BMW 320d Touring Executive (2008)
autoreview
Signalement
Uitvoering | 320d Touring Executive |
---|---|
Versnellingen | 6, Handgeschakeld |
Bouwjaar | 2008 |
Jaar van aanschaf | 2008 |
KM-stand bij aanschaf | 2 km |
KM-stand laatst | 183.010 km |
Freude am Fahren
- 101.450 km
Mijn vorige auto werd in 2006 uit productie genomen, de Lancia Lybra, met daarin een juweel van een vijfpitter. Ik heb met weemoed afscheid van haar moeten nemen. Ik hoop dat ze de nieuwe berijders nog jaren gelukkig mag maken.
Een combinatie van vage voorkeur voor een 'nette' 3-serie en een prettige kennismaking bij garage Bert Story in Den Bosch trokken me over de streep. Ik moet zeggen; de garage is voortreffelijk, ze laten je geen moment in de steek.
Wat te zeggen van de eerste ton op de teller?
Het begin ging allemaal niet zonder problemen. Al na 2.000 km haperde de turbolader. Die werd onder garantie door de garage vergangen. Lijkt me toch een kostbare grap. Iets dergelijks trad tweemaal op met de geïntegreerde CD-speler/navigatie. Voor de rest geen technische mankementen van enige betekenis.
BMW's hebben de naam tamelijk hard afgeveerd te zijn. Dat was zeker even wennen. Er zit niet overdreven veel zijwaartse steun in de stoelen. Deze drie stuurt, zoals beloofd, als de beste. Wegen met bochten zijn eigenlijk veel leuker dan wegen zonder. Doordat de wagen vrij direct reageert op alles wat je doet moet je bij hogere snelheden wel goed je hoofd erbij houden.
Voor wie het interesseert: bij 160-plus zit ik liever in mijn oude Lybra of een stevige 159 dan in deze 3-serie, maar op Nederlandse wegen is dit natuurlijk een volstrekt theoretisch probleem. Ik heb ontdekt dat een goede stuurpositie (dat luistert nauw) dit probleem goeddeels kan opheffen.
Met 177 pk is de wagen goed gemotoriseerd, maar zeker niet overgemotoriseerd. De versnellingen gaan beschaafd, zonder een sportief gevoel te geven. Voor de vertraging zitten er grijpgrage remklauwen op, die je met enig beleid moet hanteren.
Ik ben niet erg onder de indruk van de kwaliteit van de blauwe metallic lak. Ze is wat kwetsbaar en de 'brille' ontbreekt. Buitengeluiden komen door de dunne ramen vrij hard door.
De flat run tires zijn eveneens tamelijk rumoerig op bepaalde wegdekken.
Het motorgeluid is na de vorige 3-serie duidelijk verbeterd. Het blijft een viercilinder diesel en geen vijf.
De prijs - en dus ook de bijtelling - mogen er zijn. Voor vijftien mille minder had ik eerder een prachtige Italiaan die ik zeker niet als minder zou willen bestempelen. In de lease ontlopen ze elkaar niet veel. Dat hoort dan weer bij BMW.
Het brandstofverbruik is een thema apart. Dit voertuig zit in categorie B. De Lybra zat in E. In de praktijk is het verschil niet meer dan 2 km per liter. Ik vind dat veel ophef om weinig. Wie een beetje netjes rijdt, haalt met een 320d in doorsnee 1:16/1:17. Met de Lancia 2.4 jtd was 1:15 goed haalbaar. Spreek je de motoren ècht aan, dan was de Lancia gewoon zuiniger.
In conclusie
Een kniesoor die op een nieuwe 3-serie van BMW gaat zitten afgeven. Daarvoor doet men in München toch echt te veel zijn best om standaarden te stellen. De problemen die ik had zijn netjes opgelost. Freude am Fahren? Ja, maar het is wel duur betaald als je toch maar met 90 km/uur over de A2 mag sukkelen.
lange rit
- 146.383 km
Afgelopen weekeinde zijn we met ons tweeën naar Uppsala heen en weer gereden. Ja, dat is best een eind, ongeveer 1.500 km heen en net zo iets terug. Vrijdag heen. Maandag terug. Wat is daar over te zeggen?
Drie dingen.
Het brandstofverbruik. Dat maakt BMW helemaal waar zolang je over Deense en Zweedse snelwegen cruist. Een verbruik van 1:18-20 is dan goed haalbaar. Cruise control er op, voet onder de stoel en uren lang tokkelen. Je haalt in theorie dan 1.200 km uit een tank diesel. Maar owee als je op de Duitse snelweg komt en gaat doorhalen. Dan is het verbruik weer ouderwets BMW. Met alle Baustellen die we onderweg tegenkwamen bleef het verbruik per saldo heel redelijk.
Het comfort. Is soms een beetje op het randje. Oneffenheden komen vrij hard door. Het windgeruis langs de dunne zijruiten is wezenlijk. De rechtuitstabiliteit is wat minder dan van een voorwielaandrijver. Een BMW is niet gemaakt voor rechte wegen -:)
De stoelen geven niet de vanzelfsprekende steun die je nodig hebt voor dergelijke (extreem) lange ritten. Het is even zoeken naar de juiste stand.
De zijwindgevoeligheid. Een BMW is toch een tamelijk vierkant doosje dat bij hogere snelheden gevoelig wordt voor zijwind. OK, het woei best hard en de wind stond schuin op de neus, maar je moet je hoofd er wel bijhouden.
afscheid
- 183.010 km
Wat moet ik over de laatste veertig duizend kilometers zeggen?
En over de manier waarop de wagen mij de afgelopen vier jaar heeft verplaatst?
Technisch gesproken mankeert er, dankzij regelmatig onderhoud helemaal niets aan de wagen. Natuurlijk, er zijn wat gebruikssporen, maar geen schades.
'n Keer goed schoon laten maken kan helpen. Dat liet ik sowieso eenmaal per jaar door de garage doen. We zijn er van binnen niet zo heel erg zuinig opgeweest. Maar defecten of mankementen zijn er niet. De wagen is niet afgerost en kan makkelijk nog een keer 180 Mm mee.
Wat heeft de auto gebracht?
Betrouwbaarheid, gebruiksgemak en toch ook wel 'Freude am Fahren'. Ik vond het niet een heel bijzondere wagen. Ik had er geen band mee, zoals met de meeste van mijn voorgaande auto's. Je ziet er ook te veel van. Zo stond ik bij het pompstation eens heel verbrouwereerd te kijken naar een weigerende afstandsbediening. Geen wonder, het was ook een andere blauwe BMW 320.
OK, hij was snel, wendbaar en compact. Groter hoeft van mij zeker niet. Ik kan de sleutels zonder hartzeer inleveren.
De nieuwe 320d biedt net iets meer. Genoeg om van te gaan houden.
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? misschien
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.