Renault Laguna RXE 1.6 16V (1999)

Hij is alweer een aantal jaren op de markt, deze ruime zakenauto van Renault, die zeker in zijn beginjaren veel aanhang vond. De Laguna volgde in 1994 de Renault 21 op. Sindsdien hebben de ontwikkelingen niet stilgestaan. Eind '98 onderging het uiterlijk van de Laguna - lichte - wijzigingen. De bumpers zijn nu ronder, de koplampen kregen transparant glas en ook de achterlichtunits werden helderder doordat ze niet langer van rookglas zijn voorzien. Maar de veranderingen beperken zich niet tot de buitenkant. Zo zijn zij-airbags nu als optie leverbaar en wordt er een nieuw type hoofdsteun gemonteerd.
Ook heeft de Laguna een nieuwe 1,6-liter krachtbron. Nu ja nieuw, het is maar hoe je het bekijkt. Een 1.6 kwam eerst niet in het Laguna-programma voor, maar een viercilinder met die inhoud werd wel in de Mégane en de Clio gemonteerd. We hebben het dan over machines met twee kleppen per cilinder. De Clio is er ook met hetzelfde 1600-blok, voorzien van zestien in plaats van acht kleppen. Diezelfde vierpitter is nu in de Laguna te vinden. Met die zestienklepper slaat de Laguna een duidelijk beter figuur dan met de oude 1.8. Dankzij een vermogenswinst van 11,5 kW - zo'n 15 pk - tot 79 kW/107 pk, nam de topsnelheid toe van 180 naar 195 km/h en vraagt de acceleratie 0-100 11,5 in plaats van 14,2 seconden. De inhaaloefening (80-120) vraagt 11,4 s in de vierde versnelling en in 5 blijft de stopwatch bij 15,5 s stilstaan. Het geluidsniveau is netjes, met 68 decibel bij 100 km/h.

Soepel
De rijeigenschappen van de Laguna zijn ongewijzigd gebleven. En dat vinden we prima, want we hebben de Franse wagen in de loop van de jaren leren kennen als een bijzonder comfortabel vervoermiddel. Het is z'n ontwerpers gelukt bij de afstemming van vering en demping een heel mooie combinatie van souplesse en stevigheid te vinden. De soepelheid zorgt ook als de rit over bestrating van bedenkelijke kwaliteit gaat nog voor comfort. De stevigheid voorkomt dat de auto overhelt. Dat is een prettige eigenschap als je snel door een lange bocht wilt. Tegen dat betere bochtenwerk heeft de Laguna geen enkel bezwaar. Wat besturing betreft is Renaults middenklasser een echte Europeaan. De bekrachtiging doet z'n werk onopvallend. Hij helpt de bestuurder op zo'n manier dat die het eigenlijk niet merkt. Ook het schakelen gaat op z'n Europees. Bij het verzetten van de pook voel je een lichte, maar niet hinderlijke weerstand.
Het leefgedeelte van de Laguna zorgt niet voor verrassingen. Het dashboard wordt nog steeds keurig in tweeën gedeeld door de middenconsole. Boven aan die console een uitleesschermpje dat de buitentemperatuur weergeeft en ook dienst kan doen als display van een af-fabriek gemonteerde radio. Een niet erg opvallend, maar toch apart detail blijft het klepje in de middenconsole waarachter de radio uit het zicht kan verdwijnen. In aanmerking voor een speciale vermelding komen ook altijd weer de zetels van de Laguna die, anders dan bij zoveel wagens, zelfs niet doen denken aan sportstoelen, maar meer weg hebben van fauteuils. Losse spullen opbergen? Je kunt ze kwijt onder de radio, in de middenarmsteun en in redelijk ruime portiervakken. Voor munten is er een vakje links naast het stuur. Achterpassagiers hebben niet te klagen. Er is voldoende hoofd- en beenruimte.
Deze 'vertegenwoordigersauto' biedt een flinke bagageruimte. En zonodig kan er nog meer bij, want de rugleuning en zitting zijn in ongelijke delen om te klappen.

Ruime uitrusting
Bij Renault weten ze wat een beetje middenklasser aan uitrusting in huis moet hebben: twee airbags, ABS, airco, centrale vergrendeling, elektrisch bediende ramen voor, hoogteverstelling stoel, en derde rolgordel en hoofdsteun achter.
De Renault maakt een prettige indruk. Hij is niet week of slap en z'n besturing werkt niet licht en gevoelloos. Maar hij geeft toch niet dat zeer doortimmerde en solide gevoel dat je aan boord van Duitse auto's krijgt. Daar staat tegenover dat de Fransman hoog scoort als het om comfort gaat.