Rover 45 1.6 Classic (2003)
autoreview
Signalement
| Uitvoering | 45 1.6 Classic |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2003 |
| Jaar van aanschaf | 2016 |
| KM-stand bij aanschaf | 175.500 km |
| KM-stand laatst | 249.846 km |
Aankoop
Laat ik eens achteraf mijn ervaringen met de Rover 45 op papier zetten, misschien heeft iemand er iets aan.
Klaar met studeren, begonnen aan mijn eerste baan die perfect met de bus bereikbaar was. Dus dat deed ik. Tot ik het na een maand zo zat was dat er mensen in mijn (enorme) ochtendaura zaten, dat ik mijn eigen coconnetje wilde voor woon-werkverkeer. Ik had al een Citroën BX, maar die wilde ik 's winters niet gebruiken. Ik heb wel wat met auto's die net wat specialer zijn, dus het moest een keuze worden die niet iedereen logisch vindt. Advertenties in de buurt bekijkend kwam deze Rover 45 saloon voorbij. Helaas zwart, maar met charmant licht interieur waar ik direct voor viel. Hij was van de overleden vader van de verkoper geweest, en mocht nu weg. Voor 900 euro nam ik hem over.
Kort daarna heb ik hem naar S+S Tuning in Haaksbergen gebracht. Specialist in Engelse auto's en op dat moment liep er een kortingsactie voor 'moderne' Britten zoals deze. Ik vond het wel fijn dat er iemand met meer ervaring met dit type auto naar zou kijken. Nou, dat heb ik geweten. Qua onderhoud ging er meer in dan de aankoopprijs. Maar dan waren wel alle grote zaken gedaan, distributie, koelsysteem gespoeld en een keerring vervangen. Aircoreparatie heb ik maar laten zitten, ik vond het duur genoeg en verwachtte toch geen eeuwigheid met de auto te doen.
Eerste ervarignen en reparaties
Inmiddels was ik aardig aan de Rover gewend. Komende vanaf een BX waren de stoelen en vering nogal hard, maar toch zat het voor mij prima. De stoel kon lekker laag, dat heb ik in opvolgers nooit meer zo gehad. Sturen gaat heel scherp, en schakelen was ook opvallend strak. Later heb ik nog een Rover 45 gehad, een 1.8 Sterling, maar die schakelde totaal beroerd, heel vaag, veel speling, zonder gevoel. Ik heb geen idee welke van de twee 'normaal' is voor een 45.
De K-series motor staat bekend om zijn zwakke koppakking. Daarom heb ik eigenlijk altijd rustig gereden. En met de 1.6 die juist toeren nodig heeft om zijn vermogen vrij te laten ben je daarmee nogal traag op de weg. De 1.8 heeft weinig meer vermogen, maar veel eerder koppel, waardoor die echt veel krachtiger aanvoelt bij normaal rijden. Nog een verschil: De 1.6 had nogal wat slag en ook wat kracht nodig om te remmen, waar de 1.8 behoorlijk sterk bekrachtigd was en veel meer als een moderne auto voelde. Ook hier heb ik geen idee wat normaal is voor een 45.
Anyway, reparaties.
- De rechterspiegel was niet te verstellen bij aankoop, dus die heb ik zelf vervangen door eentje van de sloop.
- 12-2016 bezit was ik vanuit mijn werk op weg naar een afstudeerpresentatie toen de auto wat begon te trekken in het stuur, en al gauw ook iets begon te ruiken. Direct gestopt, en ja hoor, de rechter remklauw bleef hangen en de blokken rookten al. Ik moest toch echt de presentatie halen, dus voorzichtig doorgereden, weinig remmend, en enorm stinkend zat ik tussen het publiek. Eenmaal afgekoeld kwam hij weer los, en zo heb ik nog een tijdje met zo min mogelijk remmen doorgereden. Tot mijn vriendin het onverstandig vond dat ik met de handrem remmend door het verkeer ging, dus toch maar laten reviseren.
- 1-2017 2 nieuwe banden erop gezet.
- 3-2017 was de koppeling aan de beurt, want het druklager begon vervaarlijk te rammelen.
