit in de problemen. Thuis en op het werk steeds aan de stekker. Ik ben nog niet onder de 50% geweest.
Het laden duurt lang maar dat was vooraf bekend. Ik heb er geen last van. Kwestie van 's avonds aan de stekker en ' s ochtends met 100% op pad. Of, van huis naar werk, 10-15kw bijladen (duurt 2 uur) en weer verder. Er komen steeds meer supersnelladers (100kw) en ik ben er niet bang voor om af en toe naar onze vestiging in Rotterdam te rijden. Als ik daar weinig bijlaaddtijd heb, kan het incidenteel voorkomen dat ik snellaad aan de snelweg. Tijd voor een gehaktstaaf en een belletje... We gaan het beleven.
Tot op heden mis ik mijn full options BMW 5-serie (E61) in geen enkel opzicht. Wat voor mij veelzeggend is, want dat was een geweldig rij-ijzer. Petrolhead is niet meer de juiste term voor autoliefhebber. Maar liefhebber blijf ik!
Ik hoop dat deze prachtige techniek snel verder vordert en bovendien voor iedereen goed betaalbaar en beschikbaar wordt. Als je ziet wat er op de markt komt, hoe grote fabrikanten een inhaalslag voorbereiden, hoe snel nieuwe technieken zich aandienen... moet goed komen!
We zijn inmiddels een dik half jaar op pad met de ipace. Tijd voor een update.
Technisch is alles probleemloos. Dat zou je ook mogen verwachten. De zwarte schermen in december lijken dus een ongelukkig begin. Deze week rij ik langs de dealer voor een update waarmee het laden sneller kan, maar er is verder geen aanleiding toe.
Over de rij-eigenschappen: je kunt in tests genoeg lezen en horen. Die zijn fenomenaal. Je moet wel erg gehecht zijn aan trillingen en geluid, wil je dat niet erkennen. Snel, stil, stabiel. Ik weet niet waar de grens ligt; deze ligt verder weg dan wat ik durf.
Twee zaken zijn nadere toelichting waard denk ik: het elektrisch rijden en beleving.
Over het elektrische rijden: de benodigde gedragsverandering went snel. Door thuis en op het werk met regelmaat even de stekker er in te pluggen, zit je nooit zonder actieradius. Binnen Noord Nederland, waar ik me vooral bevind, is dat geen ding meer waar je bewust mee bezig bent. Laden bij openbare punten doe ik niet: kost me geld en is onnodig.
Als ik verder weg wil, wordt het een beetje plannen. Dagje Eindhoven? Dat red ik niet in één accu. Dus ik zoek op een appje een geschikt laadpunt in de stad. Die zijn steevast traag, zeker op 1 Fase laden, maar het druppelt rustig bij als ik ergens ben. Alternatief is dat ik dat niet doe, en iets langer bij de snelle Fastned lader ga staan. Scheelt me vijf of tien minuten in totaal, en een paar euro. Kwestie van kiezen. De apps voor die openbare laadpunten zijn redelijk goed. Maar ik ben wel een beetje jaloers op de geweldige laadinfra en software van Tesla. Op het moment dat “abetterrouteplanner” met een CarPlay app komt, is het al weer gemakkelijker. Of dat Google Maps de stap zet om elektrisch rijden serieus te nemen.
Op vakantie in de Dordogne trof ik twee gezinnen met beide een Tesla, en tentjes mee. Vanuit hun woonplek Rotterdam leidde de reis tot beperkte extra reistijd. Goed te doen. Vooralsnog hebben wij een caravan en dan zie ik nog geen serieuze combi met elektrisch rijden. Hoewel elders hier een review van de Tesla X staat, waaruit blijkt dat het kan. Wellicht zijn we de caravan een keer zat, en gaan we weer met tent. Met de groeiende laadinfra (aantal punten en snelheid van laden) zou ik dan zeker met de Ipace naar pakweg zuid Frankrijk of Italië gaan.
