Toyota Corolla 1.4 16V VVT-i Linea Sol (2000)

Ruim drie jaar geleden kwam Toyota met een nieuwe generatie Corolla op de markt. En na zo'n tijd ontkom je in de tegenwoordige autowereld niet meer aan een flinke poetsbeurt. Die kennis is ook al in Japan doorgedrongen en Toyota presenteerde dus nog niet zo lang geleden een flink onder handen genomen Corolla. De eigenwijze snuit heeft plaats gemaakt voor een nieuw gezicht dat aansluit bij dat van de Avensis en de Picnic. Naast de optiek werd ook de techniek nog eens onder het vergrootglas gelegd met als resultaat sterk verbeterde krachtbronnen. Voor deze test kozen we daaruit de 97 pk sterke 1.4 16V VVT-i in een driedeurs koetswerk met de luxueuze Linea Sol-uitrusting. Deze heeft een prijs van zo'n f 36.500.
Het lijkt er een beetje op dat de brave Toyota-rijder ernstig was geschrokken van de aparte neus van de vorige Corolla. Tenminste, de nieuwe snuit is weer een stuk conservatiever van snit, maar toont wel gelijkenis met enkele familieleden uit het Toyota-geslacht. Andere wijzigingen aan het uiterlijk vond Toyota overbodig en deze Corolla Hatchback heeft dan ook nog dezelfde achterkant met die vlotte achterlichtunits.
Hoewel de Corolla wat betreft buitenafmetingen niet veel van de toppers in het segment afwijkt: zo rond de 4,15 meter lang en 1,70 meter breed, geldt dat niet voor zijn wielbasis. De achterwielen van de Corolla staan zomaar even anderhalve decimeter dichter bij elkaar dan bij een Astra of Focus. Zo'n verschil heeft natuurlijk invloed op de interieurruimte en dan met name op de achterbank. Voor een compacte middenklasser biedt de Toyota daar wel erg weinig beenruimte; de hoofdruimte kan er nog heel aardig mee door. Ook heeft de Corolla een nogal kleine bagageruimte. Want 281 liter, dat is een maat van een klasse kleiner! Uiteraard is wel de achterbank neerklapbaar voor het vervoer van grotere stukken, en dat is dus maar goed ook. We missen overigens een drukknop op de achterklep; die kun je alleen met de sleutel of van binnenuit openen.
Op het dashboard vinden we de bekende standaard set klokjes: toerenteller en snelheidsmeter in combinatie met meters voor de temperatuur van de koelvloeistof en de benzinevoorraad. Ook heeft de Linea Sol een eenvoudige boordcomputer. Onze test-Toyota was tevens voorzien van een navigatiesysteem (meerprijs f 2495) dat ons, als het op simpele bediening aankomt, niet helemaal kon bekoren.
Via het dashboard komen we dan als vanzelf terecht bij de uitrusting van de testauto. En die mag er zijn. Zo heeft de Corolla standaard ABS, airco, zij-airbags en elektrische verwennerij.
Het onderstel weet grotere oneffenheden goed te verwerken, maar heeft wat moeite met die kleinere ellendelingen. Wat betreft zitcomfort krijgt de Corolla punten: heel comfortabel.

Onder de kap

VVT-i is tegenwoordig het toverwoord bij Toyota. De afkorting staat voor een nieuwe motorgeneratie met variabele kleptiming. Het stelt de Corolla in staat om uit slechts 1398 cc maar liefst 97 volbloedpaarden te mobiliseren. VVT-i slaagt er helaas niet in om die stortvloed aan pk's te vergezellen van een stevige hoeveelheid Nm's; met 130 stuks moet de brave Toyota-rijder zich tevereden stellen en die zijn er pas bij 4800 toeren als 90 % van de Corolla- bestuurders het al een versnelling hogerop heeft gezocht.
Rijdend met de Toyota valt meteen op dat die onderin niet erg veel fut heeft. Op toeren houden is het devies als je het 100-pk-gevoel wilt houden. En dan hebben we natuurlijk nog het geluid en het verbruik. Om met dat laatste te beginnen, met 1:13,1 doet de Corolla het prachtig. De geluidsproductie is eveneens keurig, al gaat een motor zo rond de 4000 toeren altijd wat meer herrie produceren.
Bij de oefening gas-los-in-bocht reageert de Corolla met een flink naar buiten waaierende achterkant. Leuk bij een GTI, maar voor een auto met zo'n braaf publiek hoort dat niet. We moeten er niet aan denken wat er gebeurt als zo'n Corolla-rijder per ongeluk te hard een bocht in duikt en instinctief het gas loslaat. De besturing is voldoende nauwkeurig en gevoelig, het schakelen gaat prima en hij remt krachtig, al is 't wat moeilijk doseren tegen 't blokkeren aan. In deze klasse brengt de Corolla het er te slecht vanaf met zijn interieurruimte om volledig te kunnen overtuigen. Ook die overstuurreactie bevalt ons niet zo en het dappere, zuinige motortje heeft onderin toch weinig puf. Daarentegen is zijn uitrusting echt verwennerij en doet het interieur best luxueus aan. Al met al een auto die de aankoop toch best waard is.