Al met al veel te veel geïnvesteerd in een auto van 900 euro die ik eigenlijk niet lang wilde houden.
roest
Een jaar later, tijd voor weer een beurt bij S+S. Nu werd er aardig wat roest ontdekt aan de voetenbak. De gaten vielen erin. Dat is gerepareerd.
In de tussentijd heb ik nog eens naar de airco laten kijken. De verdamper bleek kapot. Dat is behoorlijk wat uitbouwwerk om die te vervangen, dus weer laten zitten. Verder de antenne vervangen omdat ik die zelf eens heb weten te slopen bij het wassen.
lawaai
Dagelijks reed ik zo'n 70km woon-werkkilometers, en vrijwel elk weekend reed ik het halve land door naar mijn ouders, om daar mijn vader te assisteren bij een restauratieproject. Zo vlogen de kilometers er harder op dan gedacht. Gelukkig viel het verbruik me alles mee, met bijna 1 op 16. Daarbij hielp natuurlijk mijn behoorlijk bejaarde rijstijl om de kwetsbare motor te ontlasten.
Er begon wat meer te pruttelen onder het rijden, tot het pruttelen over ging in gebrul. Een flinke scheur in de uitlaatdemper. Die heb ik samen met mijn vader vervangen, als afwisseling van het restaureren. Verder ook zelf een olie- en filterbeurtje gegeven. Ik vond de auto inmiddels genoeg afgeschreven om niet meer alles aan de garage te laten.
het onvermijdelijke
Zoals al eerder aangestipt, de koppakking van deze motoren is kwetsbaar. Het is een kwestie van tijd tot hij gaat... Dus ik heb altijd het koelvloeistofniveau goed in de gaten gehouden. Nu begon hij toch iets te snel te dalen... En even later reed ik met een flinke witte wolk achter de auto.
Ondanks mijn investeringen vond ik het vervangen van de kop de auto niet meer waard. Tenslotte was hij qua uiterlijk ook behoorlijk verlopen met krassen en (hagel)deukjes rondom, het interieur hangt (hemel- en deurbekleding laat los, zoals bij veel Britten), en de airco had ik nooit laten repareren wat ik toch vervelend vond worden. Die gebreken heb ik proberen op te lossen door de andere 45 te kopen waar ik het eerder over had, die had wel airco, een fijnere motor en een mooiere kleur, maar bleek qua sturen en schakelen juist veel beroerder dan mijn zwarte 1.6. Ook de leren bekleding vond ik helemaal niet fijn. Dus die heb ik binnen een paar maanden toch weer verkocht. De zwarte had ik tijdelijk gestald, omdat ik nog niet zeker wist welke van de 2 ik wilde houden, of wat ik qua onderdelen nog wilde overzetten. Alleen de velgen heb ik uiteindelijk overgezet op de zwarte, temeer daar ik daar 4 nieuwe banden op had laten zetten.
Terug naar de lekke koppakking van de zwarte. Goed repareren wilde ik niet, maar ik wilde ook niet op stel en sprong op zoek naar een opvolger. Dus ik heb een lekstopmiddel gekocht bij de autohandel en die op hoop van zegen erin gegooid. En dat ging zomaar een paar maanden goed. Daarmee kwam hij ook door de APK, waar ook nog een ashoes zijn vervangen en nog wat gelast aan de uitlaat. Een auto zonder APK verkoopt tenslotte totaal niet.
verkoop
Toen ik de opvolger eenmaal had opgehaald (is een Fiat Linea geworden, misschien dat ik daarover ook nog een review reverse-engineer) is de 45 verkocht in 3-2020. De koper zag dat er inmiddels toch weer olie in de kvs zat, dus voor nauwelijks meer dan de sloopwaarde kreeg hij hem van me mee. En hij rijdt nog steeds rond nu 12-2022, blijkbaar is er toch wat gedaan aan die koppakking.
Qua zitten, sturen en schakelen mis ik de 45 nog wel eens. Het lichte interieur met wat houtwerk bleef ook leuk om naar te kijken. En het sedanmodel spreekt me zeker aan. Maar de lijzige 1.6, de niet werkende airco en de wat verlopen staat mis ik minder.
- Betrouwbaarheid3
- Prestaties3
- Comfort4
- Kosten4
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
