Rover 45 1.8 Sterling Steptronic (2000)

De Steptronic voor de Rover 45 is een CVT die je ook met de hand kunt schakelen. Maar wacht even: is dat niet raar? Een CVT is immers helemaal geen bak die echt van gang wisselt, zoals een 'gewone' automaat. Inderdaad, maar de elektronica staat voor niets. Als je met de hand schakelt, heb je de keuze uit zes in de elektronica geprogrammeerde vaste overbrengingsverhoudingen. De overbrengingsverhoudingen die daartussen liggen doen dan niet mee.
Zo op het eerste gezicht werkt de Steptronic als een gewone CVT.
Schakel je alleen automatisch, dan zet je de keuzehendel gewoon in de gewenste stand. Rover zet de letters heel klein naast de pook. Niet handig, maar gelukkig verschijnen ze ook in een LCD-display op het instrumentenpaneel. Wil je op het handwerk overgaan, dan beweeg je de pook eerst naar rechts, waarna je opschakelt met een duwtje naar voren en een versnelling lager gaat met een rukje naar achteren. In de rechterstand komt de automaat overigens in de sportstand en gaat het toerental meteen met zo'n 1000 tpm omhoog.
Laten we maar eens beginnen met accelereren van nul naar honderd. We laten eerst al het werk aan de automaat in z'n 'basisstand' over. Het motortoerental klimt snel, maar we komen niet in de buurt van de 10,3 s die Rover opgeeft. Dat moet beter kunnen. We zetten de pook nu in de sportstand. Gas. Het toerental schiet omhoog. Als we de honderd-kilometerlimiet hebben bereikt, staat de stopwatch stil op 10,4 seconden; een verwaarloosbaar verschil met de fabriekstijd. En als we de bak nu met de hand bedienen, zit er dan nog meer in? We wagen een poging. De Steptronic schakelt prima, maar we blijven met zo'n elf seconden duidelijk achter bij de fabrieksopgave. Met handbediening is de automaat in sportstand dus niet te verslaan. Maar dan nog is een 45 1.8 met Steptronic minder snel van z'n plaats dan precies zo'n auto met een handgeschakelde bak.
Maar hoe zit het met de tussenacceleraties; 50-80 en 80-120? Nou, het heeft geen enkele zin deze 'oefeningen' 'op de hand' uit te voeren. De automaat wint het altijd. Je hebt weer wel voordeel van het handschakelen bij het vertragen. Je kunt door een lagere versnelling te kiezen immers op de motor afremmen.
De folder vermeldt voor een 45 1.8 met handbak een gecombineerd verbruik van 7,1 l/100 km en voor eenzelfde auto maar dan met Steptronic 8,7 liter. En ons testverbruik? 9,6 liter per honderd kilometer.

Weerwerk

Zoals we dat van versnellingsautomaten gewend zijn, 'kruipt' de CVT. Als je voor een stoplicht of in de file stilstaat, moet je dus je voet op de rem houden. De Rover levert daarbij nogal wat 'weerwerk'. Speciaal als de motor nog niet op temperatuur is drukt hij stevig door. Behalve aan de kracht waarmee je op het rempedaal moet trappen, voel je dat aan lichte trillingen in het overbrengingssysteem. Voor een auto van standing doet dat wat onbeschaafd aan.
Het onderstel van de Rover 45 mag er zijn: dubbele draagarmen vóór, multi-link-ophanging achter. Daarmee ligt hij stevig en stabiel op de weg en kan hij snel en neutraal de bocht door. Vering en demping voelen behoorlijk stevig aan. Zeker niet onprettig voor wie van een flinke vleug sportiviteit houdt. Maar dat zou kunnen betekenen dat bestuurder en passagiers het moeten bezuren als de rit over wegdek van bedenkelijke kwaliteit gaat. Gelukkig valt dat in de praktijk reuze mee. De bekrachtiging doet z'n werk terughoudend. Rover heeft werk gemaakt van de geluidsisolatie. De 68 en 71 decibel die we noteren, kunnen er goed mee door.
De Rover heeft onmiskenbaar iets aristocratisch. In het interieur zien we wortelnotenhouten panelen, een vrij klein met leer bekleed stuurwiel, een lederen pookknop en stoelen met lederen bekleding. Die stoelen zijn eerder luxe, dan sportief van vormgeving en geven dan ook niet zoveel zijdelingse steun.
De zitruimte voorin is voldoende. Achterin kunnen hoofd- en beenruimte er maar net mee door. De kofferbakken heeft een kloek formaat. En uitbreiding is mogelijk, dankzij een in ongelijke delen neerklapbare achterbankleuning.
Deze Rover 45 is een fraaie verschijning. De automaat werkt goed, maar is  wat nerveus, nogal geneigd om snel in de toeren te klimmen. De interieurruimte valt tegen en het geluidsniveau zou ietsje lager kunnen. Maar de uitstraling, die is uniek.