Test: Seat Leon Sportstourer

Nog niet eens zo lang geleden was een stationwagon vaak een soort rijdende valiumpil. Af en toe best handig om te hebben, maar verder vooral tamelijk slaapverwekkend. Een pragmatische keuze voor mensen met een gezin die een vervoersbehoefte hebben. Kortom, nogal saai. Dat het ook anders kan, bewijst de nieuwe Seat Leon Sportstourer, inmiddels al de zoveelste variant op het MQB Evo-platform van de Volkswagen Group. Toch heeft het Duitse kloonleger dit keer meer diversiteit binnen de gelederen. Zet deze Spanjaard naast de technisch identieke Skoda Octavia Combi en weinig mensen zullen geloven dat het in de basis dezelfde auto’s zijn.

Behoorlijk rechthoekig

Seat heeft niet te ver van het stationwagonprincipe willen afwijken. Dat hij er toch spannend uitziet, komt vooral door designdetails, zoals de doorlopende achterlichtunits, de veelheid aan vouwen en de priemende koplampen. De basisvorm blijft behoorlijk rechthoekig, met als resultaat een bagageruimte van 620 liter met de achterbank in gebruik. Leg die plat en er ontstaat een 1.600 liter grote put, waarmee de Sportstourer zich tot de grotere auto’s in het segment mag rekenen en niet eens zo heel veel krapper blijkt dan de Octavia. Op de achterbank zitten volwassenen van Nederlands postuur prima, want zowel hoofd- als beenruimte is er ruim voldoende. Helemaal voorin steelt het modulaire entertainmentsysteem van de Volkswagen Group de show. Net als bij de buitenzijde zou je niet zeggen dat het hardwarematig precies hetzelfde systeem is als in de Golf, A3 of Octavia. Vrolijke kleurtjes en veel vormen geven de indruk van mediterrane onbezorgdheid. Overigens blijkt dat vooral schone schijn, want in de praktijk werkt het allesbehalve onbezorgd. Ja, het ziet er leuk uit en reageert snel, maar er zijn heel veel menu’s die je door moet worstelen om ogenschijnlijk simpele dingen te regelen. Even snel de Sport-stand inschakelen voor een mooie lege snelwegafrit? Dan heb je hopelijk wel onthouden welke swipebewegingen je in welke volgorde moet maken, anders ligt de bocht al achter je. Daarbij lijkt er niet over alles even goed te zijn nagedacht. De stoelverwarming bedien je bijvoorbeeld via het touchscreen, alleen verdwijnen de icoontjes zodra je Apple CarPlay activeert, net als de rest van de aircobediening trouwens. In het digitale instrumentarium geldt eigenlijk hetzelfde: de leuke vormgeving en de snelle responstijd worden bij vlagen overschaduwd door frustraties. Iets veranderen in het menu voor veiligheidssystemen leidt er bijvoorbeeld toe dat je altijd naar één vaste vormgeving teruggaat, in plaats van de daarvoor gekozen instelling terug te halen. Het niet-digitale gedeelte blijft gelukkig gevrijwaard van kritiek. De zitpositie is ruim verstelbaar, met een middenarmsteun die bijna tot je kin kan komen. Prima.

Potenza’s

Zweven over de weg is er door de platte banden en stevige veren en dempers zeker niet bij, maar dankzij zijn adaptieve schokdempers weet de Leon toch heel wat schokken weg te houden bij de inzittenden, zonder dat daarbij concessies worden gedaan aan de wegligging. Als het namelijk lukt om op tijd de Sport-stand in te schakelen, zijn de Potenza’s zelfs met explosieven nog niet van hun plek te krijgen. Daarbij geeft de besturing net wat meer informatie door en in de Comfort-stand vangt het onderstel zoals gezegd een groter deel van de klappen op.

Op termijn komt de Leon weer beschikbaar met een hele reeks aandrijflijnen, waaronder plug-in hybrides, meer benzinemotoren en diesels. Op dit moment blijft de keuze nog beperkt tot een 1.0 TSI-driecilinder of een 1.5 TSI-viercilinder. Die laatste is er met handbak en 130 pk of zoals hier getest met 150 pk in combinatie met een zeventraps DSG. Een mild-hybrid-systeem is dan altijd standaard, evenals cilinderuitschakeling om het verbruik zoveel mogelijk te drukken. Het mild-hybrid systeem is eigenlijk een opgevoerde startmotor die met een riem aan de verbrandingsmotor vastzit. Dat heeft als voordeel dat het starten soepeler verloopt en dat de startmotor af en toe een beetje kan helpen bij het aandrijven van de wielen, zodat de TSI minder hard hoeft te werken. Daarbij zet de Leon bij gas los de motor helemaal uit en ontkoppelt hij de versnellingsbak om zoveel mogelijk van het opgebouwde momentum te kunnen gebruiken. In de praktijk gebeurt het allemaal grotendeels op de achtergrond en dankzij het vroeg beschikbare koppel van de viercilinder gaat versnellen in alle rust. Bij plotseling gas geven duurt het even voordat de motor reageert; er moet immers worden gestart en gekoppeld. Verder reageert de aandrijflijn altijd alert en gaat het schakelen vrijwel naadloos.

De importeur zet in op sportieve looks. In het geval van de Leon Sportstourer heet die sportieve aankleding FR Launch Edition en zoals wel vaker bij vroege varianten zit die redelijk vol met spullen. Alles van navigatie tot 17-inch lichtmetaal en van klimaatregeling tot de nodige actieve veiligheidssystemen zit erop. Toch blijft het daar niet bij. Een Technology Pack, met onder andere stoel- en stuurverwarming, een draadloze telefoonlader, een 230V-aansluiting achterin, 18-inch lichtmetaal en metallic lak, drijft de totaalprijs verder op. Dan is de Leon ook behoorlijk compleet.