Saab 9-5 Estate 2.3 Turbo Aero (2004)

Om de Aero te maken werd het bestaande 2,3-literblok van de Saab uitgerust met een hogedrukturbo, een nieuw motormanagement en een andere uitlaatdemper. Wij testen de 9-5 Aero met automatische versnellingsbak.

Als je niet dagelijks een Saab rijdt, is het starten een kinderachtige grap. Automatisch breng je het contactsleuteltje met je rechtarm naar het stuur. Maar het sleuteltje moet naast de handrem in het contactslot worden gestoken. De turbomotor is soepel en daardoor maakt een Aero een zeer wakkere, alerte indruk. Al bij lage toeren sleurt hij eraan en stoplichtsprintjes zijn kinderspel voor de Saab. Maar na een bliksemstart gaat de vaart er een beetje uit naarmate de wijzer van de snelheidsmeter omhoog kruipt. De Saab verrast ons, want hoewel de fabrikant opgeeft dat de Aero in 8,5 seconden op de honderd moet zitten, blijft bij ons de klok al binnen acht tellen hangen! Die droge cijfers zijn leuk, maar het gaat er natuurlijk om wat 'ie doet met zijn kracht. Wie verwacht dat de Aero een sportief geval is, komt bedrogen uit. De besturing is gespeend van enig gevoel. En ook van een stevig sportonderstel is geen sprake. Hij staat soepel op z'n veren en dempers, waardoor het asfalt mooi strak lijkt, maar hij helt ook te veel in de bochten. Natuurlijk is er wat te zeggen voor een comfortabele auto, maar het lijkt ons dat áls je voor 'n sportieve exponent gaat, dat je dat ook wilt merken. Over de Sentronicautomaat trouwens niets dan lof. Die schakelt vlotjes door de versnellingen zonder dat je daar echt iets van merkt. Als je zou willen, kun je ook zelf schakelen met de flippers aan het stuur.

Rare snelheidsmeter
De relatief hoge leeftijd van de Saab 9-5 is aan de binnenzijde af te zien. Het dashboard toont rommelig doordat sommige knopjes rond zijn, andere vierkant en andere rechthoekig. Verder sluit het dashboard niet zo vloeiend aan op bijvoorbeeld de deurpanelen, iets waar ontwerpers tegenwoordig scherper op zijn. Prominent middelpunt is de snelheidsmeter. Let ook eens op de schaalverdeling, want de eerste tientallen neemt hij met grote stappen en naar mate de snelheid gevaarlijker wordt, worden de intervallen kleiner. Zo staat hij bij 140 km/h al op driekwart van de schaal. Voor de stoelen van de Aero geldt eigenlijk hetzelfde als voor het onderstel. Zeer comfortabel, maar niet zeer sportief. Ook al lezen we in de specificaties dat er sportstoelen in de Saab staan, wij zouden ze niet zo willen noemen. Daarvoor geven ze te weinig zijdelingse steun. Voor een urenlange rit zijn ze echter zeer geschikt. De Aero is de compleetste 9-5, dus je wordt verwend met klimaatcontrole, lederen bekleding en een metaalkleurige afwerking van het dashboard. Een navigatiesysteem kost je nog eens € 3.500, maar dan doen de Zweden er ook een cd-wisselaar bij.
Duidelijk is dat deze auto de sportieve hoek opzoekt en wordt gekocht door mensen die van een stukje doorrijden houden. De Aero is een razendsnelle, comfortabele auto. Maar hij maakt z'n sportieve uiterlijk niet waar. Daarvoor is het sportonderstel te week, geven de stoelen veel te weinig steun en is de algehele bediening te afstandelijk. En dat is jammer, want de turbomotor is van hoog niveau.