Volvo S60 Cross Country

Een auto opruigen en hoog op de poten zetten is niets nieuws, we kennen ze bijvoorbeeld als A6 Allroad, Altea FreeTrack, CrossPolo, Scénic RX4 of Streetwise. En met de XC70 stond Volvo zo'n beetje aan de basis van de crossover-trend. Zonder uitzondering zijn het altijd auto's met een op functionaliteit gericht koetswerk inclusief een grote praktische achterklep of -deur. Blijkbaar moeten er altijd spullen naar de andere kant van een drassig grasveld gebracht worden. Sedans zijn waarschijnlijk niet geschikt voor een actief outdoor bestaan, ze zitten er niet tussen. Of beter gezegd: zaten er niet tussen, want Volvo heeft heel stilletjes S60 Cross Country aan het gamma toegevoegd.

Al van een afstand valt op de dat de S60 Cross Country anders is dan een gewone S60. Z'n bumpers zijn van onderen voorzien van mat aluminiumkleurige lippen en randjes die de indruk wekken dat ze de auto beschermen tegen akelige boomstronken en verdwaalde rotsblokken. Hij staat 6,5 centimeter hoger op de poten dan de normale S60 waardoor een bodemvrijheid ontstaat van dik 20 centimeter, genoeg om een Toyota RAV4 te declasseren. De door de verhoging ontstane ruimte in de wielkasten wordt keurig opgevuld door grote banden op 18 inch lichtmetaal (of tegen bijbetaling 19 inch wielen). Een misverstand lijkt welhaast uitgesloten, dit moet een sedan zijn die verder gaat waar andere sedans afhaken.

Zonder benzine

De Zweden bouwen de S60 Cross Country met twee 190 pk sterke turbodiesels en een hele fijne 245 pk benzinemotor. Die laatste staat niet in de Nederlandse prijslijst en da's ook niet echt verbazingwekkend, door z'n hoge CO2-uitstoot (en daardoor forse BPM) zal de consumentprijs torenhoog zijn en de verkopen nihil. Bij ons alleen dus die diesels. Standaard is de S60 Cross Country een voorwielaandrijver en dan krijg je hem met tweeliter viercilinder en handgeschakelde zesbak. Optioneel kun je hem ook krijgen met achttrapsautomaat. Geheel in lijn met z'n stoere voerkomen kun je hem - net als z'n station-broer - ook bestellen met vierwielaandrijving. De viercilinder diesel maakt dan plaats voor Volvo's oude 2,4 liter vijfcilinder, standaard gecombineerd met een zestrapsautomaat. Die zestrapsautomaat is inmiddels ook een klassieker aan het worden, maar blijkbaar lukt het anders niet om er een vierwielaandrijver van te maken. Of hebben ze in Götenborg nog ergens een enorme loods vol van die oude aandrijflijnen die eerst leeg moet?

Gericht op comfort

Het eerste wat opvalt wanneer we met de standaard al rijk uitgeruste vierwielaangedreven S60 Cross Country op pad gaan is z'n fijne hoge instap. Die extra centimeters zorgen echter ook voor een hoger zwaartepunt. Volvo's onderstelmensen hebben gelukkig weten te voorkomen dat dat hogere zwaartepunt voor een waggelend geheel zorgt. In tegendeel. De auto voelt goed in balans. Natuurlijk is een gewone S60 dynamischer, het declasseert de Cross Country echter geenszins. Hij beweegt soepeler dan een gewone S60, maar ook weer niet zo week en lobbig als een willekeurige suv. De nadruk ligt op stabiliteit en comfort en dat draagt mooi bij aan ontspannen rijden. De souplesse van de aandrijflijn sluit hier keurig op aan. Want oud of niet, de vijfcilinder is bepaald nog niet ingedut. In tegendeel. Samen met de automaat valt er goed mee te leven, heel goed. En wanneer de voorwielen de 190 pk onverhoopt niet de baas kunnen, zorgt een Haldex-koppeling er vliegensvlug en nagenoeg onmerkbaar voor dat ook de achterwielen meedoen.

Mag het wat minder?

Een koopje is de auto niet. Voorwielaangedreven is-ie er vanaf € 47.995 en vierwielaangedreven begint het bij € 57.895. Dat zijn stevige prijzen. Toegegeven: Volvo heeft 'm rijk bedeeld met comfort verhogende attributen. Alleen wanneer we verder in de Volvo-showroom kijken zien we dat z'n station-versie - de V60 Cross Country - er al is vanaf 41.995, weliswaar met 'slechts' 150 pk, maar toch. Al met al zou een portemonnee vriendelijkere versie het feest nog mooier maken. Met een iets bescheidener 120 pk-motor is de S60 Cross Country vast nog steeds een aangename auto. En de stoere bumpers en dorpelranden? Het maakt indruk, maar in standaard-trim kunnen we er ook prima mee leven. Graag een portemonnee vriendelijkere versie met iets minder toeters en bellen; in een vergrijzend Nederland heb je dan de sedan voor de toekomst. Grote kans dat de concurrentie er ook weer achteraan komt.