Volvo 850 T-5R Estate - 1994 - 639.678 km - Klokje rond

Voordat ik deze auto had, reed ik met een BMW E30 325i, maar die raakte te veel verroest. Mijn vrouw wilde graag een Volvo, omdat het veilige auto’s zijn. Ik ben daarmee akkoord gegaan op voorwaarde dat we een Volvo kochten die ík leuk vind. En dat is er maar eentje. Bij een garagebedrijf vonden we in 2011 dit exemplaar met 240.000 kilometer op de teller. Hij was van de eigenaar van dat bedrijf en tot op de dag van vandaag is hij er in onderhoud. Ze kennen hem van haver tot gort en ik bespaar nooit op het onderhoud.”

In de jaren dat Daan de auto heeft, reed hij er zo’n 30.000 kilometer per jaar mee. “Ik ga er vol gas mee over de Nürburgring en het andere moment trekt hij een kar met een aggregaat van drie ton of wordt hij ingezet voor een verhuizing. Deze auto kan echt alles. Ik heb het vermoeden dat hij nog helemaal gezond is. Vorige week ben ik er nog mee naar de wintersport geweest en hebben we 160 à 170 km/h gekruist. De topsnelheid bleef hangen bij 230 km/h. Dat viel me een beetje tegen, want hij is gechipt tot 300 pk. Ik vraag me af of dat nog wel werkt.”

OLIEVERBRUIK

Dankzij de 30.000 tot 40.000 kilometer per jaar die Daan jaarlijks rijdt, is de kilometerstand van zijn exotische Volvo flink opgelopen. “Het is inmiddels een sport geworden om die stand zo hoog mogelijk te laten oplopen. Een miljoen kilometer moet mogelijk zijn. Intussen zijn bij circa 550.000 kilometer de buizen van de klepstoters vervangen, een kleine revisie om het olieverbruik te verminderen. Nu ligt dat weer op één liter op 3.000 kilometer. En onlangs is er ook een flinke reparatie aan de versnellingsbak geweest.” Eh, één liter op 3.000 kilometer? Is dat niet wat veel? Joep haalt er zijn schouders over op. “Ik zou er niet mee zitten.” Daan rijdt de auto in elk geval niet op ‘heel houden’. Hij wordt inderdaad bijgehouden met het idee dat hij nog een hele tijd mee moet. “Toch ben ik benieuwd hoe dat in de toekomst zal gaan. Nu zijn alle onderdelen nog verkrijgbaar, maar toch merk je al dat alles schaarser wordt. Voor de keuring van vandaag ben ik vooral benieuwd of hij roestig begint te worden.”

Voor Joep Schuurman is het niet de eerste keer dat hij kennismaakt met een T-5R. “Maar zo’n kilometerstand heb ik nog nooit gezien. Ik denk dat deze auto niet zo ver was gekomen als hij een handbak had gehad. Door de automaat maakt de motor altijd minder omwentelingen en daar wordt hij ouder mee. Na de proefrit krijgt Daan al meteen het eerste compliment. “De versnellingsbak schakelt uitstekend.” Verder is Joep verbaasd te horen dat deze auto chiptuning heeft. “300 pk zit er echt niet in, hoor; dan zou hij veel harder moeten sprinten. Ik denk dat het niet meer is aangesloten.”

Ook als Joep onder de motorkap kijkt, klinkt er een tevreden gebrom. “Dat ziet er allemaal hartstikke proper en goed onderhouden uit.” Dus gaat het gele gevaarte omhoog op de brug. Daar vindt Joep de oorzaak van het scheefstaande stuur en het naar rechts trekken van de auto, dat hij tijdens de proefrit opmerkte. “Moet je eens kijken: het subframe is scheef onder de auto gemonteerd. Uitlijnen heeft nu geen enkele zin. Dit is vast gebeurd na het werk aan de transmissie. Vraagbij je garage eens of ze dat recht willen zetten; dan rijdt je auto direct ont zettend veel beter.”

DRINGEND

En de roest dan? Tja, die steekt onmiskenbaar de kop op. “Maar laten we niet vergeten dat we hier met een 25 jaar oude auto van doen hebben die al ruim 600.000 kilometer achter de kiezen heeft. Als je het zo bekijkt, valt het nog mee. Het wordt echter wel dringend om de dorpel kappen te verwijderen. En dan vooral niet schrikken van wat je daar tegenkomt. Vooral linksachter zit behoorlijke roest. Als je er nog een paar jaar verder mee wilt rijden, moet je daar nu aandacht aan besteden.”

Als Joep aan de inspectie van de ophanging begint, is hij in de eerste plaats beduusd over de banden. “Splinternieuwe Michelins Pilot Sport. Mooier wordt het niet. Maar rijd je daar echt mee in dit jaargetijde?” Daan bekent dat hij ze speciaal voor de keuring heeft gemonteerd. Niet om een complimentje over zijn fancy banden te vangen, maar omdat de zomerwielen mooier op de foto zijn dan zijn winterset. De oh’s en ah’s houden nog niet op. “Ik zie ook Powerflex-draagarmrubbers, een nuttige upgrade. Eigenlijk zou je dat met je subframerubbers ook moeten doen. Daar gaat de auto beter van sturen. Want laten we eerlijk zijn: een 850 T-5R is een leuke auto, maar al dat vermogen op de voorwielen is een beetje te veel van het goede. Deze auto kan wel wat hulp van dat soort speciale onderdelen gebruiken.”

DE MENING VAN CARREC TECHNOCENTER

“Zoals eigenlijk alle Volvo’s op leeftijd en met hoge kilometerstand rammelt, piept en kraakt ook deze er lustig op los. Het is niet om aan te horen. De T-5R is wel een leuke auto om mee onderweg te zijn. Ondanks deze tamelijk lange lijst klachten is deze 850 voor zijn leeftijd en kilometerstand in redelijke staat. Gezien de liefde waarmee hij wordt onderhouden, denk ik dat deze vijfcilinder voorlopig nog niet is uitgepraat.”