Renault Mégane Grand Tour 1.9 dCi Dynamique Comfort (2004)

De Renault heeft 120 pk en gaat er als een gretige baviaan vandoor in elke versnelling – behalve de zesde – maar laat bij optrekken wel altijd een jengelende dieselbrom horen. Hoewel de Renault op constante snelheden wel stiller is. Maar, hoe komen de motorenbouwers van Renault aan die pk's? De Renault heeft de bekende 1,9-liter common-rail viercilinder turbomotor. Een krachtige, economische machine die deze Grand Tour ronduit vlot maakt. Na 1.500 toeren komen de Newtonmeters om de hoek kijken en dan kun je gerust bij opschakelen een versnelling overslaan, de Mégane pakt toch wel op. Da's lekker relaxed rijden. Maar als je wilt, trap je hem op z'n staart en dan flits je andere weggebruikers voorbij. Vier kleppen per cilinder en een turbo houden de ademhaling optimaal. Zo optimaal dat de Mégane er liefst 300 Nm bij 2.000 toeren per minuut uit perst.

Geschonden schedels
Op het praktische vlak laat de Mégane een steek vallen met de beperkte stahoogte onder de geopende achterklep. Met 1 meter 77 kan uw testpiloot de schedel nog ongeschonden houden, maar al die lange Nederlanders schampen geheid hun hoofd. Met de laadruimte zit het wel snor. In de Grand Tour proppen we veel koffers, onze standaard Samsonitekofferset lijkt geschapen voor de bagageruimte van de Mégane Grand Tour. Hij heeft ook een fijn werkend uittrekbaar afdekzeil, waarvan de opbergkoker vrij simpel is uit te nemen. Logisch dat bij deze moderne combi de achterbank in delen neerklapbaar is voor nog meer laadvolume. Zwaarder telt de ruimte op de achterbank. De Mégane pakt punten door de doordachte, economische vorm van de achterbankzitting én slanke voorstoelen.
Is die Mégane Grand Tour niet te ingetogen, vergeleken met z'n hatchbackbroers? De Mégane is een ronduit chique verschijning. Maar het uitzicht voor de Méganebestuurder is bijna speels. Aan de klokkenwinkel is veel aandacht besteed, de elektronica van de auto is prominent in beeld door middel van een schermpje in het dashboard en kleur- en materiaalaccentjes zijn subtiel en smaakvol gekozen. Verder is de fabrikant heel trots op zijn vliegtuighandrem. Het is allemaal wat speels in de Renault en de vernieuwingen knallen je tegemoet.

Tadatada!
Dit was de loftrompet voor de zesbak in de Renault. Daar hoef je geen Japanner meer voor te kopen. De nieuwe Mégane stuurt in het begin even wat vreemd. De elektrische, variabele stuurbekrachtiging laat in de middenstand wat directheid liggen om zich soms, in een lange bocht, met de stand van het stuurwiel te gaan bemoeien; dan voel je even wat tegendruk. Is makkelijk te negeren en nooit gevaarlijk, maar het voelt wat onnatuurlijk aan. Verder is de Renault – een oude Franse gewoonte keert terug – zacht geveerd en hij helt wat over in de bocht. Het maakt van de Grand Tour een machtig comfortabele reisauto, maar het doet licht afbreuk aan de dynamiek.
De Fransman heeft onder meer cruise control, zij-airbags, automatische airco, een regen- én een lichtsensor. En het veiligheidspakket van de nieuwe Franse combi is overtuigend. En elegant is de Renault Mégane Grand Tour ook, mede doordat hij veel minder uitgesproken is vormgegeven dan zijn hatchbackbroers.