Lekker veilig binnen

Een mens kan zich vergissen. Zo waande ik mijn auto altijd veilig in de afgesloten parkeergarage onder het appartementencomplex waar ik woon. Ieder heeft er zijn eigen plekje, en alleen bewoners hebben een afstandbediening waarmee de glazen vouwdeur te openen is. Een keurige flat vol keurige mensen, dus wie doet mijn dierbare MX-5 wat?

Tot afgelopen maandagochtend. Grote consternatie, want er was ingebroken. Iemand had zich een weg naar binnen weten te banen en zes auto's opengebroken. Gelukkig waren ze aan mijn auto niet toegekomen.

Gisterennacht, half een. We worden gewekt door de telefoon. Bevriende onderburen aan de lijn: er is wéér ingebroken. Zelfde methodiek, weer zes auto's, en ditmaal is hun MX-5 de pineut. Het genetische afval heeft het dak opengesneden om er een oud, goedkoop radiootje uit te halen. Des te wranger als je weet dat onze vrienden hun MX-5 altijd onafgesloten laten, juist om te voorkomen dat het mes in hun kap wordt gezet. We schieten onze kleren aan, gaan naar beneden en treffen de halve flat in de garage aan. En dan pas blijkt hoeveel geluk wij hebben gehad. Want de nageboortes waren bezig een rij af te werken, toen ze werden gestoord. En juist op dat moment waren ze met de Rover van onze buren bezig. Was de onderbreking een paar minuten later geweest, hadden de hufters ook onze Mazda opengesneden.

En wat misschien nog wel het bizarst is: die avond had ik toevallig een Invicta S1 ter waarde van een kwart miljoen bij me. Ik had nog overwogen mijn Mazda buiten te stallen om de Invicta veilig binnen te laten overnachten. Veilig binnen...