Peugeot 206 Roland Garros 1.6 (2000)

In elk geval iets voor mensen die het niet bezwaarlijk vinden in een glazen huisje te zitten, zoals het lot is van bekende en/of hooggeplaatste lieden. Want van buiten onderscheidt de 206 RG zich vooral met een haast volledig glazen dak. Dat geeft een mooie inkijk op de bijzondere bekleding, met alcantara op de deuren en twee kleuren leer op de stoelen. In dat leer (beige met groen) is een Roland Garros-embleem geperst; buitenop prijken zulke emblemen vrij onopvallend op de voorspatschermen.
Met zoveel glas en leer kan zonnig weer leiden tot bepaald niet gewenste transpiratie bij de hooggeëerde inzittenden in hun paasbeste pak. Heeft Peugeot op gerekend. Eerst gebruik je dan de onder het glasdak elektrisch uitrolbare zonwering, en verder reken je op de standaard automatische klimaatregeling met airco.
Als basis voor de Roland Garros dient de 206 1.6 met 90 pk, als je het tenminste wilt doen met handschakeling, want uiteraard is er ook een automaat. Deze wordt, in tegenstelling tot vroeger niet meer gecombineerd met een 1.4-motor, maar met dezelfde 1.6.
Wij reden de handgeschakelde versie, die technisch gezien niets verschilt van een minder edel uitgedoste 206. Nou ja, bijna niet, wij kregen sterk de indruk dat de vering van de Roland Garros toch een ietsje meer op comfort wordt afgestemd. Dat kan in zo'n compact model geen werkelijk limousine-veercomfort wezen, een lange rit is niettemin geen straf. Behalve dan dat de prachtig uitziende stoelen toch niet ideaal steunen in de rug, en bepaald niet riant bemeten zijn in formaat. We hebben het hierbij dan wel over enkele uren rijden, in dagelijks Nederlands gebruik is er nog niets te klagen.
De wegligging lijdt natuurlijk iets onder een soepele veerafstemming. Van een sportieve aard kun je de 206 Roland Garros niet beschuldigen, het is meer een braaf type dat zich gemoedelijk en zonder onverwachte reacties laat sturen.

Leuk extraatje

Om de verwennerij ten top te drijven beschikte 'onze' Roland Garros ook nog over een navigatiesysteem, dat gebruik maakt van het kleine standaard display middenboven in het dashboard. De prijs zal mede daardoor redelijk draaglijk zijn uitgevallen: vier mille. Overigens is het display verder nog aangesloten op de (origineel Peugeot) radio.
Het beeldschermpje kan geen fraaie fullcolour wegenkaarten tonen, je moet het stellen met tekstjes, pijlen en eenvoudige situatietekeningen. Daar viel op zich goed mee te leven, helaas werkte het meetsysteem voor de plaatsbepaling niet heel nauwkeurig. In de stad was het met name oppassen. Doorgaans enkele tientallen meters te vroeg kwamen dringende verzoeken in de geest van 'nu afslaan in de straat rechts'. Tweede nadeel van het navigatiesysteem is dat het merendeel van het toch al niet erg grote dashboardkastje verloren gaat aan de bijbehorende cd-speler.

't Is wat anders

En hoe past de standaard 206-techniek bij de bijzondere uitstraling van de Roland Garros? Tsja, wonderen mag je niet verwachten. De 1.6-motor is pittig genoeg, maar geen ware geweldenaar, en ook geen muisstille reisgezel, noch een zuinigheidswonder. Enorm ruim is een 206 natuurlijk evenmin, voor een auto in compactformaat biedt hij wel genoeg ruimte.
Het is iets geks, zo'n Roland Garros, dus bij voorbaat een auto die zeldzaam zal blijven. Voor hetzelfde geld valt een keur van ruimere en ook lang niet kale gewone gezinsauto's te vinden. Het glazen dak van deze super-206 is meer een gimmick dan een nuttige voorziening die nieuwe werelden opent. Maar ja, als je eens wat anders wilt dan een gewoon schuifdak, wat anders dan een gewone kleine auto met flink wat luxe...