Subaru Impreza 2.0 GT Turbo 555 AWD (1995)

De Subaru GT Turbo is een van onze favorieten. We houden wel van auto"s die niet direct het achterste van hun tong laten zien. Natuurlijk wekken de gretige luchthapper op de motorkap en de spoiler achterop wel nieuwsgierigheid, maar je weet werkelijk niet wat je overkomt als de turbo-Impreza er echt de sokken in zet. Nat of droog, het maakt niet uit: met zijn permanent ingeschakelde vierwielaandrijving stuift de super-Subaru er vandoor als een vers uitgepakte kruisraket.
Zelfs een vier keer zo dure Porsche 911 heeft nauwelijks een antwoord op die bloedstollende acceleratie. Bij het stoplicht komt zo"n Duitse geweldenaar met gecontroleerde wielspin iets makkelijker uit de startblokken en boekt daarmee een beetje winst, maar bij de snelwegsprint van 80-120 in "4" maakt de Impreza 555 dat verschil weer ruimschoots goed met een droomtijd van n‚t 6 seconden. Het hoort niet bij het offici‰le testprogramma van AutoWeek, maar uit nieuwsgierigheid is die inhaalmanoeuvre ook eens in de derde versnelling geprobeerd. Dat geeft het onwerkelijke gevoel alsof je in ‚‚n keer een enorme sprong vooruit maakt: in welgeteld 4,4 s katapulteert de ontketende Impreza zich langs elke denkbeeldige voorligger.
Alsof die sensatie nog niet genoeg is, wordt dat tomeloze geweld begeleid door een razendsnel in toonhoogte oplopend, metalig boxergeronk en het giftig-sissende geblaas waarmee de uitlaatgassen zich naar buiten persen.
Hoewel je niet gauw genoeg krijgt van dat hitsige vertoon, liggen de echte kwaliteiten van de op alle vier zijn wielen aangedreven turbo-krachtpatser op een breder terrein. Op de openbare weg zijn de grenzen van z"n wegligging niet met goed fatsoen te bepalen en dus togen we daarvoor naar het Circuit van Zandvoort waar voldoende ruimte is om eens een onverwacht stapje-opzij te maken. Die voorzorg bleek ongegrond, want de Impreza 555 toonde zich tot zeer hoge bochtsnelheden verbazend goedmoedig en neutraal, waarbij hij onder zware aandrang hooguit zachtjes ging oversturen. Precies zoals het hoort: een lange, strakke vierwieldrift met het stuur in de middenstand.

Slijtagestrijd
Dat het best hard was gegaan, bleek na afloop uit de slijtage van de lage 55%-banden: ondanks een wat verhoogde druk waren vooral links-achter (Zandvoort wordt immers rechtsom gereden) de sporen van het wegcontact tot over de schouder van het loopvlak zichtbaar. De Michelin Pilot-sloffen van het bepaald niet slappe type "Harmonie" lijken niet de optimale keus; waarschijnlijk is de nog wat stuggere "Sport" een betere keus.
Natuurlijk ga je met de stamvader van een rallytopper ook even buiten de gebaande wegen boenderen om op je eigen manier te beleven hoe zo"n bloedsnelle 4x4 met centrale visco-koppeling en een sperdiff op de achterwielen tekeer kan gaan.
Eerst voorzichtig, maar steeds een beetje harder rond, tot er op de harde, stoffige ondergrond zowaar iets van uitbreken valt te bespeuren. Weer blijft de 555 onbegrijpelijk lang op koers, maar anders dan op asfalt glijdt hij met m‚‚r gas geleidelijk een wazig grensgebied binnen, waarin noch van onder- noch van overstuur sprake is. Een onbehaaglijk gevoel, want in die toestand reageert hij nauwelijks op stuur en gas.
Terug op de nette Nederlandse snelweg maken we, voortdurend op onze hoede voor een vette snelheidsprent, de balans op. Zo past de nogal rauwe Subaru-boxer perfect bij het karakter van deze auto. Bij lage motorbelasting is de GT overigens best stil; dat is vast te danken aan de geruisarme, relatief smalle Michelins. We missen items als airbag en ABS, die bij de speciale 555-Impreza juist ontbreken om hem 7500 gulden goedkoper te maken dan de "gewone" GT turbo. Ook past het standaardmeubilair van de Impreza niet zo bij de GT Turbo en is de versnellingsbak maar weinig toegeeflijk. Aan de andere kant pakt het fijne Nardi-stuurtje van de 555 wel prettig aan en is de besturing van de Impreza lekker attent. Ten slotte is het niet onbelangrijk dat de Subaru-sedan in onze weinig tolerante wereld weinig jaloezie oproept. Bovendien kun je nog eens zonder bezwaar een paar achterpassagiers meenemen. Toegegeven, het zijn overwegend huis-tuin-en-keuken- argumenten, maar ze gaan zwaarder tellen naarmate je langer dan een paar dagen in zo"n super-auto mag rondrijden.