Al met al: het is niet zo zorgeloos als dieselen, maar die enkele keer dat je er echt voor moet plannen of wachten, is nauwelijks bezwaarlijk. Zeker als je dagelijks leven in een straal van 100km is!
Dan de beleving: een Jaguar en dan ook nog nieuw. Ik heb altijd veel plezier gehad in het vinden en rijden van dikke bakken die na tien jaar nog steeds goed in elkaar zitten. Zoals mijn vorige e61 BMW. Wat een sterke, frisse en fijne auto was dat. Ik zou m zo weer willen hebben. Nieuwe spullen boeien mij totaal niet. Ik beleef ook geen vreugde aan de nieuwheid van de ipace. Ook de vele opties niet. De e61 had alles wat nuttig is: veilig, goede airco, power, stabiliteit, stilte, ruimte, navi, topstoelen met leer en verwarming. Adaptieve cruise controle vind ik aardig maar niet nodig. Lane departure warning is soms irritant. Een automatische kofferklep: ach. Enzovoorts.
En ik moet eerlijk bekennen dat ik plezier beleef aan de handmatigheid van onze Bravo. Rationeel gezien flauwekul, want in vergelijking met de ipace traag, lawaaiig en oncomfortabel. Maar dat is ook niet de reden waarom je bijvoorbeeld een klassieker koopt. Het gaat om een beleving, geur, geluid. Ik zou voor dagelijks gebruik toch niet terug willen naar een brandstof auto maar eentje voor er bij, voor ouderwets plezier, dat wel. Dat komt nog eens, inclusief een Loi cursus lassen...
Dan nog even over alternatieven. Zou ik mensen anno 2019 een ipace aanraden? Natuurlijk niet. De 4% en andere voordelen maakten m bereikbaar voor stervelingen zoals ik, maar nu niet meer. Als ik zelf nu opnieuw voor de keuze stond, zou ik - deels door financiële overwegingen, deels door voortschrijdend inzicht - anders kiezen. Kleiner, aangezien dit wel erg groot is voor voornamelijk zakelijk eenzaam rijden. Daarmee ook goedkoper. De tesla 3 zou mijn eerste optie zijn als ik nu mocht uitzoeken.
Of zelfs toch een gebruikte hybride zoals de Volvo v60. Daarmee kun je een groot deel van je woon-werk elektrisch overbruggen, terwijl je voor lange ritten en je caravan omschakelt op benzine. Pas saldo nog niet zo’n raar concept, waarbij het doodzonde is dat we alle voordelen voor hybride zo snel afgeschaft hebben, met extreme export als gevolg.
Op lange termijn verwacht ik veel van waterstof elektrisch rijden voor langere afstanden en accu rijden voor lokaler verkeer. Maar dat is nu simpelweg nog geen alternatief.
Bottom line: zeer tevreden met het voorrecht in deze ipace te kunnen rijden. Wetende dat het niet zaligmakend is. Een bijzondere stap tussen verleden en toekomst.
Lange tijd geen update gedaan. En ook wel met reden: er speelt gewoon heel weinig. Hij doet nog precies wat 'ie bij 15.000 deed, en sindsdien ging er niets stuk.
De voordelen blijven hetzelfde. De nadelen ook: langzaam laden en een actieradius die tussen de 300 en 350 blijft steken. Laatst op één lading Opende-Aalten gedaan, 375km, zonder bijladen. Met nog 15km range aangekomen. Dus het kán wel bij goed weer en veel binnenwegen met vrachtverkeer voor je neus.
Stel dat ik nu opnieuw kon kiezen: ik nam geen Ipace. Niet omdat de Ipace niet goed is. De verhalen over de bouwkwaliteit van Teslas lokken me niet echt. En nieuwe concurrenten zijn niet persé beter, zoals de E-tron of de Polestar 2. Een ieuwe Ipace heeft straks ook 3-fase laden. Dus prima keuze. Maar ik zou toch voor een kleiner model gaan, met meer range. Toch een Kona, een Id3, een Mokka. En: hoe dan ook een EV. Terug naar brandstof zou voelen als terug van een T-ford naar een paard met wagen.
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
